Sonunda savaş bitmişti. Bu büyük savaş olurken etraftaki herkes kaçmıştı ve sadece savaşan kişilier orada kalmıştı.

Yerde Warei, Arora ve Marc yatıyordu. Tüm Gnomes'ler Marc'ın yanında duruyorlardı. Fel Gnomes, Marc'ı kucaklamıştı ve götürüyordu. Reuben, Yuzhou'nun yanına gelmişti ve

"Yuzhou. Bir süre Shan ile birlikte kalsan iyi olur." dedi.

Ardından o da Fel'in yanına gitti. Tüm Gnomes'ler uzaklaştıktan sonra, geriye Shan, Noyan ve Ralph kalmıştı. Shan, tüm gücünü tek bir saldırıya harcadığı için yorulmuştu. yerde oturuyordu. Nefes nefese kalmıştı. Fakat, babasının intikamını aldığı için seviniyordu.

Shan, küçüklükten beri bir dahi olduğu için, küçük yaşta Kralın özel Suikast takımına katılmıştı. Bu takım en fazla 10 kişiden oluşuyordu ve kral için özel görevler yapıyordu. Shan, bu takıma katılmayı başarmış en küçük kişiydi o zaman.

O takımda babası da vardı ve Warei için 4 kişilik bir takım oluşturulmuştu. Shan, babası ve diğer iki kişi Warei'yi öldürmeye gitmişti fakat uzun süren savaş sonucu Warei, Shan'ın babasını öldürmüştü. Shan zaten babası ölünce görevi tamamen unutup babasının yanında ağlamaya başlamıştı.

Diğer iki kişide Shan ve babasını alıp kralın yanına geri dönmüştü.

Shan o zamandan beri intikam için güçleniyordu. Annesine ne olduğunu kendisi de bilmiyordu, küçüklüğünden beri yanında sadece babası vardı ve annesi hakkında hiçbir şey söylemiyordu.

Shan bu yüzden mutluydu. Sonunda, babasının intikamını almıştı.

Noyan, vücudunda yüzlerce iğne ile yerde yatıyordu. Ölüp ölmediği belli değildi. 

Ralph ise aynı şekilde yerde yatıyordu. Onun durumunu bilmiyorlardı. 

Yuzhou ise ayakta duruyordu. Ona pek zarar gelmemişti. Çünkü Noyan yüzlerce iğneyi onu korumak için önüne geçmişti. Diğerleri de Warei'yi durdurmuştu. Ve bir kayıp vermişlerdi.

Yuzhou ne tepki vereceğini ya da düşüneceğini bilmiyordu. İçinde oldukça büyük bir üzüntü olsa da bu onu ağlatacak seviyede değildi. Olan şeylere tepki veremiyordu. 

Shan bir süre dinlendikten sonra, ağzına birkaç hap attı ve birden elinde mavi-beyaz bir küre belirdi. Küreyi önüne koydu. Küreden mana yayılıyordu.

Shan, iyileştirici haplar kullanmıştı ve çok fazla güç harcadığı için önündeki küreden mana özümsüyordu.

Küredeki mana bittiğinde, Shan yavaşça ayağa kalktı. Bu mana ona yetmese de, bir süreliğine onu ayakta tutabilirdi. Shan,

"Hadi gidelim." dedi.

-

İlk önce, yaşlı adamın görev için ayarladığı küçük yere gitmişlerdi. Fakat orada kimse yoktu ve eşyalar çoktan toplanmıştı. 

Shan, akademiye geri dönecekti. Yuzhou'nun da onu takip etmekten başka çaresi yoktu. Ne de olsa Gnomes'lerden biraz uzak durmalıydı.

-

Aradan birkaç gün geçmişti. Yuzhou, Fel'in onun için ayarladığı evde yatıyordu. Ne yapacağını şuan pek bilmiyordu.

Noyan, ölmemişti. Hastane'de yatıyordu. 

Hastane'de genelde iyileştirme tekniklerine çalışan kişiler bulunurdu. Noyan, birkaç haftaya iyileşecekti. 

Ralph'da onun yanında yatıyordu. Fakat durumu biraz daha ağırdı. Onun vücudundaki kemiklerin çoğu kırılmış, iç organlarından bazıları kullanılamaz hale gelmişti. Fakat o da ölmemişti. Onu iyileştirmeye çalışsalar da, sadece yaşayacak kadar iyileştirebilmişlerdi. Tüm vücudu alçı içindeydi. Daha henüz gözlerini açamamıştı bile.

Tekrar savaşması birkaç yılını alabilirdi. Mana Kapısı yeteneğinin kötü tarafı buydu. Çok fazla güç artışı sağlasa da, vücuda çok zarar veriyordu.

Yuzhou, savaş bittiğinde farketmese de, seviye 4 olmuştu. İki seviye birden atlamıştı ve 20 stat puanı vardı. İlk seviyesini de antrenman dövüşünde atlamıştı.  Galiba savaşarak seviye atlanıyordu. Tüm statlarını gücünü arttırmak için kullanmıştı.

Yeni statları şu şekildeydi ; 

STATLAR

Güç : 37 / (∞)

Bağışıklık : 10 / (∞)

Zeka : 20 / (∞)

Çeviklik : 11 / (∞)

Dayanıklılık : 18  / (∞)

Şans : 10 / (∞)

Beceri: 10 / (∞)

-

O sırada, büyük bir malikanede iki kişi yaşıyordu. Bu iki kişiden birisi siyah saçlı bir erkek, diğeri ise uzun sarı saçlı bir kızdı. Kızın gözleri kahverengiydi. Oldukça güzel bir yüzü vardı. O anda üzerinde kırmızı bir elbise vardı. Bu elbise onun vücut hatlarını ortaya çıkarıyordu. 

Oldukça güzel görünüyordu. Yanındaki siyah saçlı erkek ise bir takım elbise giymişti. O anda malikanede sadece ikisi yaşasa da, malikane oldukça kalabalıktı.

Parti veriyor gibilerdi.  Sarı saçlı kız,

"O şuana kadar ölmüş olmalı! Onu bulmanın imkanı yok."

Siyah saçlı erkek,

"Ölmediğini biliyorum. Nerede olduğunu bilmesem bile arayacağım."

"Kardeşimi bulacağım." dedi.