Çevirmen: Godctia

Editör: Lord Viole Grace

Lu Jingli telefonu kapattı, hayal kırıklığına uğramış gözüküyordu. Kanepede oturan abisine üzgün bir şekilde baktı. "Xiao Xi Xi gelmiyor. Senaryosuna bakması gerektiğini söyledi, ama yemek  yemek için de vakti vardır değil mi? Belki de ben çok hassasım. Neden Xiao Xi Xi'nin kasıtlı olarak benden kaçtığını hissediyorum?"

Lu Tingxiao hiçbir şey söylemedi. Sadece gözleri kısılmıştı.

Lu Jingli çenesini tuttu, “Hala Xiao Xi Xi ile ilgili garip bir şeyler hissediyorum. Sabah zaten garipti. Senden çok korktuğunu, senden kaçtığını ve seni gördüğü anda suçlu hissettiğini hissediyorum..."

Bir anda, Lu Jingli aşırı anlayışlı olmuştu.

Ning Xi'nin Lu Tingxiao'ya karşı olan karışık duyguları onun tarafından oldukça doğru bir şekilde çözülmüştü.

Lu Jingli bunu söyledikten sonra, Lu Tingxiao daha da kötü görünüyordu.

Lu Jingli ağabeyinin üzgün halini görünce, "Abi Xiao Xi Xi ile aranızda bir problem mi var?" diye sormaya çalıştı.

Lu Tingxiao'nun cevabı soğuk bir bakış oldu.

Lu Tingxiao hemen boğazını temizledi. "Tamam, ben yanılıyorum. Siz çifte kumrular nasıl sorun yaşayabilirsiniz?! Aranızda bir problem olmadığına göre ne oldu o zaman? Düzgünce anlat! Yoksa bunu anlama konusunda sana yardımcı olamam! Saçmalayan ben değilim. Böyle şeyler sorun olabilir! Bence Xiao Xi Xi'de garip bir şey var..."

Lu Tingxiao, "Son zamanlarda oldukça garip." demeden önce uzun bir süre sessiz kaldı... "Barda sarhoş olduğu günden beri..."

Lu Tingxiao kaşları arasındaki boşluğu sıktı ve Ning Xi'nin son iki gün içinde durumu hakkında açıkça konuştu ve sadece Lu Jingli için değil aynı zamanda kendisi için de detay verdi.

Ning Xi'nin durumu son zamanlarda onu gerçekten endişelendiriyordu.

Lu Jingli çenesini okşadı. "Hmm, bunu özetleyeyim. Xiao Xi Xi önce aniden barda sarhoş oldu ve hatta serserilerle yarıştı sonra onlarla kavga etti. Oldukça kötü bir ruh hali içinde görünüyordu. Dün geceden itibaren, senden kaçıyor gibi... En önemlisi, aniden seni bu hafta sonu bir randevuya davet etti ve sana söyleyecek bir şeyleri olduğunu söyledi..."

Bu kısma geldiğinde Lu Jingli aniden bir şey düşündü ve ifadesi sanki dünya yıkılıyormuş gibi değişti. Ağabeyine baktı ve pat diye söyledi, “Aman Tanrım! Bitti! Kardeşim, Xiao Xi Xi senden ayrılmayı düşünüyor olamaz, değil mi?"

Bitirdiğinde tüm odanın sıcaklığı anında düştü...

Lu Jingli daha sonra sözlerinin utanç verici olduğunu fark etti. Hızla ağzını kapattı ve huzursuz duran ağabeyine dehşet içinde baktı.

Aman tanrım! Çok korkutucuydu!

Sadece basit bir tahminde bulunmuştu ancak ağabeyinin ifadesi katillerinki gibiydi. Xiao Xi Xi gerçekten ondan ayrılsa daha da kötü olurdu!

Ancak mevcut duruma bakılırsa tüm işaretler bu talihsiz sona işaret ediyordu!

Xiao Xi Xi bıkmıştı ve ayrılmak istiyordu ancak kardeşinin ona karşı çok iyi davrandığını biliyordu bu yüzden ona karşı suçlu hissediyordu bu yüzden mücadele etti ve bunu söylemeyi zor buldu. Ancak ilişkiler zorlayarak devam edemezdi bu yüzden bu hafta sonu ağabeğiyle buluşmaya ve bir şeyleri açıklığa kavuşturmaya karar vermişti...

Birkaç kısa saniye içinde, Lu Jingli'nin beyni boşlukları doldurmuş ve olayı tamamlamıştı.

Ah hayır! Ne yapmalıydı?

Lu Jingli önce ağabeyini sakinleştirmeye karar verdi. Hızla boğazını temizledi ve dikkatle teselli etti, "Ha... haha... Abi... Beynim çok garip. Son zamanlarda akşamları çok fazla melodram pembe dizi izlemiştim. Xiao Xi Xi senden nasıl ayrılabilir?!"