Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

“Şey ... Biraz!” dedi Annie.

Ning Xi gülümsedi. “Çok mütevazi davranıyorsun, Annie. Lu Tingxiao, sevimli gözükse de, şifa konusunda çok yeteneklidir!”

Annie utandı: "Kardeş Xi'nin dediği kadar iyi değilim."

Lu Tingxiao bir çekmeceyi açtı ve hediye gibi bağlanmış sarımsı bir kitap çıkardı: “Birkaç gün önce tıbbi bilgiler hakkında eski bir kitap aldım. Sakıncası yoksa, lütfen ilk defa görüşmemiz adına bir hediye olarak alın. Yurtdışındayken Xiao Xi ile ilgilendiğiniz için teşekkür ederim.”

“Sorun değil, aslında pek bir şey yapmadım. Aslında ilgilenilen bendim! Ve bu ... bu çok değerli!” Annie, kitabın son derece değerli olduğunu ve orijinal olduğunu hemen anladı, paha biçilmez olmalıydı!

Ning Xi, kitabı Annie'ye verdi: “Sadece al, zaten bizim bir işimize yaramaz ve hiçbir şey yapmadığın doğru değil. Yaralandığım zaman benimle iyice ilgilendiğin zamanlar oldu!”

"Tamam ... Alacağım, teşekkür ederim."

Annie sessiz kaldı. Daha fazla kalması için bir neden olmadığını hissetti, derin bir nefes aldı ve gülümsedi: "Kardeş Xi, bugün seninle buluştuğuma gerçekten çok mutlu oldum, artık gitmeliyim, çok geç oldu." dedi.

"Çok erken."

"Bir süre daha burada olacağım, Kardeş Xi çok sinir bozucu olduğumu düşünmediği sürece hala buluşma fırsatımız var."

Ning Xi ve Lu Tingxiao, onu kapıya kadar geçirdiler. Ning Xi, arabaya kadar ona eşlik ederken Lu Tingxiao evde bekledi. 

"Yolda dikkatli ol."

“Her zaman bir salyangoz gibi sürdüğümü biliyorsun, yani zaten o kadar hızlı gitmem!” Annie gülümsedi.

Gece sessizdi ve etrafta kimse yoktu.

Annie yumruklarını sıkıca tuttu, gevşetti ve sonra tekrar sıktı. Sonra baktı ve titreyen bir sesle: “Kardeş Xi, gerçekten geri gelmeyecek misin?” dedi.

Ning Xi içini çekti ve ona sarıldı: "Annie, herkesin kendi hayatı var. Benimki benim ve seninki senin. Sen kendi başına iyi olacaksın, beni özlemek zorunda değilsin. Ben iyi olacağım."

Annie hıçkırdı: “Gelmeden önce gerçekten endişelendiğimi itiraf ediyorum ama ... Küçük Hazine çok sevimli ve Lu Tingxiao da çok hoş biri ... Kardeş Xi, sana mutluluklar diliyorum! Başka bir şey söylemenin boşuna olacağını düşünüyorum.”

"Teşekkür ederim, mutlu olacağım!"

Ning Xi'ye veda ettikten sonra, Annie el salladı ve arabayı çalıştırdı.

Araba yavaşça daireden ayrıldı. Dikiz aynasından, adamın kıza ceketini verdiğini gördü. Sohbet ettiler ve el ele tutuşup içeri gittiler.

Bro Xi iyiydi. Gerçekten iyiydi. Sevdiği biri vardı, hayalleri, kariyeri ... Öncekinden daha iyiydi.

Neden dönecekti ki?

Yukarı çıktıkları zaman Ning Xi, Lu Tingxiao'ya sarıldı ve teşekkür etti: "Teşekkürler, Patron!"

"Ne için?" Lu Tingxiao kapıya yaslandı.

Ning Xi ona baktı: "Arkadaşıma bu kadar iyi davrandığın için teşekkürler. Biliyorsun ... kendisi diğer taraftan, değil mi?"

Lu Tingxiao: “Tek bildiğim, senin önemsediğin birisi olduğu.” dedi.