Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Jiang Muye küçümseyerek ona baktı. "Benim kadar iyi mi?"

"Sen mi?" Chen Mian’ın acılı bir ifadesi vardı, ölmeyi tercih edermiş gibiydi. "Yönetmenler arasında, senin yönetmenlerin iş birliği yapmak istemediği bir numaralı aktör olduğunu bilmiyor musun? Biraz farkına var be piç!"

"Huh?! Ne hakkında? Neden benimle çalışmak istemiyorlar? Popülaritem artıyor sürekli!" Jiang Muye aniden sinirlenmişti.

"Eğer bu kadar popüler olmasaydın kim seninle çalışırdı!? Sana hizmet etmenin ne kadar olduğundan bahsetme bile, asıl olay senin rol yapman. Tam bir roller coaster gibisin, bazen çok iyisin bazen korkunç derecede kötüsün. Yakalaması çok zor ve tamamen senin moduna bağlı, hangi yapımcı sana katlanabilir!?"

...

Kısa sürede ışıklandırma ve kameralar hazırdı.

Çekimler başladı.

Yeşillikler dolu balkonda, sallanan yuvarlak sandalyede Ji Feixue uyuyordu.

Kız erkek kıyafetleri giymişti ve elinde bir kitap tutuyordu. Yumuşak, siyah kısa saçları ılık rüzgar da sallandı ve yumuşak, pürüzsüz cildi kameranın altında kusursuzdu, en üst kalite bir yeşim gibiydi.

Soğuk bir rüzgar esti suratına doğru ve yumuşak bir ses çıkararak elindeki kitabın sayfaları sallandı...

Dünya sabitti ve oldukça sakindi.

İnsanları bu sahneyi görünce akılları karışmıştı.

Tam o anda, bir gıcırtı oldu ve balkon kapısı cılız figürün önünde açıldı.

Ke Mingyu sahnenin ortasında ortaya çıkınca, Jiang Muye dahil herkesin ağızları açık kalıp doğruldular.

Ke Mingyu beyaz gömlek üstüne siyah kravat ve gri bir smokin giymişti. Elinde beyaz bir kadife battaniye vardı. Eşsiz bir derinlik sunan bembeyaz karlarla karlı bir bir orman görüntüsü veriyordu...

Aynı kişiydi ama tüm karizması değişmişti.

Bir saniye önce, kasvetli ve sıradan bir genç adamdı ancak o adamda "yüksek yerlerdeki güzellik yeşim gibidir, erkek adamın eşsiz yakışıklılığı" sözünün bir simgesiydi.

Böylesine nefes kesen bir sahne karşısında yapacak bir şey yoktu, tamamen karizmayla alakalıydı!

Azıcık bilen birisi için bile karizma bir aktörü vezir de rezil de edebilen bir şeydi. Kontrol etmesi en zor elementti. 

Qi Fang o kadar şaşırmıştı ki hızla ayağa kalktı ve "Allahım.... bu nasıl olabilir? Oynamaya başlayınca nasıl bambaşka birisi oldu? Bu gerçekten Ke Mingyu mu?" dedi.

Chen Hanchen gözünü kırpmadan çekime bakmaya devam etti. Ji Yumeng de nefesini tutmuş ve tüm dikkatini vermişti. Kendini tutamayıp, "Serap mı görüyorum? Ke Mingyu’nun Üstad üzerindeki bakışları rol değil gibi geliyor..." diye mırıldandı.

Ke Mingyu’nun çekimi hala devam ediyordu.

Ling Yu balkona doğru yürüdü, Ji Feixue’yi battaniyeye sararken hareketleri oldukça nazikti. Ji Feixue’ye baktığında, tüm aurası baharın ılık rüzgarları, buzun erimesi ve gözlerinde binlerce çiçek açmışçasına değişmişti...

Onu güzelce sardıktan sonra, Ling Yu hazırlanıp gitmeye hazırdı ancak durdu çünkü Ji Feixue’ye bir kez daha bakmak istemişti.

Elleri korkuluklarda, büyülenmiş gibiydi, kendini kontrol edemeyip yavaşça Ji Feixue’ye doğru yürüdü...

O dermansız gözlerde, aşk, mantık, sadakat vardı... hepsinde karışık duygular ve içini parçalayan dalgalar vardı, kalbini ve ruhunu daraltıyordu...

Ji Feixue’ye yaklaşırken, neredeyse herkes Ling Yunun duygusal dünyasına hapsolmuştu ve çık çıkarmıyorlardı.