Legendary Moonlight Sculptor - Lms 5.1 - Haşmetli Kral'ın Mezarı

---

 

Çeviri: Şamil Çevik Düzenleyen: Kharsmi

 

//Evet arkadaşlar, ben yeni çevirmen Şamil. Üçüncü haftanın çevirisini tamamlamışken yaptıklarımız yapacaklarımızın teminatıdır diyerek, inşallah sizlere haftalık bir bölüm sözü veriyorum. Amacımız zamanı geldiğinde LMS'nin Aktif Seriler bölümüne taşınmasıdır! :D Neyse fazla uzatmadan keyifli okumalar...

 

Asil Şövalyelerin eşlik ettiği Weed, sarayın koridorlarında yürürken aklından mezar için yüzlerce artistik tasarım geçirdi.

 

Tarihte iz bırakacak bir mezar. Efsanevi bir mezar. Muhteşem ve heybetli.  Krallara yaraşır bir abide.

 

Böyle bir mezar inşa etmek kolay olmayacaktı. Ama Weed denemeden pes etmeyi bilmeyen bir tipti.

 

Sanatsal yeteneği olmaması bir şey ifade etmiyordu. Başarıya götüren şey kararlılıktı.

 

Sıkı çalışmanın üstesinden gelemeyeceği bir şey var mıydı!? Weed öyle bir şey tanımıyordu.

 

Her işte, sıkı çalışma başarının yolu olarak görülüyordu. Boşuna 'İlerleme ve gelişmenin %1'i ilham %99'u sıkı çalışmadır.' dememişler.

 

Ne kadar yetenekli olduğun fark etmez, eğer çaba sarfetmezsen amacına ulaşamazsın.

 

Yapamayacağım hiçbir şey yok! Weed gaza gelmişti. (DN: Weed'inkilere sarılıp sallanabilirsiniz arkadaşlar biliyorsunuz. :D )

 

Mezar çok büyük olmalıydı. Oymacılıkta her parçanın sanatsal değeri büyüklüğünden etkilenirdi. Harika sanat eseri buz ejderhasında olduğu gibi, daha büyük daha iyiydi.

 

'En heybetli türbeyi yapacağım! Ve tabii ki başaracağım!'

 

Görevin başarısına bağlı olarak, bol miktarda tecrübe puanı almakla kalmayacaktı, aynı zamanda eşsiz veya nadir bir silah da alabilirdi. Ama en önemli mevzu olan mezarı nasıl inşa edeceği hala belirsizdi.

 

-Weed, kralla görüşmen bitti mi?

Pale aniden fısıldadı. Askerlerin alıkoyduğu arkadaşı için endişelenmişti.

 

Weed cevapladı:

"-Evet saraydan şimdi çıkıyorum."

"-Senin için çok endişelendik. Her şey yolunda mı?"

"-Evet kraldan çok önemli bir görev aldım."

"-Anlıyorum. hemen ayrılıyorsun demek..."

Pale'ın sesi kederliydi.

 

Surka, Romuna ve Irene de aynı şekilde hissediyordu. Lavias'taki yolculuklarından beri daha yeni buluşmuşlardı. Ve birkaç saat içinde, şimdi tekrar ayrılmak zorundaydılar.

 

"-Hayır! Bu görev için yardımınıza ihtiyacım var, Pale."

"-Gerçekten mi? Ama bu görev kralın direkt kendisinden!"

"-Her şey mümkündür."

"-Her neyse Weed, sarayın girişinde çok büyük bir kalabalık toplanmış. Dürüst olmak gerekirse, bu kadar insanı bir arada daha önce görmemiştim. Bu durum senin için sorun olabilir."

"-Çok fazla insan mı var?"

"-Hayal edebileceğinden daha fazla. Ve eğer yakında dışarı çıkmazsan, saraya hücum edebilirlermiş gibi duruyorlar."

 

Pale durumu yeterince net özetlemişti. İnsanlar etrafı fırtına bulutları gibi sarmıştı.

 

'Kral'ın Görevi!

Sıkı çalışma ve sanat! Görkemli mezar!'

