Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Çadırın tepesinde saydam bir kısım vardı ve deniz seviyesinden oldukça yüksek oldukları için parlayan yıldızlar açıkça görülebiliyordu.

Ning Xi, Lu Tingxiao'nun yanına uzandı ve ikisi de yıldızlara bakarken, mırıldandı, "Pırıl pırıl küçük yıldız, merak ediyorum nasılsınız* ... Tanrım, şimdiden Küçük Hazine'yi özledim!"
*Not:Twinkle Twinkle Little Star (İngilizce bir ninni.)

Sadece yıldızlara bakarak Küçük Hazine'yi düşünebilirdi…

"Benimle olduğun zaman başka erkekleri düşünme."

Ning Xi gülümseyerek. “O bizim oğlumuz, tamam mı?”

"Bizim oğlumuz değil." diye cevapladı Lu Tingxiao.

Ning Xi, suskun kaldı. “Öyleyse, gelecekteki çocuklarımıza ne olacak? Zavallı çocuklarım senin tarafınızdan terk edilecek!”

Lu Tingxiao ona döndü, gözleri gökteki yıldızlardan bile daha parlaktı. "Onları terk etmeyeceğim. Hadi hemen yapalım."

Ning Xi öksürdü, "Sakin ol. Sadece söylüyordum."

Lu Tingxiao ve Ning Xi, bebek sahibi olmaktan istedikleri kız ve erkek sayısına kadar her şey hakkında sohbet ettiler ... yanlarında çadırdan gelen garip bir ses gelinceye kadar. Ağlayan bir kız gibi geliyordu.

"Birisi ağlıyor mu?" Ning Xi sordu.

“Hayır.” Lu Tingxiao ifadesizce cevapladı.

“Hayır mı? Duydum ama.”

Sesler daha netleşti.

"Mmm ... mmm ... ah ... hayır ... sakın ... nazik ol ..."

Ning Xi sessiz kaldı.

Gürültü gittikçe daha yoğunlaştığında, Ning Xi ne olduğunu anladı. Çadırlarının yanında yeni evli çiftler vardı.

Lu Tingxiao ve Ning Xi, gündüz savaşı kazanmıştılar, bu yüzden geceleri rövanşı almaya çalışıyordular!

"Mmm ... canım, neden Lu Tingxiao'nun çadırında hiçbir şey olmadığını düşünüyorsun? Yürüyüş yapmaktan yorulmuş olabilir mi? Yine de çok iyi bir kondisyonu var."

“Seni yaramaz küçük şey! Gerçekten önümde başka bir adamın kondisyonundan mı bahsediyorsun ?!”

"Ah ... daha yavaş ... ne kadar sinir bozucu ... mmm…"

...

Sesleri daha da yükseldi; neredeyse herkes onları duyabiliyordu. Yeni evli oldukları için anlaşılabilirdi, bu yüzden bazıları sadece duymamazlıktan gelmeye çalıştı. Ancak, elbette, dayanamayan birileri de vardı.

"Seni piç, Zhao Haisheng! Sesini alçalt!" Mo Lingtian çadırından kükredi.

Diğer herkes güldü. Hepsi gösterinin sona erdiğini düşünüyordu.

Lu Tingxiao ve küçük tavşanının çadırından bir şeyler duymayı umuyorlardı, ama sesler Zhao Haisheng ve karısından geldi.

Fakat Lu Tingxiao'nun çadırında hiçbir şey olmadı. Bugün Ning Xi'yi taşımaktan gerçekten çok mu yorulmuştu?

Herkesin bunu düşündüğü anda, aniden yüksek bir gürültü oldu. Bam!

Herkes Lu Tingxiao ve Ning Xi'nin çadırının yıkıldığını görmek için çadırlarından aceleyle çıktı.

Çadır bile çökmüştü! Ne kadar da isteklilerdi?

Lu Tingxiao'dan beklendiği gibi ...

Kısa bir süre sonra Lu Tingxiao, karanlık bir ifade ile Ning Xi'ye çadırdan çıkması için yardım etti. Kıza baktı. “Yani, bu senin çok sağlam çadırın mı?”