Güneş kadar parlak bir ışık. Bu Satou’nun son gördüğü şeydi.

…

Gökyüzünde Gizlenen Aurora Ejderi.

Nihil'de bilinen en eski, en gizemli fakat bir o kadar da kaliteli tekniklerden birisi.

Efsanelere göre zamanında, Draconis İmparatorluğunu Kying isimli bir yarı-ejder kurdu. Kying, Draconis İmparatorluğunu kurduğu vakit neredeyse tüm krallık ve imparatorlukları kendine bağladı ve Parlak Gökyüzü kıtasının tek hakimi oldu.

Normal şartlarda bir yarı-ejderin gelişmesine kolay kolay izin verilmezdi.

Kying de bunu çok iyi biliyordu. Bu yüzden de daha bu imparatorluğu kurup kendini belli etmeden çok önceleri daha gelişimin en erken safhalarında iken hem kendisi için hem de miras olarak bırakmak için bir teknik oluşturdu.

Gökyüzünde Gizlenen Aurora Ejderi tekniği.

Bu teknik sayesinde Ejderha özelliklerini istediği gibi gizleyebiliyordu. Ejder manasını manipüle edip normal mana ile de gizleyebiliyordu. Bu sayede sıradan bir insandan hiç bir farkı olmuyordu.

Kying bunu soyundan gelenler kullanabilsin diye oluşturmuştu.

Fakat nedeni bilinmeyen bir şekilde bırak soyundan gelen birisini hiç kimse bu tekniği öğrenemedi.

En azından bugüne kadar.

Satou gözlerini oldukça ışıltılı bir alanda açtı.

"Çok… Parlak?"

Tam olarak parlak olup olmadığından emin değildi. Evet aydınlıktı fakat gözünü rahatsız edecek kadar da değildi.

Etrafı oldukça parlaktı. Nerede olduğundan tam emin değildi. Burası az önce olduğu malikanenin içine benziyordu. Fakat öyle olmayacak kadar parlaktı. Ayrıca etrafta şeritler şeklinde bilmediği bir şeyler uzanıyordu diğer tarafa.

Satou etrafı incelerken malikaneden yükselen hiddetli bir ses duydu.

"Şu küçük piçin umulmadık yerlerde hazine bulma gibi bir yeteneği var. Şansını sikeyim senin! Ben senin yaşındayken hazine bulmak için götümü yırtardım. Bu hazineyi çekiyor bildiğin amına koyayım."

Damon’un sesini duyan Satou şaşırdı. Ses oldukça yakından geliyordu. Kısa bir düşüncenin ardından sesin kaynağına gitmeye karar kıldı.

Merdivenlerden yukarı çıktı. Malikaneden farklı olarak burası oldukça sadeydi. Hatta aşırı sade bile denilebilirdi.

Biraz daha yürüdü. O sırada Damon’un iç geçirdiğini duydu.

"Ahh. Ahh. Eskiden ne güzel katliamlar yapar, düşmanlarımı ölmek için yalvaracak duruma sokan bir canavardım. Şimdi ise burada tıkılıp kaldım. Üstelik bu kadar yıldan sonra da bir veledin ustası oldum. Hayat gerçekten çok garip... "

Damon bir kez daha iç çekti. Bu sırada Satou yavaş adımlarla sesin kaynağına yaklaşıyordu.

"Hmm… Bu teknik Satou için oldukça işe yarar gibi. Fakat oldukça kusurlu. Gerekmeyecek kadar fazla mana kullanımını kısıtlıyor… Hmm. Hadi bunu düzeltelim."

Satou bu sırada sonunda sesin kaynağına vardı. Burası sanki taht odasıymış gibi genişti. Aynı şekilde içerisi bomboştu. Sadece dev bir plaka vardı.

O plakanın üzerinde bir teknik kazınmıştı. Önünde ise ondan sadece 5 yaş büyükmüş gibi gözüken oldukça genç, uzun boylu, yapılı siyah kanatları ve kuyruğu ile göze çarpan Damon vardı.

Damon tüm odağını hataları düzeltmeye vermiş gibiydi.

Satou sesinden bu gencin Damon olduğunu anlamıştı.

Oldukça şaşkındı.

Onu ilk gördüğü vakit oldukça yaşlıydı. Şu an gördüğü genç ile onu karşılaştırınca o adeta yeniden doğmuş gibi görünüyordu!

