King of Gods - Bölüm 374: Bulutlardan Aşağı Bakmak

---

Çeviri:RassNt  Düzenleme:Berkay Lamba

Tanrıça Bing Wei Zhao Yufei’nin gelişini fark etti ve soy gücünü deveran ederek sıcaklığı korkunç bir seviyeye düşürdü.   Tanrıça Bing Wei buza yardım için yaklaşabilecek herhangi bir kişiyi mühürlemek için çoktan hazırdı.   Bu yüzden Mo Tianyi ve sarı suratlı adam Zhao Feng’e yardıma gelmeye cesaret edememişti.   Buz bölgesinin merkezi normal bir Gerçek Mistik Derece yetişimci tarafından kımıldatılamazdı ve bu kişiler buz tarafından harap olabilirdi.   “Kız Kardeş Yufei, dikkat et!”   Mo Tianyi ve diğer adamın ifadeleri değişti ama çok geçti.   Zhao Yufei hız anlamında Kuzeyin en büyük dahilerinden biri olan Mo Tianyi’yi çoktan geçmişti.   Zhao Yufei hızlıca buz bölgesine yaklaştı ve yaklaştıkça soğuk daha da yoğun bir hal alıyordu.     Normal Gerçek Mistik Dereceler bile buz bölgesinin merkezine ulaşmakta zorluk çekebilirdi.   Zhao Yufei’nin cildi yeşim gibiydi ve soğukluk ona geldiğinde beklendiği gibi donmuyordu.   Vücudunun etrafını bir ışık katmanı sarmıştı ve bir mil çevredeki Gök ve Yerin Yuan Qi’sini çağırabiliyordu. Sanki şu an Gerçek Lord Derecesindeymiş gibiydi.   Mo Tianyi ve diğer adam Zhao Yufei’nin buz bölgesinin merkezine yaklaşmasını şaşkın bir şekilde izliyordu.   Tam o sırada.   Zhao Yufei’nin soyu eşsiz olsa ve neredeyse etin sınırlarını aşmış olsa da ince bir buz katmanı çok renkli ışıkla etkileşimi girmişti.   Kırıl!   Zhao Yufei bağırırken yeşim gibi eli aydınlandı ve buza doğru yüzlerce keskin ışık gönderdi.   Çat çat!   Buzdan alanın dış katmanı parçalanmaya başladı.   “Bu nasıl bir güç! Her hareketi ve hamlesi Gök ve Yerin Yuan Qi’sini çağırabiliyor.”   Mo Tianyi ve yanındaki adam afallamış bir haldeydi.   Zhao Yufei Gerçek Mistik Dereceye daha yeni ulaşmış olsa da hayal edilenden çok daha güçlüydü.   Onun yetişimi ve zihinsel enerji seviyesi hala erken aşamada olsa da, Gök ve Yerin Yuan Qi’si ile olan uyumluluğu Gerçek Lord Derecesindeydi.   “Tek başına benim buzumu kırmak mı istiyorsun?”   Tanrıça Bing Wei’nin vücudundan serbest bırakılan çok daha güçlü soğuk ışık hemen kırılan buzu yeniledi.   Şiddetli buz rüzgarı uğuldayarak Zhao Yufei’ye doğru esti.   Zhao Yufei bağırdı ve yeteneklerini kullanarak bu rüzgarları engelledi. Kuvvet anlamında Zhao Yufei hala Tanrıça Bing Wei gibi ezici dahilerin altındaydı.   Fakat.   Tanrıça Bing Wei bir şeyi unutmuştu. Mühürlemiş olduğu altıncı ezici dahi olan Zhao Feng onunla aynı seviyedeydi.   Zhao Yufei’nin onu oyalaması Zhao Feng için yenilenme zamanı sağlamıştı ve bu zamanı kullanarak hızlıca Gerçek Ruh Qi’sini yakarak çevresindeki buzu eritti.   “Mistik Yıldırım Patlaması!!”   Zhao Feng’in etrafında yıldırım çiçekleri şekillendi ve açmaya başladılar.   Boom~~~ Çat!! Çat!   Buzun içinden sarsıcı bir gümbürtü bombardımanı duyuldu ve Zhao Yufei’ye eşlik etmeye başladı.   O anda yüz mil çevredeki herkes bir buz dağının yerle bir oluşunu ve çevresindeki buzun katman katman parçalanışını duydu.   Mistik Yıldırım patlamasının korkunç gücü ilk önce Zhao Feng’i kucaklayan Tanrıça Bing Wei’ye vurmuştu.   Aralarındaki mesafe çok yakındı.   Tanrıça Bing Wei’nin vücudu uyuştu ve geriye doğru savrulurken dudaklarından kanların sızdığı görüldü.   “Gerçek Ruh Qi’sini yakmak cidden beni güçlendirdi, ama bu Mistik Yıldırım Patlaması da benim tarafımdan buzun içinde mühürlüyken Yıldırım Mirası, Yıldırım Mistik Çiçek ve Mistik Çiçek Değerli İncilden yaratıldı.”   