Bölüm 252: Ezmek

“Sen ve ben bitki ve yeşillik bilgisinde yarışacağız!” dedi Chen Jiaxi Meng Hao’ya bakarak. Onun düşüncesine göre Meng Hao Ocak Lordluğuna hileli bir yolla ulaşmıştı ve bitki ve yeşillik konusunda yıllarca yaptığı çalışmaları düşününce Meng Hao ona göre daha gençti.

Bu becerisine son derece güveniyordu. Tarikatta ondan daha iyi olanlar vardı elbette ama bu önemsiz, sivri dilli Fang Mu karşısında galip geleceği konusunda kendine güveni tamdı.

Konuşmasının hemen ardından sağ elini sallayarak depolama çantasından iki tane siyah, kurumuş dal çıkarttı.

“Kurumuş Bahar Ekinoksu Fidanı!” diye düşündü Zhou Dekun, kuru dallara bakarken.

“Bu değerli eşyalar antik zamanlarda günümüze kadar aktarıldı! Kurumuş Bahar Ekinoksu Fidanı!” Chen Jiaxi dallardan birini aldı ve elinde tuttu.

“Büyük Usta Fang Mu. Büyük ihtimalle bu bitkiyi tanımıyorsun, o yüzden açıklamama izin ver. Bu bitki modern dünyada nadiren görülür ve doğal yollardan meydana gelmez. Onu geliştirmek için gereken antik yöntem çoktan kaybolup gitti. Onun bir çok kullanım alanı var ama bu kullanım alanlarından biri o kadar harika ki bu bitkinin bütün bitkilerin atası olarak görülmesine neden olmuştur! Bu antik bitkinin içinde çoğu bitki ve yeşillik türünün özü vardır.”

“Bu yolla, benim gibi bir simyacı Ruhsal Duyusunu bitki ve yeşillikler hakkındaki bütün bilgi ve birikimiyle doldurarak onu Kurumuş Bahar Ekinoksu Fidanına aşılarsa onun tomurcuklanmasını sağlayabilir! Daha fazla bilgi onun daha fazla tomurcuklanmasını sağlayacaktır. Bu durum hangimizin daha bilgili olduğunu net bir şekilde gösterecek!” Chen Jiaxi’nin sadece iki tane dal Kurumuş Bahar Ekinoksu Fidanı vardı. Daha önce bunları şansının yardımıyla elde etmiş ve değerli hazine olarak görmüştü.

Şimdi köşeye sıkışmış bir durumdayken onları çıkartarak gelecekteki itibarını artırmayı hedefliyordu.

Meng Hao’nun ifadesi her zamanki gibiydi ama içten içe büyük bir heyecan yaşıyordu. Antik kayıtlarda bu Kurumuş Bahar Ekinoksu Fidanı hakkında bir şeyler okumuştu. Onun tarif edilmesi zor olan mucizevi kullanım alanları vardı. En büyük işlevlerinden biri de tıbbi hap yaparken başarı şansını artırma becerisiydi!

Tıbbi hap partisine bir dal eklemek başarı oranını önemli ölçüde artıracaktı, belki de yüz de yüz şans getirecekti.

Meng Hao hiç tereddüt etmeden Kurumuş Bahar Ekinoksu Fidanını eline aldı ve onu inceledi. İçten içe biraz şansız olduğunu hissetti. Bu Kurumuş Bahar Ekinoksu Fidanı biraz küçüktü, sadece bir parmak büyüklüğündeydi.

“Büyük Usta Fang, başlayalım!” dedi Chen Jiaxi hevesle. Fang Mu’yu ezip geçmek için sabırsızlanıyor gibiydi.

Büyün Siyah Elek Tarikatı Gelişimcileri bu olaya odaklanmıştı. Bu simya dersinden kazandıklarını tarif etmek mümkün değildi. Kalabalığın arasında oturan Han Bei Meng Hao’ya bakıyordu.

Zhou Dekun bir endişeli gibiydi. Meng Hao’nun usta simyacılığa terfi ederken gösterdiği şok edici performansı duymuştu. Ama yine de biraz tereddüt içindeydi. Onun bu ifadesini gören Chen Jiaxi’nin özgüveni daha da güçlendi.

Meng Hao’yu beklemedi. Hemen Ruhsal Duyusunu avucundaki kuru dala akıttı.

