Çeviri: Lúthien Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi'nin bu söze tepkisi sanki bir şaka duymuş gibiydi. Dudakları kıvrıldı. "Yani? Polis çağırmana yardım mı edeyim? "

"Sen..." diyen Birkaç adam birbirlerine baktılar, hepsinin rengi atmıştı. Kendilerini dilleri tutulmuş bir şekilde buldular.

O üç adam sarhoşken, polislerin kırmızı bültenle aradıkları bir çete olduklarından övünüyor ve peşlerindeki kaç polisi öldürdükleriyle göğüs kabartıyorlardı. Yani bu derecede suçlu firariler oldukları için yakalansalar bile direkt infaz edileceklerdi. Bu durumda polis çağırmaya nasıl cesaret edebilirlerdi ki?

Yeraltı kumarhaneleri, adam kaçırmalar ve gasp, tecavüz girişimleri ve kaçan firariler ! Hepsi parmaklıklar ardında olacaktı!

Birkaçı birbirlerine bakıp bir sonuca vardılar. Önlerindeki kadın üç düzenbazdan daha da korkutucuydu, bu yüzden en iyi planları kaçmaktı!

Dolayısıyla kaçmaya başladılar ...

Onlar kaçamadan önce, bir kadının sert sesi arkalarından duyuldu.

"Orada durun." dedi.

Hepsi dondu.

"Sizin gitmenize izin verdim mi?" Kadının sesi cehennemden gelen bir çağrı gibiydi. Öylesine korkmuşlardı ki ürperdiler.

Ning Xi bakışlarını indirdi. Avlanmadan önce gözleri hayvansal bir karanlık ve kana susamış bir heyecanla doluydu. Kasıtlı olarak polisi aramamış buraya tek başına gelmişti. Bu kadar kolay bir şekilde gidemezlerdi ...

Bu gece kimsenin gitmesine izin yoktu!

Ning Xi'nin ölümcül bakışları bu insanların üzerindeydi. "Ben gelmeden önce ona başka kim dokundu?"

"Hayır! Hayır." Ben dokunmadım! "

"Ben de dokunmadım!"

"Yemin ederim ki ben saçının teline bile dokunmadım! Onu ve erkek kardeşini yakalayan diğerleriydi! "

...

O anda, herkes paniğe kapılıp bir şey yapmadıklarının üzerine yemin etmeye başladı, neredeyse atalarının 18 neslinin üzerine bile yemin ettiler.

Ning Xi'nin bakışları yavaşça birkaç kişinin arkasına saklanan ve gizlice kaçmaya çalışan sıçan yüzlü adamı takıldı. Daha önce, dövmeli adam Keer'in kıyafetlerini parçalarken, Keer'i  tutmasına yardımcı olan oydu ...

Adam Ning Xi'nin ona baktığını fark ettiğinde kötü bir şey olacağını anladı ama kaçmaya zaman bulamadan suratında şiddetli bir ses hissetti.

Hemen sonrasında acıyla çığlık attı, adam yerde kıvranırken bileği kan revan içinde kalmıştı.

"Kahretsin, cadı! Seni öldüreceğim!"

Bu sözler adamın boğazından çıkıyordu. Aniden bağırarak lanet okuyup tabancasına sarıldı ancak silahını doğrulttuğu anda , Ning Xi'nin belindeki silahla diğer elinden vuruldu ve tekrardan yere kapaklandı.

Silahının hızı insanlık dışı bir hızdaydı!

"Güzel insan nolur bizi bağışla!"

"Büyük abla, hayatımızı bize bağışla! Arkadaşınıza dokunmadık bile! "

"Gerçekten bize inanın!"

....

Silahı olanlar sakatlanmıştı. Silahsız olanlardan bahsetmeye gerek bile yoktu , artık herkes mücadeleyi bırakmıştı. Geri kalan birkaç kişi yere düştü ve birbiri ardına diz çöktüler.

Ne acı ki Ning Xi onları bırakacak gibi değildi. Elindeki silah doğrudan sıçan yüzlü adamın kafasına bakarken etrafındaki öldürücü hava daha da güçlenmişti.

Şimdi iki eli de sakattı ve direnmesinin hiçbir çaresi yoktu. Bu bir koyunu katletmek gibiydi.