Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

"İkisi de senin kardeşin mi? Çok değiller." diye alay etti adam gerici bir kahkaha atarak.

"Sen kimsin?" diyerek adama baktı Ning Xi.

"Benim adım Han Xiao, ya sen?" Han Xiao yarım bir gülümseme attı kıza.

"Ben Ning Xi."

Kötü biri gibi durmuyordu bu yüzden Ning Xi biraz rahatlamıştı. Han Xiao’yu korkunç bulmasının sebebi Tang Ye ve Tang Lang’ın yüksek standartlarına rağmen onları dövebilmiş olmasıydı. Bu onun için inanması oldukça güç bir şeydi.

"Hanımefendi, beni kurtardınız, size bir yemek ısmarlayayım." Ning Xi Han Xiao’nun gözlerinin bazen kristal gibi gözüktüğünü farketmişti ancak bu sefer şeytani bir çekicilik vardı. Bakışları insanın omurgasını delip geçebilirdi.

"Önemli değil, meşgul sayılırım." diyerek Han Xiao’nun davetini reddetti Ning Xi.

İstemeyerek kurtarmıştı onu. Tang Lang ve Tang Yenin onu kovaladığını öğrendikten sonra onunla daha fazla temasta bulunmak istemiyordu. Ancak ona zaten yardım ettiği için, işini bitirebilirdi.

"İmkanı yok, imkansız. Kimseye borçlu kalmam.... Eğer yemek yemek istemiyorsan, kişisel gelişim için yardım edeyim sana. Estetik ameliyat ister misin? Bugünlerde hanımlar yüzlerine yaptırmayı seviyorlar, değil mi? Çok güzel olsan da seni mükemmel yapabilirim!" Han Xiao aniden bir neşter çıkarttı.

"Hey! Ne istiyorsun sen?!"

Ning Xi ona yardım etmenin doğru bir karar olup olmadığını sorguluyordu.

"Merak etme, sana cerrah olduğumu söylemeyi unuttum. Oh, ayrıca bir moda tasarımcısıydım... Cenaze koruyucusu olarak bile çalıştım." Han Xiao’nun suratında eski işlerini hatırlamaya çalışan ciddi bir ifade vardı.

"Bir tasarımcı." Ning Xi’nin ağzı titredi.

Bu adam bir zamanlar tasarımcı mıydı?

"Hey, bana yemek ısmarlamak istediğini söylemedin mi? Hadi gidelim!"

Ning Xi bu adamın ne düşündüğünü bilmiyordu bu yüzden kalabalık bir yere gitmek onun için daha güvenli olurdu. Bir şey olması durumunda kolaylıkla kaçabilirdi.

Restoranda giderlerken Han Xiao onu hızlandırdı.

"Dağlar yücelikle kutsanmamış. Sanki tanrı orada oturuyormuş gibi kutsanmış... Nehirler derinlikle kutsanmamış. İçinde bir ejderha yattığı zaman ruhu...Spirit...bu isim çok saf."

Han Xiao Spirit’in mağazasının önünde durdu ve camekandan içerideki ürünlere baktı.

"Tasarım konseptine baktım. Bu Spirit baya iyi. Tasarımcısını görmek isterdim." Han Xiao tüyler ürpertici biçimde dişlerini sıktı.

"Tekrar mezar koruyucusu olman lazım bence... Tasarımcı olduğunu mu sanıyorsun cidden.?" dedi Ning Xi.

Han Xiao keskin biçimde arkasını döndü. "Hanımefendi inan ya da inanma Spirit’in tasarımcısı benim seviyemin yakınında bile değil, onu istediğim zaman bitirebilirim."

"İnanıyorum sana." dedi Ning Xi. "İnanıyorum ki neşterinle onu istediğin zaman bitirebilirsin."

Ning Xi Gong Shangze’nin onu asla dövemeyeceğinden emindi.

"Ve lütfen bana " hanımefendi" demeyi bırak. Ning Xi de bana." dedi Ning Xi adam bir şey demeden önce.

Han Xiao aptal bir gülümsemeyle Ning Xi’ye baktı. "Çok cesursun. Daha önce kimse bana böyle konuşmamıştı."

"Doğru, sen mezar koruyucusu değil misin? Ölüler genellikle yaşayanlarla konuşmaya utanırlar." Ning Xi delinin tekiyle konuşarak kafayı yediğini düşünmüştü.

Han Xiao 24 saat açık bir KFC’ye gelene kadar Ning Xiyle konuşmayı kesmişti.

"Sana burada ısmarlayacağım." dedi Han Xiao ardından Ning Xi’yi içeri sürükledi.