Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Tang Lang şaşkındı. Daha sonra kızın genç gruba doğru hızlıca gidişini izledi sonra Zhuang Rongguang'ın kolundaki kızın elini sıkıca tuttu ve onu kollarına çekti.

Zhuang Rongguang beklemediği bir anda kollarındaki kızın çekildiğini görünce hemen öfkelendi. “Hey! Bu deli g** deliği nerden çıktı? Ne yapıyorsun?”

Ning Xi'nin kurtardığı kız da kafasını çevirip onu durduran kişiye baktığında küfredecekti.

Ay ışığı altında kurtarıcısının yüzü nefes kesecek kadar harikaydı. Dizginlenememiş bir kibiri vardı ve  yanıp sönen buz gibi gözleri ruhunu emebilecek gibi görünüyordu.

“Çok... Çok yakışıklı...”  Ne kadar da çapkındı!

Ning Xi kıza sarıldı ve ifadesiz bir şekilde, "Bu kızla ilgileniyorum!" dedi.

Sesi kibir doluydu!

Kız Ning Xi'den kurtulma çabasında olmadığı gibi kendisini tamamen ona teslim etmek ister gibi ona delicesine aşıkmış gibi baktı.

Ning Xi'nin kibirli tonu ve güzel kızın tutumu Zhuang Rongguang'ı hemen sinirlendirdi. "Kahretsin! Seni küçük serseri! Ölmek mi istiyorsun?!"

Arkadaşları da öfkelenmişti.

"Bu küçük serseri nereden geldi?"

"Manyak!"

"Sarhoş mu ?!"

“Unut onu! Döv şunu! Kankalar, hadi gidelim!”

...

On dakika sonra gençlerin ondan fazlası zemine düşmüş ve hepsi katledilmiş domuzlar gibi inliyordu.

Tam bir rezaletti!

Çok fazla kişi vardı ama hiçbiri bu adamı yenememişti. Sadece yenmemekle kalmamış ona dokunamamışlardı bile! Bu çok aşağılayıcıydı!

Zhuang Rongguang en kötü halde olanıydı. Sürekli yüzüne vurmuşlardı. Yüzündeki yara en az on gün ila yarım ay iyileşmeyeceği için muhtemelen evden çıkmayacaktı.

Tang Lang bu olayı hayrete düşmüş bir şekilde izledi. Yanılmıştı, gerçekten yanılmıştı! Bu kişinin şu an evliliğin kölesi olduğunu düşünmek delilik olurdu! O hala çılgındı!

Zhuang Rongguang fena bir şekilde dövülmüş yüzünü kapattı. "Seni serseri, nereden geldin sen?! Bana adını söyle! Nasıl  bana vurup kadınımı çalmaya cüret edersin?? Sen bittin! Benim kim olduğumu biliyor musun?"

Ning Xi, sızlanan Zhuang Rongguang'ın önünde çömeldi ve soğuk bir sesle, “Zhuang Rongguang! Seni aptal pezevenk! Seni dövüyorum! Bu kızı senden alıyorum! Aslında seni her gördüğümde seni döveceğim!"

Seni her gördüğümde döveceğim derken...???

Zhuang Rongguang sesinin tanıdık geldiğini düşündü ancak nereden duyduğunu hemen hatırlayamadı. Sadece sesi değil aynı zamanda kadınını kapmak ve onu dövmesi de tanıdıktı.

Zhuang Rongguang darbelerden sersemlemişti bu yüzden daha fazla düşünemedi. Adama öfkeyle baktı. “Piç! Kime salak diyorsun sen? Kimsin sen?”

Düşmanı olabilir miydi? Ama bu kişiyi hiç tanımıyordu ki!

Bu serseri çok şeytani görünüyordu. Tanıdığı biri olsaydı hatırlamaması mümkün değildi...

Ning Xi ayağa kalktı ve ona baktı. "Çok yakında öğreneceksin!"

...

“Hey! Yakışıklı beni bekle! Beni nasıl unutursun?” Ateşli kız Ning Xi'nin gittiğini görünce peşinden hızla koştu.

"Ah ..." Ning Xi aniden onu hatırladı ve kızı Tang Lang'a itti. ''Bekar adam işte bir sana hediye!"

Sonra oradan uzaklaştı.

Kız o kadar kızdı ki, Ning Xi'nin peşinden tekrar gitmek için harekete geçti. Ama Tang Lang'in de oldukça yakışıklı olduğunu görünce gözleri parladı. Fakat Ning Xi ile onu karşılaştırınca bu onu üzdü. Tang Lang'a baktı ve "Affedersiniz, o yakışıklı adamın telefon numarasını biliyor musunuz? Bana verebilir misiniz?"

Tang Lang cevap verdi, "110!"