Zhao Feng’in figürü parladı ve kaotik yıldırım arkları etrafı kavurmaya başladı.   Bir anda Yıkım Tanrısı haline bürünmüştü.   Bu olayı izleyen ezici dahiler Shi Chengtian ve Taiyun Shuangzi afallamıştı.   Mistik Yıldırım Patlaması temeline Gerçek Ruh Qi’si yanışını alarak yaratılmıştı ve gücü yıkıcı seviyedeydi.   Zhao Feng daha önce buzun içinde tamamen mühürlü halde olduğu için bu hamleyi serbest bırakamamıştı aksi takdirde kendini de yaralayabilirdi.   “Kardeş Zhao, iyi misin?”   Zhao Yufei çevredeki yıldırım ve buzu eritmek için elinde geleni yaparak Zhao Feng ile buluşmaya çalıştı.   “Yufei, tam zamanında geldin.”   İkili omuz omuza durarak Tanrıça Bing Wei’nin karşısına geçtiler.   Yıldırım Alevi Tanrı Gözü!   Zhao Feng daha başka bir şey söylemeden Tanrıça Bing Wei’ye doğru bir saldırı yaptı.   Tanrıça Bing Wei’nin zihni yanmaya başladı ve ardından Mistik Buz Yeşimi Çekici Vücut tekniğini deveran ederek alevleri söndürdü.   “Piç….”   Tanrıça Bing Wei’nin bembeyazdı, nefes nefese kalmış bir haldeydi.   Savaşın başından beri elindeki bütün yöntemleri kullanmıştı ve hatta bir yabancıyı mühürlemek için uygunsuz kucaklama yöntemini bile kullanmış ama en nihayetinde başarısız olmuştu.   Dahası, Tanrıça Bing Wei’nin zihni daha da yara almıştı.   “Bir ezici dahi ve yarı ezici dahi. Eğer şuan gitmezsem sıkıntı yaşayacağım.”   Tanrıça Bing Wei bir ışık hüzmesine dönüşerek Güneye doğru kaçmaya başladı.   Zhao Feng onu takip etmek yerine dişini sıkarak izlemekle yetindi.   O ve Zhao Yufei sonraki seviyeye aşalı çok uzun zaman olmamıştı ve temellerini sağlamlaştırmaları gerekiyordu.   Dahası Tanrıça Bing Wei’yi tutabileceği konusunda kendine fazla güveni yoktu. Onun soyu ve Mistik Buz Yeşimi Çekici Vücut tekniği can sıkıcıydı.   Zhao Feng’in soyu buz saldırılarını özümseyebilse de Tanrıça Bing Wei’nin soyu sağlam bir savunmaya ve aynı zamanda buz temelli yeteneklere karşı dirence sahipti.   Zhao Feng’i şaşırtan şey Zhao Yufei’nin kuvveti olmuştu. O daha yeni Gerçek Mistik Dereceye ulaşmıştı ama yarı ezici dahi gücüne sahipti.   Nehri yanındaki bölge kaos içindeydi.   Geriye sadece Zhao Yufei ve Zhao Feng kalmıştı ve omuz omuza dururken tıpkı kutsal bir çift gibi görünüyorlardı.   Tanrıça Bing Wei ve Shi Chengtian geri çekilmişti.   Zhao Feng ikilinin kaçtıkları yöne doğru baktıktan sonra dudaklarında alaycı bir gülümseme belirdi.   Tanrıça Bing Wei tam yüz mil öteye kadar kaçmıştı ki gölden elinde beş renkli cam kırbaç tutan bir kız belirdi. Bacaklarının bir kısmı açıktı ve gözleri saftı.   “Tantai Lanyue, bu ne demek oluyor?”   Tanrıça Bing Wei’nin ifadesi hafiften değişti.   “Hehe, Tanrıça Bing Wei, geçen sefer beni pusuya düşürmüştün hala onu sana geri ödetmedim.”   Tantai Lanyue elindeki kırbacı savurdu ve yüz metrelik bir alanı beyaz duman kapladı.   Wu~~~~~   Renkli elbiseli kızın altından insanın ruhunu titreten bir kükreme sesi geldi ve ondan yayılan görünmez aura Tanrıça Bing Wei’nin nefesini kesti.   Beyaz duman dağıldıktan sonra küçük bir dağ ortaya çıktı. O kafasında ejderha boynuzu olan sarı renkli bir Toprak Ejderhası Hayvanıydı. Ağzı karanlıktı ve normal bir evden daha büyüktü.   Toprak Ejderhası Hayvanına nazaran Tantai Lanyue’nin figürü bir karınca kadar kalmıştı ama o bu tek boynuzlu Toprak ejderhasının sahibiydi.   “Hehe, tek boynuz, onun işini bitirelim.”   Tantai Lanyue çocukça bir kahkaha attı, elindeki kırbacı salladı ve hayvana Tanrıça Bing Wei’ye saldırma emri verdi.   Küçük dağ hemen ileri doğru hücum etti.   Tanrıça Bing Wei ne Yu Tianhao kadar ezici bir güce ne de Shi Chengtian kadar kuvvete sahipti, yani elinden sadece bu saldırıdan kaçınmak gelebilirdi.   Aynı sırada.   Çok uzaklarda bir yerde.   Shi Chengtian dengesiz bir şekilde yürüyordu ve aniden bir tepenin önünde durdu.   “Hehe…. Shi Chengtian, biz de seni bekliyorduk.”   Taiyun Shuangzi habis bir şekilde güldü, kılıç ve bıçağını kavradı ve Shi Chengtian’ın yolunu kesti.   Shi Chengtian hız konusunda uzmanlaşmamıştı ve tek bacağı yaralı olduğu için tek şansı savaşmaktı.   Bu sahneler tabii ki Zhao Feng’in gözünden kaçmamıştı.   İki ezici dahi de diğer ezici dahiler tarafından pusuya düşürülmüştü, ama Zhao Feng onlara en ufak bir acıma duygusu beslemiyordu.   Kısa süre sonra Zhao Feng ve Zhao Yufei Mo Tianyi ve sarı suratlı adamla buluştu.   Mo Tianyi ve diğer adam hafiften ürkek davranıyordu.   Zhao Feng buzun içinde donduğu zaman Zhao Yufei gibi onun yardımına gitmemişlerdi.   Tehlikeli geçtikten sonra Zhao Yufei ve Zhao Feng mutluydu.   Zhao Yufei’nin temelini sağlamlaştırması gerekiyordu ama Zhao Feng kanun kökünü çok daha önce şekillendirdiği için buna ihtiyacı yoktu.   “Kardeş Mo, ilk olarak gidip Yufei’yi koru. Ben de daha sonra geri döneceğim.”   Zhao Feng bunu söyledikten sonra havada bir leke gibi parladı.   Zhao Feng’in hedefinde Tanrıça Bing Wei ya da Shi Chengtian’ı kovalamak yoktu.   Bir tepeye vardıktan sonra Tanrının Ruhani Gözüyle bir mağaraya doğru baktı.   Mağaranın içinde.   Yu Tianhao ve Xin Wuheng insanın ruhunu titreten bir savaş içindeydi.   İkisinin de saldırıları çok güçlüydü ve her yerde çatlak ve delikler oluşmuştu.   “Bu Xin Wuheng gerçekten de kendini çok iyi gizlemiş.”   Zhao Feng gözünü Xin Wuheng’in üzerine kilitledi.   Xin Wuheng’in arzuları doğadan geliyor gibiydi ve her hareketi kusursuzdu.   Her hareketi, kullandığı her yetenek Xin Wuheng’in gücünün tam potansiyelindeydi.   Çevredeki Gök ve Yerin Yuan Qi’si sanki ona kalkan olmuştu.   Onun rakibi Yu Tianhao ciddi anlamda saf bir güce sahipti ve onun inancı tıpkı bir kılıç ve bıçak gibi boşluğu bile kesebilirdi.   Eğer Zhao Feng hangisinin daha güçlü olduğunu söylemesi gerekse, benzersiz bir savaş gücüne sahip olan Yu Tianhao’yu seçerdi.   Fakat Xin Wuheng daha yetenekliydi.   On hamle… elli hamle… yüz hamle.   İkisinin de temposu zaman zaman yükseliyor ve azalıyordu, boşluk sanki saptırılıyormuş gibi bir his veriyorlardı.   Zhao Feng de dahil antik arenadaki bu savaşı izleyen bütün izleyicilerin kalpleri titremişti.   Zhao Feng’in onlarla arasındaki fark Tanrının Ruhani Gözüyle izlemesi ve sahneleri zihnine kopyalayabilmesiydi.   Bu nedenle Zhao Feng daha fazla yetenek “çalmak” için Tanrının Ruhani Gözünü maksimum seviyede deveran ediyordu.   Belli bir noktaya gelindiğinde Zhao Feng aniden bilincinin bir kabuğun içinden çıktığını hissetti.   Shua!   Zhao Feng’in bakış açısı değişmişti.   Yu Tianhao ve Xin Wuheng’in savaşını gökyüzünden izliyordu.   Yu Tianhao ve Xin Wuheng onlara yukarıdan bakan soğuk bir bakışın varlığını hissetmiş olsalar da orada hiçbir şey yoktu.   Ancak iki yüzüncü hamleye gelindiğinde kazanan belli olmuştu.   Peng!   Figürlerden biri dağdan dışarı doğru savrulmuştu.