Çevirmen: Godctia

Editör: Lord Viole Grace

"İnanılmaz geldiğini biliyorum. Ben de şaşkına dönmüştüm. Neredeyse kendi yeğenimi öldürüyordum. Şimdi yapmamız gereken Lingtian'ı aramak ve ona bunu sormak! Onu aradın mı?" Kang Wanru sordu.

Kang Shuhui aniden hatırladı. ''Aradım ama açmadı. Tekrar arayacağım!"

Kang Shuhui hızla numarayı tekrar aradı ve birisi açtı.

...

Aynı zamanda, İmparatorluk'taki birinci sınıf bir restoranda, Mo Lingtian Guan Ziyao'nun biftek tabağını aldı ve ona geri vermeden önce dikkatlice dilimledi. ''Sürekli böyle tepeden bakıp dikkatini kaybetme. Bir attan bile düştün! Beni gerçekten korkuttun!"

"Üzgünüm." Guan Ziyao acı bir şekilde bakarak özür diledi.

"Çok fazla endişelenme, tamam mı? Tingxiao sözleriyle biraz sert konuşabilir ama biz küçüklüğümüzden beri birbirimizi tanıyoruz. Arkadaşlığımız bir kadından etkilenmeyecek. Şimdiye kadar sakinleşmiştir. Bir şans bulup, onunla konuşmak için çağıracağız tamam mı?" Mo Lingtian karşısındaki bu güzel kadını sakinleştirmek için çok uğraşıyordu.

Guan Ziyao'nun ifadesi yumuşadı. "Lingtian, teşekkür ederim... Her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim."

Mo Lingtian'ın yüzü ışıldadı. ''Önemi yok biz arkadaşız sonuçta."

Onlar konuşurken, Mo Lingtian'ın telefonu çaldı. Evden arıyorlardı.

Mo Lingtian açmak istemedi ama zaten birkaç kere aramışlardı. Acil bir şey olabileceğinden endişeliydi bu yüzden sonunda açtı. "Alo, Anne? Önemli bir şey değilse, sonra tekrar arayabilir misin? Şu an meşgulüm!"

"Meşgul, meşgul, meşgul! Neden bu kadar meşgulsün?! Hemen eve gel!" Mo Lingtian'ın annesi, Guan Ziyao'nun onu duyabileceği kadar yüksek sesle bağırdı.

Mo Lingtian telefonunu kapattı. "Ziyao, bu aramayı halletmeme izin ver."

"Tamam!"

Restoranın dışında.

"Anne, sana bir gelin bulmakla meşgulüm!" Mo Lingtian açıkladı.

Bu annesini yumuşatmak yerine daha da sinirlendirmişti. "Yine mi Guan Ziyao ?! Seni işe yaramaz çocuk! Şu anda en önemli şey torunum. Hemen geri dön ve bana torunumu geri getir!"

"Torun mu? Anne, hayal mi görüyorsun? Çok fazla torun hayali kuruyorsun!" Mo Lingtian'ın ağzı seğirdi.

"Ben mi delirdim? O kız bugün hastaneye gidip kürtaj yaptırmak istemiş. Teyzen olmasaydı, torunum çoktan gitmişti! Torunum ölürse ben de yaşamak istemem."

"Bekle, bekle, anne! Yanında biri var mı? Babam orada mı? Bence anormal davranıyorsun."

Telefondan Mo Lingtian'ın babasının sesi  geldi. "Seni piç, anormal olan sensin! Nerede olduğun umurumda değil. Hemen eve gel! Sana soracaklarımız var!''

Mo Lingtian bir sorun olduğunu fark etti. Hemen geri dönmek zorunda kalmıştı, bu yüzden Guan Ziyao'yu gönderdikten sonra eve gitti.