 

O sırada, Weed'in düşünceleri toplanıp bir sahne meydana getirdi ve açılan ağzında sinsi bir gülümseme belirdi.

 

'Evet, işte bu! Mezarı inşa etmenin yolunu buldum!'

 

***

 

Pale, Surka, Romuna ve Irene Weed'i sessizce neşelendirdiler.

"Kral'dan bir görev aldığına inanmak zor!"

"Bana ayrıntıları anlat, ilginç bir şeyler başlamak üzere."

 

Weed'e görevi kralın kendisi vermişti. Bu yüzden fısıldayan dörtlü kimsenin onları duymadığından emin olmaya çalışıyordu.

 

"Bizim yardımcı olabileceğimize emin misin?"

"Evet, Weed yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi. Bu konuda endişe etmeye gerek yok."

"Ben daha çok Weed'in bu işi güvenli yoldan yapacağından şüpheliyim."

 

Sayısız oyuncu kalenin içini doldurdu. Weed'i gördükleri anda onu soru bombardımanına tutacak ve tatmin olana kadar rahat bırakmayacaklarmış gibi gözüküyordu.

 

Weed gibi ruhunu para için satacak tipte biri için, sürüyle oyuncu tarafından rahatsız edilmek sinir bozucu bir deneyimdi.

 

"Lütfen Weed'in tek parça halinde dışarı çıkmasına izin verin." Irene sessizce dua ediyordu.

 

***

 

Weed dışarı sayısız oyuncunun toplandığı ön kapıdan çıktı.

 

Kral'la görüşen ilk oyuncu söylentilerini duyan herkes işi gücü bırakıp buraya toplanmıştı.

 

Arka kapıda da çok sayıda insan vardı, Weed'in sıvışmak için arka kapıyı kullanma ihtimalini göz ardı etmemişlerdi.

 

Ama kalabalığın toplandığı ön kapıdan cesaretle çıkmış ve doğrudan ilgi odağı olmuştu.

 

"Kral'la tanışmayı nasıl başardın?"

"Kral'la nasıl görüşebileceğimizi bize de söyle!"

"Biz de Kral'ı görmek istiyoruz, lütfen anlat!"

 

Bir grup insan derhal sorular sormaya başladığında anlaşılamaz bir gürültü meydana geldi.

 

Weed bir süre kalabalığın ekipmanlarını inceledi.

 

'Bu seyahat elbiselerini 3 altına alabilirsin.'

 

Weed hesaplamalar yapmaya başladı.

 

'Şu kalkan 6 altın ama ne kadar yıprandığına bakarsak başka bir oyuncudan almış olmalı. Pazarlıkta iyiyse 2 altına kapatmış olmalı.'

 

Aralarında deneyimli oyuncular olsa da çoğu acemilerden oluşuyordu.

 

Düşük seviyelerine bakılırsa şehirden yakın zamanda ayrılabilmişlerdi. Serabourg etrafındaki avlanma alanları acemiler için harikaydı! Bu yüzden söylentileri duyan acemiler buraya akın ediyordu.

 

"Ahem" Weed boğazını temizledi.

 

Mezar inşaat etmek zor bir iş değildi. Ama kralın beklentilerini karşılayacak, bakanın yutkunmasına neden olacak bir türbe tamamen farklı bir konuydu.

 

Eğer tek başına yapmaya kalkışsaydı, bir yıldan daha uzun sürebilirdi. İşi hızlandırmak için çok fazla insan gücüne ihtiyacı vardı. Weed'in emirlerine sorgulamadan itaat edecek işçiler.

 

'Bu insanlar benim amelelerim olacak.'

 

Weed kalabalığı sakinleştirmek için ileri düzey 3. seviye Aslan Kükremesi'ni kullandı; aksi takdirde sesini duyurması imkansızdı.

 

"Sizi majestelerinden henüz aldığım görev hakkında bilgilendireceğim, Kral Theodarren, Rosenheim Krallığı'nın hükümdarı."

 

Aslan Kükremesi'ni kullandın.

 

Gürültülü sesi her tarafta yankılandı.

Ses hemen yanıbaşlarından geliyormuş gibi net ve güçlü duyuldu. Yeni başlayanların büyük kısmı böylesi dinamik bir sesi ilk defa duyuyorlardı.

