Çeviri: Lúthien Düzenleme: LordVioleGrace

Bu küçük çocukların aklı

Açıkçası onu Ning Xi'nin doğurmasını istiyordu ama eğer onların çocuğu olsaydı, o zaman bu Küçük Hazine olmazdı.

Ne yazık ki, Lu Tingxiao bunların hepsini Küçük Hazineye açıklayamadı. Ya da belki de açıklamaya gerek duymadı.

Küçük Hazine bütün bunları derinden anlamıştı. Sadece kızgındı, üzgün ve haksız hissediyordu. Neden Xiao Xi teyzesinin biyolojik çocuğu olamamıştı?

Çalışma odasının içinde,  baba ile oğul arasındaki atmosfer aniden durdu.

O anda Lu Tingxiao'nun telefonu çaldı, arayan Ning Xi'ydi.

"Merhaba?"

"Büyük Patron, beni özledin mi?" Kızın neşeli sesi telefonun diğer ucundan geldi. Yalnızca ses tonuna bakarak işlerin sonunda iyi gittiği anlaşılıyordu.

"Evet." Onu hiç bu kadar özlememişti.

Karıcım çok geçmeden eve gelmezsen, artık oğlumla baş edemeyeceğim.

"Hehe, uçağa binmek üzereyim. Bu gece İmparatorluk'a ulaşacağım ama indiğimde oldukça geç bir saat olacağından uykunuzu bölmeyeceğim. Yarın sabah sana ve Küçük Hazineye bakmaya gelirim. " dedi.

"Ben seni alırım." diye karşılık verdi Lu Tingxiao.

"Ah, Momo ve Direktör Qiao 'yla birlikte olacağım. Gerçekten ikisini birden korkutmak mı istiyorsun? Taksiye atlar gelirim ben! Düşünceli çocuk! Küçük Hazine uykuda mı? Eğer değilse, ona birkaç bir şey söyleyebilir miyim? "

Sonra, Lu Tingxiao telefonu yanında sabırsızlıkla bekleyen oğluna verdi.

"Anne!" Küçük tavşan, Ning Xi'nin sesini duyduğunda, ifadesi sanki az önceki kızgın Küçük Hazine'den farklı bir insanmış gibi çok daha itaatkar hale geldi.

Aynı zamanda, gece geç saatlerde, belirli bir yeraltı kumarhanesinde, Zhuang Rongguang'ın gözleri elindeki kartlara bakıyordu ve etrafındaki herkes sabit bakışlarla onu izlerken avuç içi terlemeye başlamıştı.

Son olarak, son kart yavaş yavaş ortaya çıktı ve ortaya çıktığı anda Zhuang Rongguang'ın kötü arkadaşları zaten oturdukları yerden ayağa zıplamıştı ve Zhuang Rongguang, kartlarını hızla fırlatıp "Düz floş! Bana paramı verin!" diye söyledi. 

Bir yığın çip itildi ve Zhuang Rongguang çok mutlu görünüyordu. Mezun olduktan sonra dünyayı dolaşmayı planlamıştı, ancak ailesi kesinlikle kabul etmiyordu ve hatta ona ekonomik bir yaptırım uygulamıştı. Kız kardeşi de bu konuda çok sıkıydı; kesinlikle ailesinin yanındaydı ve ona tek bir kuruş vermeyi bile reddetmişti.

Son zamanlarda, toplu fonlama yapmanın yollarını düşünüyordu ve arkadaşları onun bu durumunu duyduğunda, şansını burada denemesini önerdiler. Oynak olmasına rağmen, kumar gibi bazı şeylerle ilgilenmemesi gerektiğini biliyordu, ama bu sefer gerçekten ciddi bir ihtiyacı vardı ve arkadaşlarının birkaçının biraz kazandığını görünce de şansını denemek istedi.

İlk başta, çok fazla risk almaya cesaret edemedi, ancak Şans Meleği bugün onun yanındaydı ve kısa sürede birkaç milyon çip toplamıştı.

Daha sonra Zhuang Rongguang üç tur daha oynadı ve hepsini kazandı. Başlangıçta, yeterince para topladığını ve ayrılmaya hazır olduğunu hissetti, ama çok şanslı hissettiğinden gidemedi ve arkadaşlarının ikna etmesiyle oynamaya devam etmeye karar verdi ...

Çok uzak olmayan bir köşede ise sarı saçlı ve çıplak kollara sahip kare yüzlü bir adam kaba bir şekilde gülümsedi. Telefonunu aldı ve "Büyük balık ağa takıldı, ağın makarasını çekin!" dedi.

Sarı saçlı adam telefonu kapattıktan sonra çok geçmeden, kalın altın zincirli bir kolye takan uzun boylu bir adam, gözünü kırpmadan kalabalığın arasından Zhuang Rongguang'a doğru yürüdü. "Hey! Bro! Seni neredeyse yarım gün izledim ve herkes senin bugün şanslı olduğunu söylüyor ama onlara pek inanmıyorum. Benimle bir büyük bahis oynamaya cesaretin var mı?" dedi.

"Hadi oynayalım, senden korkmuyorum!" diye karşılık verdi.