Çeviri: SoulBlade Düzenleyici: Kharsmi

Ertesi sabah.

Ning Xi ayrıldıktan sonra, Lu Tingxiao huzursuz bir şekilde Lu Jingli’yi aradı.

“Sete birisini yolla.”

“Abi birisinin yengeye zorbalık etmesinden mi endişeleniyorsun? Bu star olmak isteyen herkesin üstesinden gelmesi gereken bir şey hem bu onu güçlü yapar. Kendi ayaklarının üzerinde duracaksa bunu kendi başına tecrübe etmesi gerek.” Lu Jingli aynı abisinin birisine ders verirken kullandığı tonla konuştu.

Lu Tingxiao : “Onun bunlara ihtiyacı yok” --- kendisinin onu koruyacağını söylüyordu.

Lu Jingli: “...” Hehe.

Abisinin ilgilenme çabası Lu Jinglinin içini sızlatıyordu.

Geçen sene tek kelime etmeden beni Glory World denen o dağınıklığın içine bırakan, kimsenin yardım etmesine izin vermeyen sen değildin sanki.

“Tamam peki, birilerini ayarlarım. Saçının tek bir teline bile zarar gelmeyeceğinden emin olabilirsin.”

“Önümüzdeki ay bir hafta izine çıkabilirsin” dedi Lu Tingxiao aniden

“Ha… abi, ne dedin sen ?” Lu Jingli kulaklarına inanamıyordu. “Bana izin mi veriyorsun hem de bir tam bir hafta? Üç senedir beni bırakmamıştın!”

“İstemiyor musun?”

“İstiyorum istiyorum tabii ki istiyorum! Fakat niçin aniden bana bu kadar iyi davranıyorsun?” Lu Jingli anlamamıştı, önceki konuşmalarını hatırlamaya çalışıyordu.

Sonunda fark etti bütün sebebi ‘yenge’ demesiydi.

Sadece Ning Xi'ye yenge dediği için miydi?

Bu izin onu hem mutlu etmişti hem de üzmüştü.

“Genç efendi, doktor Qin geldi” hizmetçinin sesi çalışma odasının dışından geliyordu.

Sade takım elbiseli zayıf bir adam hizmetçinin yanında duruyordu; yüzünde nazik bir bakış ve sıcak gülümsemesi vardı. Hoş birine benziyordu.

Lu Tingxiao telefonu kapattı ve ziyaretçiye döndü. “Gelmişsin, geç otur”

Qin Mufeng çantasını yere koydu ve kanepeye oturdu. “Durum nedir? Küçük Hazine kendini iyi hissetmiyor mu ?”

“Kendin görebilirsin kendisi mutfakta” Lu Tingxiao cevapladı

“Mutfak?” Qin Mufeng bir kaşını kaldırdı ve mutfağa ilerledi.

Bir süre sonra, Qin Mufeng gülümseyerek geldi. “Küçük Hazine ne zaman meyve suyu sıkmayı kendine hobi edindi? Ayrıca, mutlu görünüyordu! Bir şey mi oldu?”

“Yakın zamanda bir şey oldu sahiden. Birkaç gün evvel Küçük Hazineye bakmak için çok meşguldüm, Lu Jingli onu benden habersiz bara götürmüş…”

Lu Tingxiao durumu basit bir şekilde doktora açıkladı.

Qin Mufeng’in yüzü Lu Tingxiao'yu dinlerken değişti sonunda mutlu bir şekilde “Yaşanan kötü bir olay Küçük Hazine için iyi bir şeye dönüşmüş! Daha önce de bahsettiğim gibi, hiçbir şey onun ilgisini çekmiyor. Bir şeyin onun ilgisini çekmesi veya onu harekete geçirmesi tedavisi açısından iyi bir gelişme. Dahası, bu şey yaşayan bir insan! Bu kızı onun dadısı yahut özel öğretmeni yapmadın mı?”

Lu Tingxiao “Yapmadım çünkü o Küçük Hazinenin ilerde annesi olacak kişi.”

“Öhö öhö öhö… “ Lu Tingxiao'nun ifadesiz suratını gören Qin Mufeng hayretler içerisindeydi. “Ne dedin sen? Bunu Küçük Hazine için mi yoksa kendin için mi yapıyorsun… “

Lu Tingxiaonun yüzündeki soğuk ifade yavaşça kayboldu. Pencereden dışarı baktı ve “Doktor Qin, bence önceki kanılarınızda haklıydınız.”

“Sen… sen bu kıza aşık mı olmuşsun?” Qin Mufeng çok heyecanlandı. “Haklı olduğumu biliyordum! Sen bir asexüel olamazdın! Anlatsana, onu gördüğünde kalp atışların hızlanıyor mu, kanın kaynıyor mu ? Onunla yakınlaşmak, birlikte olmak istiyor musun?”

Lu Tingxiao biraz düşündü ve “Tam olarak dediğiniz gibi!”