 

Kalabalığın merakı tekrar ateşlendi.

"Ne, gerçekten mi? Bir görev mi?"

"Kralla görüşmek dikkate değer ama ..."

"Kral'ın kendisinden bir görev?"

"Tüm Versailles Kıtası'nda ilk defa bir Kral oyunculardan ricada bulunuyor."

 

Etrafı çevreleyen oyuncular daha da heyecanlandı.

 

"Lütfen bize görevden bahset!"

"Bizim de kralla buluşmamıza yardım et!"

 

Kalabalığın gürültüsü tekrar artınca, Weed heyecanlarını bir kat daha artırdı:

 

"Kral' beni özel bir şey inşa etmekle görevlendirdi. Şanslıyız ki bu görev paylaşılabilir!"

 

"Ohhhh!"

"Bizim de katılmamıza izin ver!"

 

Kalabalık doğal olarak tepki verdi. Doğrudan Kral'dan bir görev!

 

Yalvarmaları gerekse bile böyle bir göreve katılmak istiyorlardı.

 

"Tabii ki görevi isteyen herkesle paylaşacağım. Versailles Kıtası'nda yaşayıp aynı havayı soluyan bizler için birbirine yardım etmek görevimiz değil mi? Ama bu noktaya gelmek kolay iş değildi, bu yüzden katılan herkesten bir altın katılım ücreti alacağım."

 

Herkesin beklentileri tavan yapıyordu. Weed'in sözleri onları kör etmişti, görevi paylaşmasının erdemli bir hareket olduğunu sanıyorlardı.

 

"Bu adil! Sana kesinlikle katılıyorum."

"Ne kadar harika biri..."

"Güvenilir bir insan, seni takip edeceğim!"

 

Topluluğun gözünde, Weed Versailles Kıtası'ndaki en onurlu ve dürüst insandı. (DN: Weed mi? :D)

 

Görev 'B' zorlu seviyesindeydi. 'D' seviye bir görev bile eğer nadiren verilen bir görevse, oyuncuya güzel ödüller verebiliyordu ve paylaşılırken fahiş bedeller isteniyordu.

 

Ama Weed bunu sadece 1 altın karşılığında yapıyordu.

 

İnsanlar sadece Weed'in kibar ifadesinden görüneni görebiliyorlardı. Ve bu Weed'in samimi bir insan olduğunu düşünmelerine neden oldu, ama gerçekte o gelecek karını hesaplamakla meşguldü.

 

'Böyle bir göreve karşılıksız katılırsak kendimizi kötü hissederiz...'

'Bu yüzden bizden sembolik bir giriş ücreti istiyor!'

(DN: Altın kalpli Weed oyuncuları coşturuyor.)

 

İnsanlar Weed'in kafasındakileri anladıklarına inandılar. Onun sözlerini duyduktan sonra tüm şüpheleri kayboldu ve ona saygı duymaya başladılar.

 

Damak tadına uyan bir yemek büyük ihtimalle sağlığın için zararlıdır!

 

Herkes hayatı boyunca bu hatayı en azından bir kere yaparak, dürüst ve güvenilir gözüken insanlar tarafından sırtlarından bıçaklanırlardı.

 

Bu sözler Weed'i tarif için yetersizdi.

"-Sence Weed ne yapmaya çalışıyor?"

"-Bir anda fazlasıyla gerilmeye başladım."

"-Tüm bu insanlarla ne yapmaya çalışıyor?"

"-Kral'ın görevi o kadar kötü olamaz değil mi?"

 

Pale, Irene ve diğerleri Weed'in kişiliği hakkında bilgi sahibi olduklarından, birbirlerine fısıldayarak durumu anlamaya çalışıyorlardı.

 

Değişik bir şey gerçekleşiyordu!

 

Kalabalığa yaklaştılar, o sırada toplanan herkes Weed'in tuzağına düşmüştü.

 

Weed, karizmatik ifadesi ve büyüleyici konuşmasıyla herkesi kendine inandırmıştı. Ama Weed'i yakından tanıyanlar için şu anki hali fazlasıyla şüpheliydi.

