Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi bunu söylediği an yumuşak küçük bir tavşan aşağıya koştu ve beklenti dolu bir yüzle kucağına atladı.

Küçük Hazine'nin geziyi duyunca  çok heyecanlandığını gören Ning Xi  suçlu hissetti. "Hmm, üzgünüm küçük çöreğim, annen seni uzun zamandır dışarıya çıkarmadı! Yarın gideceğiz! Ve sadece ikimiz olacağız!"

Sadece annesiyle mi? Ve babası gelmiyor muydu? Küçük tavşanın gözleri, bunu duyduğunda anında daha da aydınlandı. Gözlerinden gelen ışık neredeyse Ning Xi'nin gözünü kör edecekti. 

Ning Xi, “Evet! Büyük ampulü götürmüyoruz!” diye yanıtladı.

Lu Tingxiao cevap veremedi. Karma çok hızlı cevap vermemiş miydi?

"Sorun nedir? Söyleyecek bir şeyin yok mu?" Ning Xi, Lu Tingxiao'ya baktı ve kaşlarını kaldırdı.

Lu Tingxiao çaresizdi. "Yok hayır."

Kız aslında yarın iş için çıkacağını ve kesinlikle gelemeyeceğini biliyordu.

"İyi, karar verildi o zaman!"

...

Annesiyle çıkacağı için Küçük Hazine o kadar heyecanlıydı ki neredeyse bütün gece uyuyamadı. Bu annesiyle ilk defa dışarıda gezmeye çıkışı olacaktı.

Ertesi sabah, Küçük Hazine geziye hazırlanmak için erken uyandı. Üç kişilik aile farklı yollara gitmeden önce toparlandı.

O anda, bir kişi aniden karşı bungalovdan çıktı. “Bekle! Ben de gelicem! Ben de!”

“Lu Jingli? Neden buradasın?” Ning Xi, onu gördüğüne şaşırmıştı.

"Tabii ki, yemek için! En son yaptığın ızgara et gerçekten çok lezzetliydi! Bedava yemek yemeyeceğim. Çantaları taşımanıza yardımcı olacağım ve çok çalışacağım, tamam mı?" Lu Jingli ayaklarına kapanacaktı.

Lu Tingxiao, "Sonuçta orası ıssız kırsal bir yer. Jingli'nin sizle gitmesine izin verin." dedi.

"Tamam o zaman!" Ning Xi bir sürü şey getirdiği için birisinin çantasını taşımasının iyi bir fikir olduğunu düşündü.

“Öyleyse... Bir kişi daha gelebilir mi...?” Arkalarından Jiang Muye'in sesi geldi.

Jiang Muye'un bir anda ortaya çıktığını görünce Lu Jingli üzüldü çünkü bu yemek için savaşacak başka biri olduğu daha anlamına geliyordu. “Hey, Jiang Muye! Neden her yerden sen çıkıyorsun?! Akşam yemeğine sulanmak istiyorsan tamam ama gezintiye de mi sulanmak istiyorsun!?''

“Issız bir kırsal bölgeye gitmekten bahsetmiyor muydun? Orada kesinlikle kimse olmayacak. Son zamanlarda kalabalık sendromuyla uğraşıyorum. Çok fazla insan olduğunda başım ağrıyor. Ne tesadüf ki rahatlamak için böyle bir yere gitmem gerekiyor!" Jiang Muye zayıf ve sıkıntılı bir tonda konuştu.

Ning Xi'nin dudakları büküldü. "Kalabalık sendromu da neyin nesi?"

“Bu çok popüler olan insanlar için bir sorun. Anlamadığınız için sizi suçlayamam!” Jiang Muye iç çekti.

Ning Xi cevap veremedi. Elleri kaşınıyordu ve gerçekten birini dövmek istiyordu!

Sonunda, Ning Xi ve Küçük Hazine'nin ikilisi önce üç sonra da dört kişilik bir grup olmuştu.

Her neyse biri çantaları taşımaya yardım ederdi diğeri de yürümekten yorulduğunda Küçük Hazine'yi taşırdı. 

Oldukça iyiydi!

Karar verdikten sonra, Ning Xi, veda etmek için Lu Tingxiao'ya gitti. "Canım, şimdi gidiyoruz!"

Ning Xi'nin Lu Tingxiao ile konuşmak için bu kadar yumuşak ve tatlı bir ton kullandığını duyduklarında, Lu Jingli ve Jiang Muye sevgi gösterisi zamanının geldiğini anladı bu yüzden hızlı bir şekilde uzaklaştılar. Görmemeleri daha iyiydi!