Çeviri: Lúthien Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi, Yan Ruyi ve Lu Chongshan'a baktı. Küçük Hazine'nin durumunu da önemsediklerini biliyordu, bu yüzden yatağının yanındaki vazoyu göstererek nazikçe "Küçük Hazine, bu nedir?" diye sordu.

Küçük Hazine, Ning Xi'nin işaret ettiği yöne baktı, sonra mükemmel bir diksiyonla "Çiçek" dedi.

"Peki bu nedir?" Ning Xi heyecanını bastırıp bu sefer bir elmayı işaret etti.

"Elma."

"Bu?" diyerek Ning Xi klimanın uzaktan kumandasını aldı.

"Uzaktan kumanda." 

...

Ning Xi birkaç şeyi daha göstermeye devam etti ve küçük adam hepsini yanıtladı. Uzun zamandır konuşmamış olmasına rağmen, telaffuzu kusursuzdu.

"Benim bebeğim çok akıllı!" Ning Xi onu heyecanla övdü.

Küçük tavşan, annesinin övgüsüyle çok mutlu olduğunu göstererek utangaç bir şekilde dudaklarını büzdü. Sonra paketlediği yemeğini getirdi ve "Anne, ye" dedi.

"Tamam ... teşekkürler, bebeğim! Anne hepsini bitirecek! "

Yan Ruyi yerinde sevinçle "Bu harika! Çok güzel! " diye bağırdı.

Bu sefer, Küçük Hazine gerçekten açılıp konuşabilirdi!

İlk başlarda, Küçük Hazine konuşmaya başlasa bile, uzun süredir konuşmadığı için konuşma güçlüğü çekebileceğinden endişe duyuyordu. Bundan önce, Ziyao, Küçük Hazine'nin lisanının iyileşmesine yardımcı olmak için bir öğretmen tutmaktan bahsetmişti, ancak şimdi göründüğü gibi, iletişim becerilerinde bir sorun yoktu.

Lu Chongshan sevgili torununa bakıp şeref duydu. Torununun Ning Xi'ye anne demiş olmasını bile umursamıyor gibiydi.

"Eh, bu kazadan iyi bir şey çıktı ..." diyerek Lu Chongshan ağıt yaktı.

Yan Ruyi ona bir göz attı ve biraz kısık bir sesle "Ne diyorsun? Uzun zaman önce size bu kızın uğurlu bir yıldız olduğunu söylemiştim! Bak neler oldu. Sadece bir talihsizliği bir nimet haline getirmekle kalmadı, Küçük Hazinemiz için de şans getirdi! Bu olay olmasaydı, Küçük Hazine düzgün bir şekilde açılıp konuşabilir miydi? "

Lu Chongshan karısına baktı. Şu an keyfi yerinde olduğu için tartışmaya girişmedi.

Küçük Hazine, Ning Xi'nin yanında biraz daha kaldı ama hala okulu olduğu için büyükanne, büyükbaba ve Küçük Amcasıyla dönmek zorunda kaldı. Lu Tingxiao, Ning Xi'ye bakmak için kaldı.

Odada yalnızca Ning Xi ve Lu Tingxiao kalınca Ning Xi daha fazla heyecanını bastıramadı. Anında yatağın üstünden inip Lu Tingxiao'nun kucağına atladı. "Lu Tingxiao, duydun mu ?? Küçük Hazine bana Anne dedi! "

"Bu yüzden bütün gece heyecandan uyuyamadın değil mi?" diye adam mutsuzca onu yatağa doğru taşırken sordu.

Ning Xi azarlandığını umursamadı. Kendi heyecanının dünyasında kalmaya devam etti. "Küçük Hazine bana Anne dedi, bana Anne dedi! Hahahaha, çok mutluyum..."

Lu Tingxiao, Ning Xi'nin bu halini izlerken onun tüm gün boyunca kendinden geçmiş bir şekilde mutlu olacağından ve bundan dolayı uyuyamayacağından şüphesi yoktu. "Biliyorum, sana Anne dedi. Sesini daha önce kaydetmene zaten yardım etmiştim. Şimdi rahatça uyuyabilir misin? "

"Aah! Gerçekten mi? Canım, çok kibarsın ya! Çabuk, benim için aç o ses kaydını! Hadi hızlı!" Ning Xi acele etti.

Lu Tingxiao sadece onu dinleyip önceden kaydettiği sesi açtı.

Oynat düğmesine tıkladığı anda, telefonda Küçük Hazine'nin bebek sesi duyuldu. "Anne".

Ning Xi hemen Lu Tingxiao'nun telefonunu bir bebek gibi kucağına aldı. Tekrar tekrar dinledi, sonra aniden bir şey düşündü ve mırıldandı, "Eh, bu sefer Guan Rui ve Guan Ziyao'ya gerçekten teşekkür etmeliyim ... Ah evet, Cao Lirong'a ne oldu? "