Çevirmen: Nessie

Editör: Lord Viole Grace

"Anne, yorgun musun?" Küçük adam bir çift ev terliği getirirken annesini selamladı. Ne tatlı bir çocuk!

"Seni gördüğüm andan beri yorgun değilim!" Ning Xi, küçük adamı kaldırdı ve eskisinden daha fazla kilo aldığına sevinmişti.

Küçük hazinenin vücudu standartlara ulaşmıştı. Tang Lang ile yaptığı eğitime ek olarak, vücudu güçleniyordu. Zaman zaman hastalanıyordu, ancak son zamanlarda hiçbir sorunu yoktu.

"Anne, öğretmen bana seninle yapılması gereken ödevler verdi!" diye bildirdi Küçük Hazine.

"Gerçekten mi? Nedir? Sana yardım edeyim!" Ning Xi yanıtladı.

Küçük Hazine çantasından bir şey çıkardı ve avucunda Ning Xi'ye sundu.

Üzerinde bir düzine siyah nokta olan küçük bir kartondu.

Ning Xi ne olduğunu fark etmişti. "Ah, öğretmeniniz hepinizin ipekböceği bebekleri yetiştirmenizi mi istiyor ?"

Bunlar ipekböceği olmalıydı.

Küçük Hazine şaşkınlıkla annesine baktı. "Anne, harikasın! Onları gördüğün an biliyorsun. İkinci Amca ne olduğunu bile bilmiyordu!"

"Hahaha... Çünkü onları daha önce yetiştirdim!" Ning Xi övgüye sırıttı.

"Geri dönmüşsün." Lu Tingxiao aşağı gelmişti.

"Hmm, malzemeleri aldın mı? Yemek hazırlayayım mı?" diye sordu Ning Xi.

"Mutfak yardımcıları yapsın. Bütün gün meşguldün."

Ning Xi umursamadı. "Sorun değil. Akşam yemeği yapmak rahatlatıcı. Gidip Küçük Hazine'nin ipekböceği bebekleri için bir kutu alacağım. Yakında dönerim!"

"Tamam!"

Lu Jingli, Ning Xi'nin Küçük Hazine ile kaçmasını izlerken göz ardı edilmişti. "Beni takacak kimse var mı?"

Evet, kimse onu takmamıştı.

Lu Jingli daha sonra kardeşine gitti. "Kardeşim, gerçekten hiç merak etmiyor musun?"

Hiçbir şey olmamış gibi davrandı.

Lu Tingxiao sakince, "O bana söylemek istiyorsa, söyler." dedi.

Lu Jingli onun sakin ifadesinden nefret ediyordu.

Neyse ki Lu Jingli rahatsız etmek için yeni bir hedef buldu.

Bir süre sonra, Jiang Muye geldi.

Lu Jingli'nin hiç bitmeyen sorularıyla işkence göreceğini bilseydi, asla buraya gelmezdi.

Ama çok geçti.

Lu Jingli, koltukta otururken Jiang Muye'yi omuzundan sıkıca tuttu. "Sevgili yeğenim, bana söylemek istemiyorsan seninle Xiao Xi Xi hakkında sormayacağım, ama başkaları konusunda saklamak zorunda değilsin, tamam mı?"

Jiang Muye, "Sana söylesem ve Ning Xiao Xi beni daha sonra döverse, bana yardım eder misin?"

"Elbette hayır! Benimle dalga mı geçiyorsun!"

Jiang Muye'nin keyfi kaçmıştı.

Bu, Ning Xi'nin Küçük Hazine'yle geldiğinde gördüğü manzaraydı.

Jiang Muye hızla kendini savundu, "Ben hiçbir şey söylemedim!"

Ning Xi ne olduğunu tahmin etmek zorunda değildi. Lu Jingli'ye baktı. "Tamam, onu rahatsız etmeyi bırak. Git ve malzemeleri benim için hazırla. Henüz hikaye zamanı değil!"

Lu Jingli'nin gözleri aydınlandı. Xiao Xi Xi hikaye zamanı için hazır gibi görünüyordu.

Neden bana daha önce söylemedin??

Ning Xi, karmaşık bir bakışla Lu Tingxiao'a doğru gözlerini dikti.

Lu Tingxiao ona en büyük güveni ve hoşgörüyü vermişti. Yurt dışındaki karmakarışık özel hayatı ve psikolojik sorunları hakkındaki söylentileri, hayatında kimseye söyleyemezdi, ama o, ona açılma cesaretini vermişti...