Çeviri:RassNt  Düzenleme:Fullbringer

Göz açıp kapayıncaya kadar iki ay geçti. Meng Hao İç Tarikat öğrencisi olalı bir mevsim geçmişti bile. Dış Tarikatı sık sık ziyaret etmeye devam etmedi. Şişko ise sudaki balık gibi kendi başına hayatta kalmaya alışarak büyümüştü ve oldukça huzurluydu.

Meng Hao’nun zamanının çoğu Büyü Köşkünde geçiyordu.

Bir gün orada bacaklarını çaprazlayarak oturdu, yüzünde sakin bir ifadeyle bir bambu metnini okudu. Sağ elini kaldırarak büyü hareketleri yapmaya başladı, bu onun etrafını büyülü bir ışığın çevrelemesine neden oldu ve yüzünde gölge nüansları titreşti.

Bir Su Küresi meydana geldi, ama daha sonra beklenmedik bir şekilde sise dönüştü ve etrafta dağılarak kayboldu. Bunun üzerine Meng Hao somurttu, bambu metni yere koydu. Cübbesine uzandı ve parlak yeşim bir kayış çıkarttı.

O bembeyazdı ve içinde sanki sisle doluymuş gibi bulanıklık vardı. Dikkatli inceleyince yüzeyinin aslında bir kristal gibi yarım saydam olduğu ortaya çıktı.

“Chen Fan, Xu Qing, Meng Hao. Doğu Dağının ana tapınak binasına gelin.” Konuşan bu ağır ses yeşim kayıştan iletildi. Bu sesin Tarikat Lideri He Luohua’ya ait olduğu kolayca anlaşılabiliyordu.

Meng Hao bambu metinin başından doğrularak ayağa kalktı ve uzun adımlarla Büyük Köşkünün ana girişinden çıkarak Doğu Dağının zirvesine doğru yöneldi.

Tam o sırada, iki figür zirveye doğru fırladı. Birisi sıcak, nazik yüzlü ve doğrulukla dolu Chen Fan idi. Diğeri ise soğuk ve güzel Kıdemli Kız Kardeş Xu Qin.

Xu Qing, Meng Hao’ya bir bakış attı. Önceki aylardaki akşamdan beri ilk defa birbirlerini görüyorlardı.

Üçlü hızla Doğu Dağının zirvesine fırladı, sonunda ana tapınak binasına ulaştılar. O antik bir his barındırıyordu, zengin süslemeler üzerinden çağlar geçmiş hissini insana aktarıyordu. Burası Reliance Tarikatının oldukça önemli bir yeriydi, nesiller boyunca sadece İç Tarikat Öğrencilerinin ziyaret edebildiği bir yerdi.

Ana tapınağın içinde 9 tane heykel vardı. En başta gelen yaşlı bir adamdı, ifadesi sinirli olmasa da, hala kudretle doluydu. Kara gözleri hayatla parlıyordu. Sol eli, önünde havaya kalkmıştı, çenesi sanki tüm varlıklara tepeden bakıyormuş gibi yükselmişti. Bir tür tarif edilemez, hükmedici bir havaya sahipti. Onun arkasında düzgün bir şekilde ayarlanmış sekiz tane heykel vardı, hepsi de yüce bir varlığın tavrına sahipti.

Meng Hao burayı İç Tarikat Öğrencisi olduğu ilk yedi günde ziyaret etmişti. Bu heykellerin önünde secde etmişti. Sakin ve güçlü yaşlı adamın Patrik Reliance’dan başkası olmadığını biliyordu. Diğer heykeller ise Reliance Tarikatının diğer patrikleriydi.

Tarikat Lideri He Luohua heykellerin yanında duruyordu, içeri girdiklerinde arkası Meng Hao ve diğerlerine dönük haldeydi. Heykellere sanki kendinden geçmiş gibi bakıyordu. Neler düşündüğünü anlamak imkânsızdı. Onun yanında Büyük Kıdemli Ouyang vardı. Yüzünde ciddi bir ifadeyle üçlüye doğru başını aşağı yukarı salladı.

“Patriğe biat edin.” Derin bir sesle konuştu.

