Çeviri: Lúthien Düzenleme: LordVioleGrace

Bir saat sonra Zhuang Rongguang kazandığı bütün fişleri kaybetmişti.

Altın zincir kolye takan adam, tüm fişleri kendisine doğru çekerken kahkaha attı ve "Seni küçük serseri, benimle oynacak kadar tecrübeye sahip değilsin!" dedi.

"Bir raund daha!" diyen, Zhuang Rongguang'ın ifadesi yumruğunu masaya vurduğu anda karardı.

"Ne!? Her şeyini kaybettin! Eve annenin yanına git, bari sütle doyursun seni! "  Adam alay etti.

Bunu söylediği anda, tüm kumarhane anında kahkahalara boğuldu.

Gerçekten Zhuang Rongguang şimdi her şeyi kaybetmişti. Üzerindekilerin hepsi marka kıyafetlerdi ve onları teminat karşılığı borç olarak göstermişti. Kız kardeşinin ona doğum günü hediyesi olarak aldığı hakiki deri cüzdan bile gitmişti artık.

Başlangıçta sadece yol için biraz para kazanmaya hazırlanmıştı ancak onu karşılayayım derken tüm yaşam ihtiyaçlarını kaybetmişti. En önemlisi, başlangıçta tüm bu paraları kazanmıştı, ama şimdi hepsi kumarda kaybetmişti. Bu lunapark treni yolculuğunda onun genç göğsü öfkeyle dolmuştu ve pes etmek istemiyordu. "Dur bekle! Benimle bir el daha oyna! Eğer kaybedersem sana borcumu öderim! "

Yüksek sesle gülen adam, "Hahahaha ... küçük kardeşim, ben borç istemiyorum! Nakit görmek istiyorum! " dedi.

"Lanet olsun! O kadar küçük bir miktardaki borcu ödeyemez miyim? Hadi ama! Eğer kaybedersem, derhal birisinin sana para göndermesini sağlayacağım! " diye ısrar eti. Zhuang Rongguang kükredi.

"Pfft ... başka bir el daha oynamayı kabul etmezsem beni rahat bırakmayacaksın gibi görünüyor! Bu yüzden, sadece nezaket gösterip seninle bir el daha oynayacağım!” Adam kumar masasına döndü.

Birkaç dakika sonra ...

Zhuang Rongguang yenildi, sandalyesinde sersemledi ve inledi, "Olamaz ... Olamaz! Bir tane daha!"

Adam bu cümleyi yüzündeki korkunç bir ifadeyle söyledi. Ve şöyle devam etti: "Bir el daha oynayabiliriz, ama önce bana borçlu olduğunuz beş milyonu iade etmeniz gerekecek!"

"Ben ... ben hepsini daha sonra sana vereceğim!" Farkında olmadan beş milyon kaybettiğini duyunca Zhuang Rongguang'ın ifadesi değişti.

"Üff! Seni küçük serseri, beni kandırmak mı istiyorsun !? Bana beş el borçlu olmana izin verdim! Bana daha fazla mı borçlanmak istiyorsun? Beni ne sanıyorsun? Çabuk parayı göndermek için birini ayarla! Yoksa ... "

Zhuang Rongguang bir şey söylemek istemişti, ama hemen birkaç iri yarı adamla çevrildi ve hepsi saldırgan görünüyordu.

Zhuang Rongguang'ın sırtından terler akıyordu. Hızla iki arkadaşını yanına çekti ve "Üzerinizde para var mı?" diye sordu.

"Hiç paramız kalmadı. Hepsini sana verdik! "

"Aynen, saatimi bile kumara yatırdım!"

"Hey! O zaman şimdi ne yapacağız? Bunların hepsi beni buraya kumar oynamaya getiren adamlarınız yüzünden oldu! " diyen Zhuang Rongguang şimdi çılgına dönmüştü.

"Nasıl böyle bir şeyi söylemeye cüret edersin? Seni buraya iyi niyetimizden, paraya ihtiyacın olduğunu söylediğin için getirdik. Kumarda kazanmak da var, kaybetmek de. Şansımızı kontrol edemeyiz! " dedi.

"Saçmalamayı bırak. Ne düşündüğünüz umrumda değil. Çabuk para bulmama yardım edin! " diye söyledi.

"Beş milyonu nereden bulalım ?!" diye karşılık verdi.

...

"Sen talihli, tartışmayı bitirdin mi ?! Şimdi bana parayı göstermezsen birinizi alırım! " Adam ona kötü bir şekilde bağırdı.

Kumarhanede bu tür olaylar çok sık meydana gelirdi, bu yüzden herkes sadece bir seyirci gibi onlara baktı ve bazıları da hiç umursamadı kendi oyunlarına odaklandılar.

Zhuang Rongguang'ın yüzü solgunlaştı. "Niçin telaşlanıyorsun? Parayı senin için aramıyor muyum? "

Diyerek insanlara dikkatle bir şekilde baktı. Altın zinciri olan bu adam dışında, lider gibi görünen başka bir sarışın daha vardı. Bu sarışının şeytani bakışları vardı ve tüm vücudu abartılı dövmeler ve hatta yara izleri ile doluydu. Ağzı küfürle doluydu ve açıkçası bir gangsterdi, ama buralı gibi değildi ve hatta konuşması aksanlıydı. Şehir dışından biri gibiydi.