Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Lu Tingxiao, karanlık bir ifadeyle ona baktı. "Başkalarının hayatlarının seninle ne ilgisi var?"

Ning Xi boğazını temizledi. “Hey, o senin kuzenin! Bunu söylemen hiç hoş değil.”

"Ben olsam bile, böyle şeyler yapmaya izin vermiyorum!"

"Bu hiç bir şey ifade etmiyor... Bundan daha tehlikeli şeylerle uğraştım. Bugün olan tamamen küçük bir şeydi. Emin olmadığım şeyleri yapmam..."

Ağzı kuruyana kadar açıklamıştı ancak Lu Tingxiao bir duvar kadar katıydı. Ning Xi içten içe üzülmeden edemedi. Kontrolü ele geçirerek Lu Xinyan'ı özür diletmişti ama şimdi çukurda olma sırası gelmişti.

Ning Xi elini adamın göğsüne doğru ovuşturmaya devam etti ve “Kızma, tamam mı?” Bir dahaki sefere, gerçekten iyi olacağım ve senin yanında kalacağım. Kaçmayacağım! ” dedi.

Lu Tingxiao, ona hiç güvenmediğini belirtti.

Ning Xi, sözlerinin yeterince ağırlık taşımadığını hissetti, bu yüzden “O zaman, seni yatıştırmak için ne yapabilirim?” diye mırıldandı.

Lu Tingxiao, hiçbir şey söylemeden, karanlık gözlerle ona baktı.

Ning Xi'nin gözleri aydınlandı. Aniden bir şey düşündü. "Hmm, kızma, tamam mı... Kocacım?"

Lu Tingxiao cevap veremedi.

Sen kazandın!

...

Bu olayın gerçekleşmesinden bu yana yarım ay geçmişti.

O zamandan beri, Ning Xi'nin hayatı önemli ölçüde etkilenmişti...

En kötüsü, şeytanın çıldırtıcı ve rastgele güvenlik eğitimi tarzıydı. Diğeri ise evi o kadar dolmuştu ki ayakta duracak yer bulamıyordu. Her türlü sepet, pahalı kıyafet, makyaj ve bu tarz şeylerden vardı. Bir çift mınçık, yumuşak bir kılıç ve silahlar ve bıçaklar gibi garip şeyler bile vardı ...

Tonikli sepetler Mo Lingtian ve Guan Ziyao tarafından gönderilmişti, giysiler ve makyaj malzemelerini ise Lu Xinyan göndermişti. Mınçıka, kılıç ve bıçaklara gelince, bunlar Shi Xiao ve Xiong Zhi tarafından gönderilmişti.

Birçoğunun neden böyle şeyler gönderdiğini biliyordu ama Shi Xiao ve Xiong Zhi hakkında gerçekten kafası karışmıştı.

Neden bu ikisi birden ona yaranmaya çalışıyordu?

Ding dong! Kapı zilinin sesi duyuldu.

Ning Xi kapıyı açtı ve Shi Xiao ve Xiong Zhi'yi gördü. Bu iki uzun boylu ve güçlü adam elinde sosis ve füme kaz tüyü tutuyordu.

"Patron Hanım, bu bizim memleketimizin uzmanlığı deneyin!" Shi Xiao'nun sözleri hevesli ve dikkatliydi. Şu anda ona "Patron Hanım" demeye devam ediyordu ve tutumu son kez gösterdiği kibirli halinden tamamen farklıydı.

Xiong Zhi, "Patron Hanım, bunları denemelisiniz! İsterseniz, bir dahaki sefere daha fazlasını getirebiliriz!"

Ning Xi içini çekti ve kapıya yaslandı. "İkiniz de, lütfen açık sözlü olun! Lafı gevelemeyi bırakın. Hala kıdemli liderler misiniz?"

Shi Xiao ve Xiong Zhi birbirlerine baktılar, sonra biraz düşündükten sonra açık sözlü olmaya karar verdiler. Shi Xiao başladı, ''Patron Hanım, sizi korumamıza izin verir misiniz?"

Ning Xi bir kaşını kaldırdı. "Beni korumak mı? Emin misiniz?"

Ning Xi'nin cesaretini hatırladıklarında, Shi Xiao sessizce kaşındaki ter boncuklarını sildi. "Patron  Hanım, atış becerilerimizin sizinkiyle kıyaslanamayacağını biliyorum ama çeviklik açısından, en iyisi olmasak da hala ilklerden sayılırız!"

"Şovumu çekmeyi çoktan bitirdim." dedi Ning Xi.

Shi Xiao hızla cevap verdi, "Kesinlikle! Kesinlikle çekim yaptığınız için bize ihtiyacınız olacak! Patron Hanım, popüler olduğunuzda ve dışarı çıktığınızda her zaman hayranlarınız ve muhabirlerle çevrili olacaksınız, kesinlikle ihtiyacınız olacak. Bu olduğunda Patronla konuşup ... İkimizi görevlendirir misiniz?"

Ning Xi'nin ağzı seğirdi. Bu çocuklar... Ne zaman yalakalık yapmayı öğrenmişlerdi?

"Öyleyse ünlü olduğumda tekrar konuşalım!" dedi Ning Xi kayıtsızca.

Bu... Bu şansları olduğu anlamına mı geliyordu?

Shi Xiao ve Xiong Zhi, aniden çok duygusal hissederek tekrar birbirlerine baktılar. İkisi de aynı şeyi düşünerek, "Kesinlikle ünlü olacaksınız!"

Ning Xi cevap veremedi.

Bana olan güveniniz için çok teşekkür ederim...