 

"O zaman şimdi görevi sizlerle paylaşıyorum."

 

Weed sesini daha da yükseltti, öyle ki boynundaki damarlar gözükür hale gelmişti.

 

"Öncelikle sizi uyarmalıyım, bu görevin zor kısmı, tüm emirlerime uyacağınıza dair bana söz vermelisiniz. Görevi yalnızca yemin edenlerle paylaşacağım."

 

Kalabalığa kararını gözden geçirmesi için bir şans daha verilmişti ama sonunda hepsi Weed'i takip etmeyi seçti. Birinin neden Kral'ın kendisinden aldığı bir görevi paylaşmaya gönüllü olduğunu sorgulamadılar.

 

Düşünecek zaman yoktu! Rosenheim Kralı'ndan başkası tarafından verilmemiş bir göreve dahil olma fırsatının yarattığı baskı, durumu doğru değerlendirmelerine engel oluyordu. Ve çabuk davranmazsan katılamama ihtimalleri de doğabilirdi. (DN: Weed'e kanan oyuncuların ibretlik halleri :D )

 

Görevi almak için Weed'e akın edenler bir curcuna daha kopardı.

 

"Fazla düşünmeye gerek yok, İlk ben!"

"Neden bahsediyorsun, ben daha önce geldim!"

 

Kısa zamanda görevi almak isteyenler uzun bir kuyruk oluşturdu. Sarayın kapısında başlayan kuyruk sokaklar boyunca uzamaya devam etti.

 

Olayın nasıl başladığını bilmeyenler bile sıraya girdi, özel bir etkinliğe katılıp değerli bir şeyler kazanmayı umuyorlardı.

 

//Abi pide bekleyenler yan tarafta, burası işkur kuyruğu...

 

"Görev tamamlanana kadar emirlerimi takip edecek misin?"

"Tabii ki. Katılmama izin verdiğiniz için teşekkürler."

 

Görevi kabul ettiklerinde Weed 1 altın alıyordu.

 

--------------------------------

Ttring!

Ünlü Oymacı Weed'e söz verilen Türbe'yi yapmasında yardım et.

Kral Teodarren'in yaşayacak az ömrü kaldı. Ölümüne hazırlanırken, heybetli bir türbe arzuladı.

Zorluk seviyesi: 'B'

Ödül: Eğer başarılı olursan, Kraliyet Sarayında en az 50 şöhret puanı kazanacaksın.

--------------------------------

 

Gösterilen çabaya bağlı olarak, fazladan ün ve ödüller elde edilebilirdi.

 

"Teşekkürler."

"Gerçekten, şükran duyması gereken benim."

Görevi alan oyuncular minnetle teşekkürlerini bildirdiler.

 

Asıl görev Weed'e verildiğinden, kimin katılacağını seçme yetkisi de ondaydı. Görevin ödülü kişiden kişiye değişmesine rağmen, insanlar Kral tarafından verilmiş 'B' seviye bir göreve katıldıları için mutluydu.

 

Nihayet sıra Pale ve grubuna geldi.

"Vauuv, B seviye bir görev..."

"Bizim yardımımıza ihtiyacın olduğunu mu söylemiştin?"

Pale göğüs kafesinin içinde kalbinin parçalanmakta olduğunu hissetti. Weed'e neden inanmıştı ki?

 

Weed'in masum yüz ifadesini görür görmez bir şeyler döndüğünden şüphe etmesi gerekiyordu. Ve Weed'in görevi paylaşmak istediğini duyduğunda bir bahane uydurup derhal oradan uzaklaşmalıydı.

 

Bir şeylerin yanlış olduğunu hissetmesi gerekirdi. 'B' seviye bir görev.

 

Pale ve kızlar Weed'in daha önce Morata'da 'B' seviye bir görevi nasıl tamamladığını bildiklerinden, başlarına gelecek şey karşısında korku ve panik halinde donakalmışlardı.

 

"Her bir emrini eksiksiz takip edeceğim."

"Görevine beni de dahil et, başarısız olmana izin vermeyeceğim."