Soğuk bir gülümsemeyle konuştu: “Bir tomurcuk, yüz bin tip bitki ve yeşillik uzmanlığını belirtir. İki tomurcuk iki yüz bin çeşidi temsil eder. Büyük Usta Fang, durumu çok ciddiye almanı öneririm.” Kuru daldan parlak bir ışık yayılmaya başladı ve ışık tüm meydanı doldurarak izleyicilerin dikkatini çekti.

Meng Hao’nun ifadesi her zamanki gibiydi. Ruhsal Duyusu dışarı doğru taşarak doğrudan kuru dala doğru yöneldi.

Zaman hızla geçerken bir tütsü çubuğunun yanma süre kadar zaman akıp gitti. Aniden Chen Jiaxi’nin elindeki kuru dalda yeşil bir tomurcuk belirdi, bu tıpkı bahar ekinoksu zamanındaki gibiydi.

“Yüz bin bitki… Büyük Usta Chen yüz bin bitkideki uzmanlığını kanıtladı bile!”

“Acaba Büyük Usta Fang… Huh?” Daha Siyah Elek tarikatı öğrencileri olayı tartışmaya bile başlayamadan Meng Hao’nun elindeki dalda iki tane tomurcuk belirdi!

Bu durum karşısında Meng Hao’nun ifadesi sakindi. Fakat, Chen Jiaxi ile birlikte izleyiciler şaşkındı. Chen Jiaxi’nin gözleri kocaman açılmıştı. Bir tütsü çubuğunun yanma süresi kadar zamanda iki tomurcuk çıkartabileni daha önce hiç görmemişti.

“Sorun değil.” diye kendini avuttu. “Benim bitki ve yeşillik yeteneğim en sonunda bu hileciyi kesinlikle alt edecektir!” Yüzü küçümser bir ifadeyle doldu. Fakat, tam o anda….

Meng Hao’nun elindeki dalda üçüncü tomurcuk belirdi, ardından dördüncü geldi, beşinci, ve… Toplamda dokuz tomurcuk oldu! Tüm bunlar on nefeslik sürede gerçekleşmişti!

Bu sahne herkesi şok etmişti. Siyah Elek Tarikatı Gelişimcileri tamamen afallamış durumdaydı.

“Bu nasıl mümkün olabilir….”

“Dokuz tomurcuk. Dokuz yüz bin tıbbi bitki ve dokuz yüz bin çeşidi temsil ediyor! Bu Büyük Usta Fang çok genç, nasıl bitki yeteneği bu kadar korkunç bir seviyede olabilir…”

“Dokuz…”

Aniden kuru dalda onuncu tomurcuk da açtı. Diğer taraftan Chen Jiaxi sadece üç tomurcuk çıkartabilmişti.

“İmkansız!” diye düşündü, gözleri kıpkırmızı olmuştu. Gördüğü şeye inanamıyordu. Saçı başı dağılmıştı ve hemen daha fazla tomurcuk çıkartabilmek ister gibi kükremeye başladı.Aslında daha önce kendi uzmanlık seviyesini tam olarak belirlememişti. Gerçekte sadece onu ikinci alemin zirvesine yerleştiren dokuz yüz bin bitki ve yeşillik çeşidi biliyordu.

Bu yüzden aslında en fazla dokuz tomurcuk ortaya çıkartabilirdi.

O sırada Meng Hao’nun elindeki dalda onuncu tomurcuk belirdikten sonra aniden bir çiçek goncası belirdi. Kıpırdanan bu gonca Chen Jiaxi ve Li Yiming de dahil hemen herkesin dikkatini çekti.

Bir patlama sesiyle birlikte çiçek goncası açıldı… İçinden ufak beyaz bir çiçek çıktı!

Li Yiming’in yüzündeki kan çekilmişti. “Antik bir Kurumuş Bahar Ekinoksu açıyor… O…O…” Yüzünde inanılmaz bir hayret vardı. Kuru dalın çiçeklenmesinin ne anlama geldiğini çok iyi biliyordu.

Sesi heyecanla dolu olan Zhou Dekun konuştu: “Yüz bin tıbbi bitki, bir milyon çeşit, yüz milyon aşılanmış çeşit… Antik ağacın çiçek açması milyonlarca aşılanmış çeşidi temsil eder. Eğer on çiçek açarsa bu yüz milyon aşılanmış çeşide tekabül eder!!” Zhou Dekun Meng Hao’nun bitki ve yeşillik bilgisinin böyle şok edici bir seviyede olduğunu hiç düşünmemişti.

