Çeviri: Lúthien Düzenleme: LordVioleGrace

"Önce bana birkaç tavuk daha sipariş et. Daha doymadım." Han Xiao, David'e sıkılmış bir ifadeyle baktı.

"Tabi tabi!" David hemen ayağa kalktı ve beş Orleans budu sipariş etti. Üzerinde tavuk bulunan tepsiyi aldı ve dikkatle Han Xiao'nun önüne koydu.

"Şu an bahsettiğin şeyler beni ilgilendirmiyor." Han Xiao, tavuğunu şapur şupur yerken David'e ilgisiz bir şekilde cevap verdi.

David sustu.

Satın aldığım beş Orleans budunu yedin ve şimdi ilgilenmediğini mi söylüyorsun?

"Bro Han Xiao, patronum Spirit'i devirmemize yardım edebildiğin sürece ihtiyacın olan her şeyi yerine getireceğimizi söyledi." diyerek David onu ikna etmeye çalıştı.

"Spirit, hmm" Han Xiao bir şeyler düşünüyormuş gibi baktı.

"Patron, Han Xiao'yu buldum. Yanımda. Tamam, hoparlöre veriyorum, böylece onunla şahsi olarak konuşabilirsiniz. " David hemen Ning Xueluo'yu aradı ve teefonu ona verdi.

Telefonda hafif bir kadın sesi duyuldu. "Merhaba Bay Han, ben"

"İlgilenmediğimi az önce söylemedim mi?" Han Xiao, David'e soğukça baktı.

David'in vücuda bir an için baştan aşağı ürperdi. Ning Xueluo'ya konuşma şansı bile tanımadan hemen telefon görüşmesini bitirdi.

"Ben ... üzgünüm." David'in kaşlarından aşağı doğru soğuk ter aktı. Han Xiao sakin görünmesine rağmen, az önceki yalnızca ani bir yükselişi David'in nefes almasını zorlamıştı.

"Sorun değil." dedi Han Xiao.

"Evet, lütfen yemeğinize devam edin. Bir şey olursa beni arayın ... ah, mesaj da iyi olur. "

David daha sonra dükkandan garip bir şekilde ayrıldı. Han Xiao tavuğu bitirdikten sonra elini yaladı ve History'nin merkezine doğru yola çıktı.

"Durun! Neye bakmıştınız? Size diyorum!"

History merkezinin birinci katında, birkaç güvenlik görevlisi spor kıyafeti giymiş Han Xiao'yu durdurdu.

"Buranın neresi olduğunu biliyor musun? Buraya böylece girebilecek biri olduğunu mu sanıyorsun ?! " Korumalardan biri, elektrikli copunu Han Xiao'ya tehdit edici bir şekilde gösterdi.

History'nin merkezine kimse giremezdi. Patronları ünlü Ning Xueluo'ydu ve çok sayıda medya ve paparazzi her gün  oraya girmek istiyordu.

"Oyuncağını bırak."

Han Xiao elektrikli copu görür görmez garip gülümsemesini takınıp onlara baktı.

"Süt çocuğuna benziyorsun. Git buradan!” Güvenlik görevlisi sabırsızlıkla ondan gitmesini talep etti.

Han Xiao onu görmezden geldi ve usta hamlesiyle birkaç korumayı atlatıp yanından geçti, sonra merkezin içine girdi.

"Sağır mısın!?"

"Bu bela arayan adam da kim?!"

Birkaç koruma öfkelenmişti.  Birkaç gün önce, herhangi bir medya muhabirinin, özellikle de yabancıların içeri girmemeleri konusunda bilgilendirilmişlerdi. Spor kıyafetleriyle onları görmezden gelen adamı gören korumalardan biri, elektrikli copuyla Han Xiao'ya saldırdı.

Bu güvenlik görevlileri oyunu kurallarına göre oynuyorlardı. Baş belasının kafasına vuramazlardı çünkü eğer ona kötü bir şey olursa sorumlu tutulacaklardı, onun yerine hedef olarak vücuduna çalıştılar.

Wın!

Cop hatırı sayılır bir kuvvetle aşağı doğru sallandı.

Güm!

Hemen sonraki hamlede, güvenlik görevlisi şok oldu.

Han Xiao arkasını bile dönmemişti. Yalnızca arkadan bir parmak hareketiyle elektrikli copu tutup engellemişti.