Meng Hao, Xu Qing ve Chen Fan, Patrik Reliance’ın önünde saygıyla eğildi, yüzlerinde hüzün vardı.

“Ben Tarikata katıldığımda Patrik Reliance yüzyıldır kayıptı.” dedi He Luohua. “O zamanlar Reliance Tarikatı hala görkemli günlerini yaşıyordu.” Bir iç çekti ve arkasını döndü. Meng Hao, Chen Fan ve Xu Qing parlak gözlerle ona baktı.

Bir sürelik sessizlikten sonra, yavaşça devam etti: “Siz antik kayıtlardan Patrik Reliance hakkında bir şeyler okudunuz ve Reliance Tarikatımızın bir zamanlar ne kadar görkemli olduğunu biliyorsunuz… Hatta Temel Kurulumun üç seviyesi hakkında tamamen bir kavrayışa sahipsiniz. Bugün sizi buraya gerçekleri tamamen açıklamak için çağırdım.”

“Reliance Tarikatının eski görkemi tamamen Patrik Reliance sayesindeydi. O, Gelişim Merkezi sayesinde tüm Zhao Ülkesinde hâkimiyet kurdu. Onun şöhreti Güney Diyarını bile salladı. Bunların hepsi Yüce Ruh Yazıtının bir el kitabı sayesindeydi.” He Luohua konuştukça, Chen Fan’ın gözleri parlamaya başladı. Xu Qing’in gözleri bile keskin bir hal aldı.

Sadece Meng Hao boş boş bakıyordu, onun Yüce Ruh Yazıtı hakkında hiçbir fikri yoktu.

“Qi Yoğunlaştırma el kitabı mı?” Chen Fan hafifçe konuştu. O İç Tarikatta kıdemli bir öğrenciydi ve birçok sırrı biliyordu. Çözümlemiş olduğu diğer şeyler tahmin üzerineydi.

“Yüce Ruh Yazıtı, Güney Cenneti topraklarında bulunan üç büyük klasik yazıttan biridir.” He Luohua yumuşak bir sesle devam etti. “Antik zamanlardan beri nesilden nesile aktarılmıştır. Orijinalinde yedi el kitabı olmasına rağmen çoğu kaybolmuştur. Bu el kitaplarından biri nasıl Kusursuz Temel kuracağını tarif eden Qi Yoğunlaştırma el kitabı. Temel Kurulumu el kitabı bir Kızıl ya da Karışık Çekirdek değil, Mor Çekirdek Şekillendirme yöntemini tanımlar. Nüve Formasyonu el kitabı ise dört renkli bir Yeni Doğan Formu geliştirmeye olanak sağlayabilir… Diğer bir deyişle her bir el kitabı en güçlü aşamaya ulaşma olanağı sağlar.”

“O yıl, Patrik Reliance Qi Yoğunlaştırma el kitabını ele geçirdi. Wang Klanının varisinin Reliance Tarikatına katılmasının nedeni Yüce Ruh Yazıtının Qi Yoğunlaştırma El Kitabıydı.”

Meng Hao’nun gözleri parıldadı ve kalbi deli gibi atmaya başladı. Daha önce Kıdemli Kardeş Chen’den Temel Kurulumun farklı seviyeleri hakkında bir şeyler duymuştu. Şimdi ise Patrik Reliance’ın elde ettiği bu büyünün ne kadar güçlü olduğunu ve Wang Tengfei’nin neden Reliance Tarikatına katıldığını anladı.

“Eğer ona sahip olabilirsem…” Kalbindeki bu arzu aniden daha da ateşlenmeye başladı.

“Maalesef ki, diğerlerini bırakın ben bile Qi Yoğunlaştırma el kitabına bakamadım.” dedi He Luohua. “Yazıt devredilmedi. O sadece Patriğin hafızasında varlığını sürdürüyor.” Meng Hao sessiz kaldı, Chen Fan’ın yüzünde ise farkına varmanın ışığı parladı. Xu Qing de kafasını kaldırdı ve Patrik Reliance’ın heykeline baktı.

Ana tapınak binasında bir sessizlik hâkimdi.