Çoğu Ocak Lordunun bitki ve yeşillik uzmanlığı on milyonlarca olurdu. Sadece Mor Ocak Lordları yüz milyon aşılanmış çeşit seviyesine ulaşabilirdi.

“Sen… Sen….” Chen Jiaxi bu olay karşısında şaşkınlığa uğramıştı ve zihni dönmüştü. Görüşü giderek sönükleşiyordu. Kırk yıl düşünse Fang Mu’nun bitki ve yeşillik uzmanlığının böyle şok edici bir seviyeye ulaşacağı aklına gelmezdi. Eğer bilseydi ona yarışma teklif etmezdi.

Chen Jiaxi’nin sesi titredi ve sesi sarsıldı. Tam ağzını açıp bir şey söyleyecekken ikinci çiçek açtı, ardından üçüncü ve dördüncü geldi….

Arka arkaya açan çiçekler Chen Jiaxi’yi bir sallantıya sokuyordu. Meydandaki Gelişimciler çıldırmış gibiydi. Tamamen inanamaz ve şok olmuş gözlerle Meng Hao’ya bakıyorlardı.

Altı çiçek. Yedi çiçek. Sekiz çiçek. Dokuz çiçek….

Her yeni çiçek izleyicilerin kalplerine yeni bir şaşkınlık dalgası gönderiyordu, Mor Elek Patriği ve yanındakiler bile şaşkındı. Meng Hao’yu izlerken nefesleri kesilmişti ve gözleri yanıyordu.

En sonunda… Onuncu çiçek açtı!

Onuncu çiçek açtığında Chen Jiaxi’nin gözleri karardı. Bayılmanın eşiğine gelmişti. Kalbinden acı dolu inleme sesleri yükseldi. Olayın böyle sonuçlanacağını hiç tahmin etmemişti. Siyah Elek Tarikatında böyle insan üstü biriyle karşılaşması nasıl bir talihsizlikti? Gerçekte Fang Mu’nun Büyük Usta Hap Kazanı olduğunu bilseydi kesinlikle olduğu yerde bayılıp kalırdı.

“İnsanüstü…” diye düşündü Zhou Dekun, vücudu titriyor, görüşü bulanıyordu.

Bu yarışma falan değildi. Fang Mu Chen Jiaxi’yi adeta ezip geçmişti. Onun karşı koymasının hiçbir yolu yoktu. Tam anlamıyla bir yenilgi almıştı.

Mor Elek Patriği ve yanındakiler ağır ağır nefes alırken sanki değerli bir hazineye bakıyormuş gibi sakince Meng Hao’ya bakıyorlardı. Siyah Elek Tarikatı Gelişimcileri arasında muazzam bir konuşma gürültüsü koptu.

Bu derse katılan Gelişimcilerin hepsi de simya Tao’suna dair bir şeyler biliyordu. Gördükleri şeyin ne kadar önemli olduğunu nasıl anlamazlardı…?

“Büyük Usta Fang Mu!!”

“Kuru dal on kez çiçek açtı! Nihai başarı, yüz milyon aşılanmış çeşit!!”

Şiddetli gürültünün ardından Meng Hao bir anda başını baldırdı. Kuru dala bakış bile atmadan onu çantasına attı. Onu geri vermeye niyeti olmadığı belliydi.

“Pekala, hala bitki ve yeşillik yarışması istiyor musun?” dedi. Karşısındaki Chen Jiaxi’nin yüzü bembeyazdı ve tüm vücudu titriyordu.

Kafasını geri doğru attı. Saçları darmadağın olmuştu ve gözlerinde deliliğe delalet eden bir parlaklık vardı.

“Evet!” diye bağırdı ona bakarak, gözleri kıskançlık ve nefretle doluydu.

Rakibi bu kadar genç olmasına rağmen böylesine bir uzmanlığa sahip olduğu için ondan nefret ediyordu. Doğu Hap Ocak Lordu olması sebebiyle ondan nefret ediyordu. Sahip olduğu Simya Tao’su ve söylediği sözlerle onu suskun bıraktığı için ondan nefret ediyordu. Özellikle ona şöhrete uzanan yolda tırmanmasına izin vermediği için nefret ediyordu.

Bu nefreti tam kemiklerine kadar işlemiş, şeytani bir deliliğe yol açmıştı.