 

Orada bulunanların neredeyse tamamı mezarın inşasına dahil olmak istediler. Böyle bir görev herkesin ilgisini çekiyordu. Çoğunluk acemiler olduğundan ve sadece yüksek seviyeli oyuncuların katılma imkanı bulabildiği 'B' seviye göreve sadece 1 altın karşılığında sahip olduklarından bu şaşılacak bir şey değildi.

 

Başvuruları kabul ederken, Weed planı kafasında şekillendiriyordu.

 

"İlk önce mezarı yapacak güzel bir yer bulmalıyım. Nehirlere ve dağların güzel manzarasına sahip geniş bir bölge. Böyle bir yer hakkında fikri olan kimse var mı?"

 

Weed sorar sormaz birkaç kişi elini kaldırdı.

 

"Böyle bir yer biliyorum!"

 

"Ben de. Serabourg Kalesi'ne yakın, doğudaki ovalarda. Kuzeyinde bir nehir, güneyinde ise bir dağ var."

 

"Kalenin kuzeyindeki tepeye ne dersin? Harika manzaralı ve gün boyu güneşli bir yer."

 

Başarılı bir heykel yapmanın en önemli noktalarından biri de eserin çevresini iyi seçip, ortamın getirdiği avantajlardan sonuna kadar faydalanmaktı.

 

Feng Shui!

 

// bu eski çinden kalma bir uygulama. Ateş, su, toprak, hava ve metal... 5 element gözetilerek yaşam alanları düzenleniyor. Şehir ve Bölge Planlama'nın çincesi

 

Başarı şansını artırmak için mükemmel bir mekan seçmeliydi. En iyisine karar vermeden önce tavsiye edilen yerleri kendi gözleriyle görmeye karar verdi.

 

Weed yürürken binlerce oyuncu tarafından takip ediliyordu. Yol boyunca başka oyuncular da katıldı, kar topu gibi giderek büyüdüler. (DN: Adam kanaat önderi olmaya doğru gidiyor. Öğretisini yayacak  heryere :D)

 

Nihayet Weed, kalenin doğusundaki bir bölgede durdu. Bölge inşaat için yeterince büyüktü ve etrafta bolca iri kaya parçası vardı.

 

'Eğer bu kadar çok taş varsa zemin de yeterince sağlamdır... Yer tamamdır. Burası olacak.'

 

Genelde türbeler vadilere veya dağların tepelerine yapılırdı. Ama Weed'in kafasındaki plan için düz ve geniş bir araziye ihtiyacı vardı.

 

"Bu yerde karar kıldım, inşaat için büyük miktarda malzemeye ihtiyacımız olacak. Yakınlardaki taş ocakları hakkında bilgisi olan var mı? Büyük ağırlıklara dayanabilecek taşlara ihtiyacımız var."

 

"Ben bir tane biliyorum!" Kalabalıktan biri hemen yanıtladı.

 

İnsanlar normalde böyle yerleri küçümserdi ama kalabalıktaki insanlar çok sayıda yerden haberdardı.

 

Weed taş ocaklarını da görmeye karar verdi.

 

Devasa boyutlardaki taşlar dağ gibi yığılmışlardı.

 

Biraz emekle bu taşlardan türbe için gerekli inşaat malzemeleri elde edebilirlerdi.

 

Weed, taş ocağının önündeki kalabalığı tekrar gaza getirdi.

 

"O zaman B seviye göreve artık başlayalım!"

"Vooooaaaaaaa!"

 

"Bildiğiniz gibi, ödülünüz performansınıza bağlı olacak, bu yüzden çalışmaya derhal başlayacağız ve bu da şimdi demek oluyor. Bugün başlamak istemeyenler yarın başlayabilir."

 

"Hadi başlayalım!"

"Kaybedecek zaman yok!"

 

Kazanacakları ün ve diğer ödüller katılım oranlarına bağlıydı. Doğal olarak insanlar geri kalmak istemiyorlardı.

 

***

 

Konu: B zorluk seviyesindeki görev

 

Rosenheim Krallığı'nda inanılmaz şeyler oluyor.

 

İlk defa Kral'dan davet alan bir oyuncu çıktı. Ve daha şaşırtıcı olan, Kral'dan 'B' seviye bir görev aldığını ilan etti ve görevi diğer oyuncularla paylaştı.