“Dört yüzyıl geçti ve dış dünyadaki herkes Patriğin meditasyon sırasında öldüğünü zannediyor. Sadece ben ve diğer bir kaç kişi Patriğin… Kesinlikle ölmediğini biliyor.” Onun bu sözleri Meng Hao’nun kulaklarına girdiği anda sanki gürültülü bir kükremeye dönüştü.

“Dört yüzyıl önce, Patriğin Gelişim merkezi Gelişen Ruhun son aşamasındaydı. Fakat hayatının sonuna ulaşıyordu. Meşhur Ruh Bölme aşamasını aşmak için, bir kişinin en az bin yaşında olması gerekir. Öyle olmasa, o nasıl Ruhunu bölmek için Göklere karşı çıkabilirdi?”

“Patrik, Ruh Vücudunu bölmek ve yeniden doğmak için kapalı meditasyona girmeyi seçti. Bu meditasyon dört yüzyıllık.”

“Patrik dört yüzyıllık meditasyona girerken arkasında bir emir bıraktı. Her yüzyılda bir kendi kanından oluşturulan bazı Vorpal Yeşim parçaları gönderecekti. Daha sonra o anki sıra dışı İç Tarikat Öğrencileri Vorpal Yeşimi kullanarak onun meditasyon alanına girecekti. Vorpal Yeşimin içinde bulunan kanın ve Qi’nin özyanmasıyla birlikte eğer şanslılarsa alan boyunca sızdırdığı ilimden aydınlanma kazanma şansına sahip olacaklardı. Bu ilim… Yüce Ruh Yazıtı ilmi.” He Luohua’nın kelimeleri yankılandı. Meng Hao’nun da başı diğer ikisi gibi havaya kalktı.

“Başarı başarıdır. Başarısızlık başarısızlıktır. Eğer işler aynı kalırsa kesinlikle bir öğrenci başarı sağlayacaktı. Ama iki yüzyıl önce Patrik gelişiminde bir kaza tecrübe etti. Neredeyse hayatını kaybediyordu. Bunun ardından onun meditasyon alanından aydınlanma kazanma şansı düştü ve kısıtlayıcı büyüler güçlendi. Beş yıl öncesine kadar da Vorpal Yeşimler göndermemişti… Beş yıl önce üç parça gönderdi.”

“Üç parça Vorpal Yeşim üç bireyin girebileceğini gösteriyor. Bu aynı zamanda Patriğin meditasyon alanındaki kısıtlayıcı büyülerin ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor, ve sadece muhtemel üç bölgede aydınlanmanın meydana geleceği anlamına geliyor.” He Luohua’nın sesi tüm ana binada yankılandı. Sol elbise kolunu fiskelemesiyle birlikte üç kan kırmızısı ışın Meng Hao ve diğerlerine doğru fırlayarak önlerinde durdu.

Bunlar Vorpal Yeşim olarak da bilinen, yeşim gibi pürüzsüz Kan Kristalleriydi.

“Siz üçünüz İç Tarikatın tek öğrencilerisiniz ve bu nedenle bu Vorpal Yeşimleri size bahşediyorum. Yüce Ruh Yazıtından aydınlanma kazanıp kazanamamanız şansınıza bağlı olacak.” Bununla birlikte elbise kolunu yine fiskelemesiyle Patrik Reliance’ın heykeli uğuldamaya başladı. Gözleri sonsuz bir ışımayla parladı ve önlerinde bir girdap şekillenmeye başladı.

“Girin.” dedi He Luohua, sesi gök gürültüsü gibiydi. “Umarım aydınlanma kazanma şansınız olur.” Meng Hao ve diğerleri ellerinde kavradıkları Vorpal Yeşimlerle birlikte sanki bir gün ağarmasına dönüşmüş gibi göründü ve girdabın içine fırlayarak içinde kayboldular. Dışarıda, girdap hala yerinde durdu, bir Vorpal Yeşim olmadan Gelişen Ruh aşamasındaki biri bile oraya giremezdi.

Girdaba bakan Büyük Kıdemli Ouyang sakince konuştu, “Kim bilir hangisi Yüce Ruh Yazıtından bir şeyler elde edebilecek ya da... Belki de hepsi de eli boş dönecek.”