Damon tabii ki Satou'yu fark etmişti. Fakat önceliğini şu tekniği geliştirmeye verdiğinden onu pek umursamadı.

Satou ise şaşkın da olsa Damon’un bir iş ile uğraştığını fark ettiğinden sessiz kaldı ve plakayı okumaya karar verdi.

Gökyüzünde Gizlenen Aurora Ejderi.

Teknik üç aşamadan oluşmaktadır.

Mana Gizleme, Vücut Parçalarını Gizleme, Görünmezlik.

Her aşamanın açıklaması oldukça detaylı anlatılmıştı.

Satou istemsizce hayran kaldı. Bu tam da ihtiyacı olan teknikti. Fakat sonra hatırladı. Damon bir de bunu geliştirirse ne olacaktı?

Sonra merak ve heyecanla dolup taşmış bir şekilde beklemeye başladı.

Aradan kısa bir zaman geçti.

Damon, biraz düşündükten sonra hızlı el hareketleri ile havaya yazı yazmaya başladı. Sahne oldukça büyüleyiciydi.

Satou etkilenmeden edemedi.

Damon daha da hızlı yazmaya başladı ve sonunda durdu. Avcunu açtı ve nazikçe tüm yazıyı plakaya ittirdi.

Ve bunun sonucunda plaka da yazan yazı tamamen değişti.

Sonrasında rahat bir nefes aldı.

"Heh. İstediğimden çok daha iyi oldu be. Oğlum Damon sende hala iş var haha."

Satou en sonunda değişikliği tamamlandığını duyunca nerede olduğunu sormayı unutup tekniğe odaklandı.

Tanrının Aurora'ya Lütfu

Tekniğin isminden Satou tekniğin esas yapımcısı ile dalga geçildiğini düşünüp güldü.

Ardından okumaya devam etti.

Teknik önceki gibi 3 aşamadan oluşuyordu.

Mana Gizleme, Kısmi Görünmezlik, Tam Görünmezlik.

İlk aşama önceki teknik ile aynıydı. Tek farkı kusurlarından arınmıştı. Bu sayede gelişimi gizlenmiş bir haldeyken isterse tüm gücüyle saldırabilirdi!

Üstelik sadece bu da değil! Ejder manasının karakteristik özelliklerini gizleyebilirdi de!

İkinci aşama Kısmi Görünmezlik. Adından da anlaşılacağı üzere vücudundaki belirli bir kısmı gizleyebilirdi.

İlk halinde kısmi görünmezlik halinde iken manasının sadece yüzde ellisini kullanırken bunda yüzde doksan beşini istediği gibi kullanabilirdi!

Son aşama ise Tam Görünmezlikti. Teknik ilk halinde görünmezken tam gücünün yine yüzde ellisi kullanılırken güncel halinde yüzde yetmiş beşini kullanabilirdi!

Üstelik bunlar eskisine nazaran aşama olarak adlandırılsa da aslında her biri üç farklı teknik gibiydi. Diğer bir deyişle istediğine istediği zaman çalışabilirdi!

Satou derin bir nefes aldı. Bu teknik aşırı kaliteliydi!

Normalde bir teknik onun için önemli değildi. Ne de olsa çoğu teknik mana manipülasyonu ile ilgiliydi ve Satou nedenini bilmese de bu tip teknikleri bir eğer çok kapsamlı ise üç veya dört görüşte uygulayabilirdi.

Fakat bu teknik farklıydı. Mana manipülasyonu dışında henüz kavrayamadığı sürüsüyle gizem barındırıyordu.

Satou bu gizemleri görünce ustasına saygısı daha da arttı ve ne olduğunu, artık ruhuna işlemiş o kibri önemsemeden ustasına diz çöktü.

Ustası onun için bu kadar geliştirmek için uğraşması -her ne kadar Damon için oldukça basit olsa da- Satou’yu etkilemişti.

Satou önceki çıkışmaları için suçluluk hissetti.

Bu yüzden içtenlikle teşekkür edip yemin etme gereği hissetti.

"Ustama bu kadar uğraştığı için çok teşekkür ederim. Bu öğrencinin bir daha dediğinizi ikiletmeyeceğinden emin olabilirsiniz. Sizin isteğinizi ailemi katletmem gibi absürt istekler olmadığı sürece bir daha asla kişisel sebepler nedeniyle reddetmeyeceğime Yaratan üzerine yemin ederim."