Çevirmen: Lúthien

Editör: Lord Viole Grace

Ning Xi şaşkına dönmüştü. Bu kişi onu susturmuştu.

"Tamam, artık sohbet etmeyelim. Bundan sonra kimse konuşmuyor. Hadi yemeğe odaklanalım, Tanrım, lütfen yiyin! Yiyin!"

Ancak o zaman Han Xiao yemek çubuklarını telaşsızca aldı.

Cool olmasına rağmen, bu yeme hızını engellemiyor gibi görünüyordu. Çok geçmeden bütün tabaklar bitmişti. Han Xiao tarafından vurulmuş olan Han Momo, neredeyse göz bebeği düşene kadar onu izledi. Çok büyük bir iştahı vardı!

"Tanrım, bugün istediğiniz kadar yiyin. Mutfakta daha fazlası var! " Ning Xi gülümsedi ve kalan yemekleri getirmek için mutfağa yürüdü.

Son zamanlarda çevrimiçi canlı yayın yapan büyük iştahlı birçok insan vardı ve hepsi oldukça popülerdi. Han Xiao da bir canlı yayın yapmaya başlarsa, kesinlikle gerisini toplardı.

İş yerindeki insanları Han Xiao'ya olan minnettarlıklarını ve samimiyetlerini göstermek için çağırmıştı ancak Han Xiao sadece yiyecekleri önemsiyordu. Hatta etrafta çok sayıda insanın onunla yemek savaşına girdiğini düşünüp samimiyetsiz bile bulabilirdi.

Sonunda, Gong Shangze ve diğerleri yemek yemeyi bitirdikten sonra zarifçe ayrıldılar.

Han Xiao yemeği bitirdikten sonra, Ning Xi çabucak "Tanrım, yemeklerden memnun musunuz?" diye sordu.

"Fena değil, KFC'den daha lezzetli."

Ning Xi cevap veremedi. Mutfak becerileri KFC ile kıyaslanma seviyesine inmişti ...

Yemeğini bitirdikten sonra Han Xiao ayağa kalktı ve gitmeye hazırlandı, ancak birkaç adım sonra gözleri bir şey görmeye başladı ve durdu.

"Bu ne?" Ning Xi, Han Xiao'nun baktığı yere baktı. Han Xiao, dolabının oraya bakıyor gibi görünüyordu. Kesin olarak dolaptaki bir elbiseye bakıyor gibiydi ...

Ning Xi, Han Xiao'yu elbiseye bakarken izledi, sonra "Ne oldu? Bu elbise ilgini mi çekti? Gerçekten, büyük akıllar benzer düşünür! Bu benim kişisel favorim! GE adında çok güzel ama nadiren bilinen bir marka! "

Ning Xi, etiketle ilgilendiğini düşündü, bu yüzden oradan geçti ve makyaj masasının üzerindeki güç düğmesine hafifçe bastı. Dolabın arkasındaki duvar aniden açıldı ve iki kapı yanlara doğru kaydırarak içeride GE markalı kıyafetlerle dolu bir oda ortaya çıktı.

Han Xiao, Ning Xi'yi şaşırtan gözlerinde neredeyse üzüntülü bir hisle bu kıyafetlere dalgın dalgın baktı. "Imm ... Tanrım... Tanrım? Bu kıyafetlerle ilgili bir sorun mu var? "

"Onları ben tasarladım." dedi Han Xiao açıkça.

Ning Xi duyduğunda, anında şaşkına döndü. “Ne!? Onları sen mi tasarladın? Sen ortaya çıkan ve sonra kaybolan o dahi tasarımcı mısın? "

Bekle... Gerçekten böyle bir olasılık var mı?

"Onları beğeniyor musun?" diye sordu Han Xiao.

"Ne demek istiyorsun? Bu kıyafetler mi? Tabii ki, çok güzeller! Kim beğenmez ki? Bunları beğenmeyecek bir kız olduğunu düşünmüyorum! Ama hepsini tamamen toplama yeteneğim yok. Bunları erkek arkadaşımın yardımıyla aldım... "

"Hiçbir kız bunu beğenmezdi... Bu iyi..." Han Xiao, kesinlikle bir zevk tonunda mırıldandı, ancak bir sebepten dolayı pişman ve yalnız geliyordu.

Ning Xi çenesini kaşıdı.

Hmm, bir şey var...

Han Xiao'nun bakışlarının bir kadınla ilgili olduğunu açıkça belliydi...

"Gidiyorum." Han Xiao el salladı ve gittiğinde Ning Xi hala kafası karışmıştı.

"Ah! Seni bırakayım mı? "

"Mezarlığa gitmediğini söylemedin mi?"

"Ahh, gerçekten mezarlıkta mı kalıyorsun? Peki, peki, peki... Nasıl istersen... "