 

Görevleri başkalarıyla paylaşmak tek başına kayda değer bir bilgi değildi.

 

Genelde yüksek seviyeli oyuncular görevleri tamamlayabilmek için gruplar kurmak zorunda kalırlardı.

 

Ve Rosenheim Krallığı'ndaki oyuncuların çoğu düşük seviyeli olduğundan, böyle bir görevi paylaşmak pervasızlıktan başka bir şey değil.

 

Orada bulunduğumdan olaya bizzat şahit oldum ama bu fikre olumsuz bakıyordum.

 

Beni şaşırtan şeyse oyuncunun mesleğinin Oymacı olmasıydı. Görev ise kral için bir türbe inşa etmekti. Ayrıca katılan herkes kayda değer ödüller alacak gibi gözüküyor.

***

 

'B' seviye görev bir şekilde ilginçti ve çok sayıda insanın dikkatini çekti. Makale zincirleme bir reaksiyon başlatmıştı.

 

Çoğu oyuncu kıtanın merkezindeki tecrübeli oyunculardan bilgi ediniyordu. Bu yüzden kıyı bölgelerde başlayan oyuncular göz ardı ediliyordu.

 

Merkez bölge gıpta edilen bir yerdi, çünkü iyi silah ve zırhların çoğu ve işe yarar bilgilerin büyük bölümü buradan geliyordu. Bu merkez bölgede bulunanların gelişmemiş uç krallıklardan kabul edilen Rosenheim Krallığı'ndakileri kıskandığı ilk seferdi.

(DN: Weed bu yüzden seçmişti Rosenheim Krallığını hatırlıyorsanız.)

 

"-Gerçekten görevin B zorluğunda olduğunu düşünüyor musun?"

"-Eğer doğruysa bu büyük bir olay."

"-Ve isteyen herkesin katılabildiğini söylüyorlar... Rosenheim'daki oyuncular gerçekten şanslı."

"-Ben Dor Krallığındanım ama en kısa zamanda Rosenheim'a gidiyorum."

"-Oymacılık... Böyle bir mesleğin var olduğundan haberim yoktu. Kralla tanışıp böyle bir görev alabilmesine şaşırdım."

 

İnsanların beyinlerinde oymacılık mesleğiyle ilgili bir illüzyon peyda olmuştu. Kraldan görev almak gibi ayrıcalıklı bir hak, nadir bulunan bir mesleğe verilmişti!

 

Böylece elinde bıçak tutan acemi oymacıların sayısında patlama oldu ve oymacılık dükkanları müşterilerle dolmaya başladı.

 

***

 

Oyuncular taş ocaklarının çevresini karıncalar gibi sarmıştı.

"Ey ulu rüzgar, gücünü topla ve düşmanımı parçalara ayır! Rüzgar Kesişi!"

 

Büyücüler kayaları kesmek için tüm manalarını harcayarak birbiri ardına büyülerini kullanıyorlardı.

 

"Baltama rakip olacak kimse yok! Tüm engelleri parçala! Çifte Vuruş!" Barbarlar baltalarını sallarken naralar atıyorlardı.

 

Oyuncular taşları çıkarıp şekillendirmek için çeşitli yetenekler, büyüler ve teknikler kullanıyorlardı. Ardından büyücüler taşların ağırlıklarını hafifletmek için büyüler yapıyor, kalan oyuncular taşları şantiyeye taşıma görevini üstleniyorlardı.

 

"Şimdi herkes, bir, iki, üç, kaldır! Hıınnnn-hah!"

 

Düzinelerce oyuncu taşları dağın eteklerine taşıdılar. Dağın yamacı çok dik olduğundan tehlikeliydi, bundan dolayı kimse acele etmiyordu. Taşlar aşağı taşındığında vagonlara yüklenerek geri kalan yol tamamlanıyordu.

 

"Daha hızlı hareket edin"

"Bunları kendimiz taşıyabiliriz."

 

Büyük eforlarla, taş blokları Serabourg Kalesi'nin doğusunda yığılmaya başladı. Oyuncular blokları kan ter içinde taşıyorlardı!

