Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Mo Lingtian kolunu Lu Tingxiao'nun omzuna koydu ve konuşmaya başladı. "İki yüzlü tilki, tatlı küçük bir tavşan, atışta usta, harika bir hizmetçi, savaşçı ve asaletin kızı...hey! Küçük tavşanının kaç yüzü var? Sonunda bu kıza neden bu kadar düştüğünü anlıyorum. Her seferinde farklı bir kişi olabiliyor. Her gün sevgili değiştiriyormuş gibi hissediyor musun?"

"Nasıl görünürse görünsün her halini beğeniyorum." diye cevap verdi Lu Tingxiao.

Lu Tingxiao bunu dediğinde Mo Lingtian’ın şakası aniden duygusal bir ana dönüşmüştü.

Mo Lingtian göğsünden vurulmuş gibi hissetti. "Bro, çıkmaya başladıktan sonra tam bir aşk gurusu olduğunu farkettim! Bundan önce hiç bilmiyordum! Düşük duygusal zekan var sanıyordum! Lafı gelmişken bana verdiğin tavsiyeler çok geneldi, bana söylediğin şeyler gibi detaylı numaralar öğretemez misin?"

"Ziyao nasıl?" diye sordu aniden Lu Tingxiao.

Mo Lingtian iç çekti. "Geçen sefer zaten belliydi. Ziyao’nun karakteri çok çabuk pes edecek gibime geliyor. Bağlanabileceğin birisi değil."

Mo Lingtian ile Lu Tingxiao biraz daha sohbet ettikten sonra Ning Xi’yi karşıladılar.

Sonunda, salondaki herkes Ning Xi’yi soruyordu hatta babası bile kıza bakıyordu.

"Lingtian bu kız senin arkadaşın mı?" diye sordu Mo Jianzhang.

"Evet, neden?"

"Böyle bir arkadaşın olacağını hiç düşünmemiştim!" Mo Jianzhang oğluna baktı.

"Ne? Baba, oğlunla nasıl böyle konuşabiliyorsun?!"

"Ne zaman ilerleyip sevgili olacaksınız?" diye sordu birden Mo Jianzhang.

Mo Lingtian ağzımdaki içeceği bardağa tükürdü ve sinirle öksürmeye başladı. Babasının sözleri onu ölümüne korkutmuştu. "Baba! Beni korkutma!"

Mo Jianzhang kızdı oğluna. "Saçmalamayı kes. Nasıl korkutuyorum seni? Eskiler der ki insanların değeri görünüşlerine göredir. Bu kızın kötü olmadığını görebiliyorum. Dengeli ve görgülü... İkiniz arkadaş olduğunuz ve güzel sohbet ettiğinizden dolayı neden ilerisi olmasın? Otuzuna geldin neredeyse. Lu Tingxiao’nun bile sevgilisi var, daha ne kadar bekâr kalmayı planlıyorsun?"

Mo Lingtian ölmeyi yeğlermiş gibi bir bakış attı. "Baba... Sana bir şey demem gerek! Bugün senin doğum günün. Daha mutlu şeyler konuşamaz mısın?"

"O zaman, beni mutlu edecek bir şeyler yapabilir misin? Bu kızın ailesi kim? Eğer bir şey demeyeceksen evlenme teklifinde yardım olabilirim sana! Bu sene evlenirsen seneye bebeğiniz bile olur!" görünüşe göre Mo Jianzhang torun sevdasına düşmüştü.

"Baba! Canım babacım! Daha fazla şaka yapma! O Lu Tingxiao’nun sevgilsi!" Mo Lingtian daha fazla tutamayıp ağzındaki baklayı çıkarmıştı.

Mo Jianzhang şaşkına döndü. "Ne? Lu...Lu Tingxiao’nun sevgilisi mi?"

Mo Lingtian kaşlarının arasını ovaladı. "Evet! Bu yüzden lütfen durur musun artık?! Ayrıca kalbimde zaten birisi var!"

Mo Jianzhang alaya aldı oğlunu. "Huh, kalbindeki kişinin yüksek standartları var. Seni beğenecek mi?"

"Baba, ben çocuğun muyum gerçekten?! Yüksek standartları var tamam ama ben de külüstür değilim." Zaten bu konuda çalışıyordu uzun zamandır.

Mo Jianzhang Ning Xi’nin olduğunu yöne baktı ve pişmanlıkla iç çekti. "Seni işe yaramaz şey! Hala bir sevgilin bile yok!"

Mo Lingtian suskundu.