Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Sıcak, güneşli bir gündü, kamp yapmak için güzel bir gündü.

Yu Ming Dağı'nın altındaki park yerinde, Guan Ziyao, Mo Lingtian, Lu Xinyan ve birkaç diğer kişi, diğerlerinin gelmesini beklerken sohbet ediyorlardı.

“Nerede o? Henüz burada değil mi?”

"Bizi ekecek mi?"

“Mümkün değil! Sadece Bro Xiao'nun geldiğini duyduğum için geldim!”

...

Guan Ziyao saatine baktı ve derin bir nefes aldı. “Sadece biraz daha bekle, Tingxiao kötü bir ruh hali içinde. Uyuya kalmış olabilir…”

"Kötü ruh hali mi? Ne oldu?" Bazı uzman olanlar, dedikoduların kokusunu almaya başlamıştı.

Guan Ziyao tereddütle “Kız arkadaşıyla tartışmış gibi görünüyor” dedi.

Büyük haber!

“Gerçekten mi? Tartışmışlar mıydı? Onları son gördüğümüzde çifte kumru gibi görünmüyorlar mıydı?”

“Sis Ziyao, ciddi misin? Gerçekten o kadınla tartışmış mı?”

“Hahaha, nihayet kavga ettiler! Uzun süre dayanmayacaklarını biliyordum! Yoksa çoktan ayrıldılar mı?”

“Bu mümkün! Bro Xiao'nun onunla tartışmasını sağlamak için büyük bir şey yapmış olmalı!”

...

Guan Ziyao, arkadaş grubu onu tüm soru yağmuruna tuttuğundan özür diledi, "Üzgünüm, ayrıntılar konusunda ben de tam olarak emin değilim. Lingtian'ın bahsettiğini duydum sadece!"

Ancak, aslında böyle bir şeyden sonra Lu Tingxiao'nun Ning Xi'den ayrılacağını biliyordu.

Grup daha sonra dikkatlerini Mo Lingtian'a kaydırdı.

"Mo Bey, ne oldu?"

" Mo Bey... Mo Bey! Mo Bey?"

"Ne?" Mo Lingtian sigara dumanını üfledikten sonra sinirli bir şekilde cevap verdi.

“Mo Bey, neden ayakta uyuyor gibisiniz …? Sadece Lu Tingxiao'ya ne olduğunu soruyorduk. Gerçekten Ning Xi'den ayrıldı mı?”

"Ayrılmak?" Mo Lingtian'ın kendisi de kötü bir ruh hali içindeydi, bu yüzden şu anda tartıştıkları şeye gerçekten dikkat etmedi ve bu sonuca nasıl ulaştıkları konusunda kafası karıştı.

“Evet, Ziyao'ya Lu Tingxiao'nun kız arkadaşıyla tartıştığını söylemedin mi?” birisi sordu.

Mo Lingtian söylediğini şimdi hatırladı… ama Lu Tingxiao'nun onlara katılmasını istemediği için bu bahaneyi uydurduğunu düşündü.

Bana gerçekten inandılar mı?

İnanmış gibi görünüyorlardı ... Ziyao da dahil.

Mo Longtian, Guan Ziyao'ya baktı. O gün çok neşeli göründüğünü ve her zamanki gibi soğuk renkli kıyafetlerini değiştirdiğini ve o gün kırmızı bir elbise giydiğini fark etti.

Mo Lingtian çok mutsuz görünüyordu.

Hiç oralı değilmiş gibi göründüğünden ona soru sormayı bıraktılar. Daha sonra beklerken dedikodularına devam ettiler.

“Hey! İşte orada! Bu Lu Tingxiao'nun arabası değil mi?”

"Nerede?"

“Evet, onun arabası!”

...

Siyah bir dört çeker araç yanlarına park etti. Kapı açıldı ve Lu Tingxiao dışarı çıktı.

Guan Ziyao ona doğru ışınlandı: "Sonunda buradasın, Tingxiao. Hepimiz seni bekliyoruz, gidelim!"

"Hı-hı." Lu Tingxiao başını salladı.

Guan Ziyao yürümeye başladığında, Lu Tingxiao'nun onu takip etmediğini fark etti. Bunun yerine arabanın diğer tarafına gitti ve kapıyı açtı.

Lu Tingxiao başka birini mi davet etti?

Arabadan çıkan bir kişi göründü. Kimdi o... Ning Xi mi?!