 

'O kadar ağır ki ölmeyi yeğlememe neden oluyor.'

'Bu ağırlık beni çıldırtacak.'

'Yoruldum.'

 

Taşları taşıyan tüm oyuncular yüzlerce kez pes etmeye yeltendiler. Ama taşı hedefine ulaştırmayı her başardıklarında bir sonraki sefer için ocağa geri döndüler.

 

Lanet olası şey bağımlılık yapıyordu!

 

'B' seviye görevin çekiciliği sorgulama becerilerini yitirmelerine sebep olmuştu. Ama tek sebep bu değildi. Weed kafasını çalıştırıp beyinlerini yıkamak için etkili bir yol bulmuştu. Bir oyuncu bir taşı taşımayı bitirdiğinde, Weed onlara ne kadar iş yaptıklarını söylüyordu.

 

"Bu senin 12. taşın. Şu anki rekor 14."

 

Rekabet ortamı yaratmak...

 

Sarayın önünde birikmiş olan oyuncuların neredeyse tamamı göreve katılmıştı. Kral'ın görevi gözlerini kör ettiğinden, seviye ve meslek farklılıkları önemsizdi. Çalışmaktan ne kadar yorulduklarına bakmaksızın çalışmaya devam ettiler. Bir daha taşımayacaklarına yemin ettiklerinde bile taş ocağına döndüklerinde fikirleri tamamen değişiyordu.

 

'Son bir tane daha...'

'Kesinlikle başaracağım!'

Bu 'B' seviye görevin cazibesiydi.

 

***

 

Pale omurgasının titremekten yorgun düştüğünü hissediyordu.

 

Aşağıya baktığında sayısız insanın taş taşımakta olduğunu gördü. Her yaştan ve cinsiyetten insan taş taşıyordu. Sıranın sonu yokmuş gibiydi.

 

'İnsanlar oyunlarda bile ağır işler yapmak zorunda...'

 

İnanılmaz bir manzaraydı, Pale hayranlığını saklayamadı. Weed her şeyi sıkı çalışmayla çözerdi ve şu an bunu diğer insanlara da bulaştırıyordu.

 

"Hey Pale hızlan biraz!"

 

Pale aniden arkasını döndü. Irene, Romuna ve Surka arkasından geliyordu, hatta geçmek üzereydi.

 

"Pale, herkesi yavaşlatıyorsun!"

 

"..."

 

Pale'ın nutku tutulmuştu. Başka kim bunu onlara söyletebilirdi? Çoktan Weed'in avcuna düşmüşlerdi! Pale bile taş taşıyordu. 'B' seviye görevin vaad ettiği şöhret ve ödüllerin cazibesine karşı koyamamıştı.

 

***

 

KMC Medya düzenli olarak blogları, forumları ve Kraliyet Yolu ile alakalı internet sitelerini tarıyordu. İyi bir rapor hazırlamak için bol miktarda bilgiye ve gelişen olaylara hızlı tepki vermeye ihtiyaçları vardı. İnternetteki bilgi yığınının çoğu çöpten ibaretti, ama bir çöp torbasında bile ilginç malzemeler bulunma ihtimali vardı!

 

Öncelikle uzmanlar ilginç bilgileri grupluyor, ardından özel takımlar bu bilgilerin doğruluğunu inceliyorlardı.

 

Rosenheim Krallığı'ndaki 'B' seviye görev de onların bilgi ağına takılmıştı.

 

Yayın yönetmeni, uzmanlar ve metin yazarları derhal bir toplantı düzenlediler.

 

"Bu bilgi ne kadar güvenilir?"

 

"Yayın yönetmeni, kaynak hala bilinmiyor, ama bilgi gerçek gibi görünüyor. Rosenheim Krallığı'ndaki tüm oyuncular bu olaydan haberdar. Aralarında bazı güvenilir kaynaklarımız da mevcut."

 

"O zaman oraya çabucak bir muhabir göndermemiz gerekmiyor mu?"

 

"Hatırladığım kadarıyla Shin Hye-Min şu an Rosenheim Krallığı'nda. Bir süre önce bir görev için oraya gideceğini söylemişti."