“Ani Formül Keşfinde yarışacağız!” dedi Chen Jiaxi, sesi boğuktu. Aşağıdaki Li Yiming onu geri çekmeyi planlasa da Chen Jiaxi’nin gözlerindeki vahşi bir hayvanı andıran bakışları görünce sadece kalbinden bir iç geçirmişti.

“Pekala, bir yarışma daha istiyorsan, onu alacaksın.” dedi Meng Hao sakince. Chen Jiaxi’nin delirmiş haline bakınca bir düşüncesini daha ekledi: “Fakat, böyle kuru kuruya yarışmalar bana sıkıcı geliyor. Eğer bir yarışma istiyorsan ortada iddia da olsun. Çıkartılan hap eğer rakip tarafından tanımlanırsa, hap hemen ona verilecek!”

Zhou Dekun’un bu acımasızlık karşısında nefesi kesildi. Bu ciddi anlamda ölümcül bir darbe olacaktı.

Li Yiming’in yüzü düştü. O sırada Chen Jiaxi aklı yerine gelir gibi olsa da kalbindeki nefret daha ağır basıyordu. Akıllıca düşünmeye hemen reddetti.

“Pekala! Kazanana kadar durmayacağım!” Onu bu sözleri Siyah Elek Tarikatı öğrencilerinin topluca nefesinin kesilmesine neden oldu. Li Yiming ve Zhou Dekun endişeyle titriyordu.

“Kazanana kadar durmayacağım” demek, çıkartılabilir hap olduğu sürece yarışmanın devam edeceği anlamına geliyordu. Yarışmasının bitmesinin tek yolu birinin tamamen tükenmesi olacaktı ve bu o kişi için tam anlamıyla bir yenilgi olacaktı.

Li Yiming’in son derece endişeli bakışları arasında gözleri kıpkırmızı olmuş Chen Jiaxi depolama çantasından bir tane tıbbi hap çıkarttı ve ardından Meng Hao’ya doğru fırlattı.

Meng Hao hemen hapı tutarak incelemeye başladı.

“Dünya Mucize Hapı. Göksel Şafak öz suyu, Yüz Lahit toprağı, Şeftali Yayılım yaprağı, Dokuzuncu Altmışlık ot….” Meng Hao konuşmasını bitirdikten sonra tıbbi hapı depolama çantasına attı ve Chen Jiaxi’ye baktı.

Chen Jiaxi de ona baktı. Onun hatalı olduğunu söylemek istedi. Fakat ikisi de simyacıydı. Bunu yapmak daha da itibar kaybetmesine neden olacaktı ve devam etmeye hakkı olmayacaktı.

Ardından tekrar depolama çantasına vurdu ve bir hap daha çıkartarak Meng Hao’ya fırlattı.

“Soğuk Yıldırım Hapı.” dedi Meng Hao sakince. “Bu haplardan çok fazla yok. Bu hap için gerekenler kışın karlarında hasat edilen Mevsimlik Zafer Otunun yanı sıra Altın ve Demir öz suyu, Yıldırım Alevi Otu….” Meng Hao onlarca tıbbi bitki ismini sıraladı.

“Bu hap… İlginçmiş. İsminden emin değilim ama kolları kuvvetlendirme gücüne sahip. Belli ki bir vücut arıtma hapı. İçinde İnatçı Dağ çiçeği, Önleyici fidan….”

“Bu… Bu aslında kanı eritebilen ve onu patlayıcı bir güce dönüştürebilen bir büyü hapı. İçindekiler ezilmiş Yeşil Patlak, Göksel İlahi yağ….”

“Yoldaş Taoist Chen, baya eşsiz hapa sahipsin. Harika, harika. Bu hapın isminden emin değilim, ama bir zehir hapı olduğu belli. İçindekiler…”

Zaman yavaşça geçti. Zhao Dekun şok içindeydi. Chen Jiaxi yere devrilmenin eşiğindeydi, Meng Hao’ya üstün gelmek uğruna yüzü kireç gibi bembeyaz olmuştu. Fakat gerçekten de hiç şansı yoktu. İşin doğrusu haplarını ona kendi elleriyle teslim ediyordu…

Sadece bir tütsü çubuğunun yanma süresinin yarısı kadar sonra Meng Hao’ya neredeyse yüz farklı tipte tıbbi hap vermişti….