“Bu kişisel talihe bağlı, üzerine çok düşünmeye gerek yok.” He Luohua onun yanına bacaklarını çaprazlayarak oturdu ve meditasyona başladı.

Meng Hao girdaba girdiğinde önünde onu kendisine yaklaşmaya zorlayan kör edici bir ışık belirdi. Kulaklarında gök gürültüsü gibi kükremeler çınladı ve daha sonra her yönden gelen tuhaf feryatlar ve çığlıklar işitti. Sonra sanki yıllar geçmiş gibi gelerek vücudunun aniden titremeye başladığını hissetti ve daha sonra sesler dindi. Feryatlar sessizliğe dönüştü. Gözlerini açtığında kendini bir kaç metre yüksekliğinde bir kurbanlık sunağının üstünde duruyor şekilde buldu. Etrafa bakındı.

Burası devasa bir yerdi. Yukarıda siyah bir zemin vardı, orada yıldızlar gibi parlayan ve etrafa zayıf ışıklar yayan küçük kristal noktalar bulunuyordu. Hiçbir şey net değildi, sanki her şey bir tülle örtülü gibiydi. Sisli yerlerden çeşitli binalar yükseliyordu.

“Ne kadar da ıssız! Sanki yüzyıllardır buraya kimse gelmemiş gibi.” Bu Chen Fan’ın sesiydi, biraz uzakta kendini belli etti. En sonunda ortaya çıktı, sisin içinde yürüyordu. Onun geldiği yönde bir kaç metre yüksekliğinde başka bir sunak olduğu görülüyordu.

“Yukarıdaki toprak büyülerle kısıtlanmış. Bunlar Tarikatın Yer Altı Mezarları.” Xu Qing başka bir yönden geldi. Gümüş cübbesiyle eşsiz bir güzelliği vardı.

“Ben Tarikata siz ikinizden daha önce girdim.” dedi Chen Fan. “Bir kez ana tapınak binasında muhafızlık görevi yapmıştım, bu yüzden siz ikinizin bilmediği bir kaç sır biliyorum. Bunlar kesinlikle Reliance Tarikatının yer altı mezarları. Tam üstümüz Dış Tarikat.”

Meng Hao sunaktan inerek diğer ikisinin yanına gitti. Etrafındaki puslu görüntüye sahip binalara baktı, birçok çürümüş bitki ve çiçek görülüyordu. Her şey ölümcül bir durgunluğa sahipti.

“Bu sis kısıtlayıcı büyü.” dedi Meng Hao somurtarak. “Her şeyi siyah beyaz hale getiriyor. Başka hiçbir renk yok.”

“Kesinlikle.” dedi Chen Fan, yüzünde ciddi bir ifade vardı. “Dokunmaya kalkmayın. Patriğin zayıf durumundan dolayı kontrol onun elinde değil. Vorpal Yeşimlerimizle birlikte aydınlanma bölgelerimizi bulalım.” Chen Fan onlara baktı. “Aydınlanma kazanmak için ne kadar zamana sahip olacağımız belli değil. Birbirimizi bekleyip beraber çıkalım. Küçük Kız Kardeş Xu, Küçük Kardeş Meng, umarım başarılı olursunuz.” Bunun ardından ruhsal gücünü Vorpal Yeşime aktardı, bunun üzerine ondan kan kırmızısı bir parıltı yayıldı ve uzaklaşmaya başladı. Chen Fan onu takip ederek kısa sürede gözden kayboldu.

Xu Qing başını Meng Hao’ya doğru aşağı yukarı salladı, daha sonra farklı bir yöne doğru Vorpal Yeşiminin kan kırmızısı parıltısını takip etti.

Meng Hao etrafa baktı, daha sonra Vorpal Yeşimini tam etkinleştirmek üzereyken aniden ürpertici bir feryat çınladı. Bu feryat gittikçe yakınlaşarak otuz metre uzaklığına kadar gelmiş gibi göründü.

Fullbringer Notu: Spoiler! Meng Hao torbacılıktan tutuklandı. Feryat sesi sandığı şey polis sirenleri.