 

Shin Hye-Min Kraliyet Yolu konusunda en iyi sunuculardan biri olarak görülüyordu.

 

"Peki, bir umut Shin Hye-Min bu konuyla ilgileniyor olabilir mi?"

"Bir dakika. Bu sabah benimle iletişime geçti ve acil bir şeyler olduğunu ve bir süre onu aramamamızı rica etti..."

"Öyle mi yaptı? Bu onun için garip." Yayın yönetmeni şüpheyle söylemişti.

 

Shin Hye-Min hiçbir çekime geç kalmamıştı ve güvenilir bir muhabir olarak görülüyordu.

 

"Rosenheim'da böyle bir olay gerçekleşirken, dünya üzerinde önemli ne olabilir ki?"

 

"Şey, belki..."

 

***

 

"Vauuv, bu gerçekten zor."

 

Maylon sızlana sızlana taş taşıyordu. Ağır bir taş nazik omuzlarının üzerinde kollarıyla desteklenmiş halde duruyordu.

 

'Bunu şöhret için yapıyorum.'

 

Düşük şanından dolayı birçok zorlukla karşılaşmıştı. Başlangıçta, oyuna aşina olmadığından, av sırasında çokça ölmüştü. Grupla avlanmak tecrübeyi bölüşmeyi gerektirdiğinden seviye atlamak çok zordu.

 

Diğerlerinden daha hızlı seviye atladığından bu oyunda doğal bir yeteneği olduğunu düşünmüştü. Ama daha sonra yayıncılığa başladığında bazı şeyleri bırakmak zorunda kalmıştı. İşi güçlü bir sosyal ağ gerektiriyordu.

 

'Harika maceralara atılacağım.'

Maylon maceralarla dolu bir gelecek hayal ediyordu. Kritik zamanlarda diğerlerinin imdadına yetişen şanlı bir kolcu!

//Koca yürekli Legolas, pardon maylon olacaktı.

 

Şu ana kadar yayınlarda başkalarının maceralarını anlatmıştı. Diğerlerine imreniyordu, bunun sebebi anlatmaya değer kendi maceralarını yaşamak isteyişiydi.

 

"Ama bu taş çok ağır!" Çaresizce söylendi. Gözleri her an ağlayabilirmişcesine doluydu.

 

Maylon yüksek güce sahip değildi. Statlarının çoğunu çeviklik sıfatına vermişti. Bu dağlık arazilerde avlanırken bir Kolcu olarak daha avantajlıydı. Düşük gücü sayesinde taş daha ağır geliyordu!

 

"Uuuaah!"

 

O kadar ağırdı ki şu an yere yapışmamın sınırındaydı. Onun yere düşmesine mani olan şey irade gücüydü ama fiziksel gücü tükenmiş ve taşın altında ezilme tehlikesiyle burun burunaydı.

 

"İyi misin?"

 

Bir el taşın düşmesine engel oldu. Kafasını kaldırdığında başka bir okçunun yardımına yetiştiğini gördü. Onun yüz ifadesi de pek farklı değildi.

 

Kolcular ve okçular ana silah olarak yay kullanıyorlardı, bu yüzden temel yönelimleri çeviklikti.

 

Alnından küçük ter damlaları akıyordu. Bununla beraber Maylon'a yardım etmeyi bıraktı.

 

"Şey, benim için endişelenme... Senin için de zor olmalı."

"Sorun değil, kısa bir mesafe kaldığından yardım etmeme izin ver."

"Ama pek iyi görünmüyorsun."

"Başa çıkarım." Bunu söylerken her tarafından ter boşalıyordu.

 

Normalde bu seviyedeki bir jest onu etkilemeye yetmezdi. Ama şu durumda kendisi de can çekişen okçunun bu basit jesti kalbine dokunmayı başardı.

 

"Ummm... İsmin ne? Benimki Maylon. Beni yanlış anlama, arkadaş olabileceğimizi umuyorum ve belki arada fısıldaşırız..."

 

"Pale, adım Pale."

Kan ter içinde kalmış Maylon ve Pale birbirlerine gülümsüyorlardı.

// Haftaya bu vakitlerde görüşmek üzere...