Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

“Xiao Xi, teşekkür ederim! Çok teşekkür eder,m! Seni gerçekten çok seviyorum!” Zhuang Keer arkasını döndü ve ona sıkıca sarıldı. Böyle sevimli bir kıza sarılmaktan daha hoş bir şey yoktu bu yüzden Ning Xi gülümsedi ve “Ben de seni seviyorum!” diye cevapladı.

O anda bir arabanın farları yolu aydınlattı. Siyah bir Maybach yavaş yavaş ikisinin yanında durdu. Kapı açıldı ve bir çift ince bacak dışarı çıktı...

Soğuk Lu Tingxiao onların dalgınlığından yararlanmış ve ortaya çıkmıştı.

O anda, Ning Xi neredeyse dizlerinin üzerine çökecekti. Tanrı aşkına! Tanrı ona bir oyun mu oynuyordu? Tarih tekrar mı ediyordu?!

Ning Xi hızlı bir şekilde Zhuang Keer'i bıraktı. “Lu Tingxiao ... Neden buradasın?”

Lu Tingxiao daha sonra kasvetli bir ifadeyle "Seni almak için" dedi.

Ning Xi birden Lu Tingxiao'nun dün söylediklerini hatırladı. Ona onunla tanışabileceğini söylemişti ama herhangi bir sınırı gerektiğini söylemişti...

Pekala bu gerçekten de harikaydı! Tamamen benliğine geri döndü.

“Seni eve götürebileceğimi düşünmüştüm...” Zhuang Keer Lu Tingxiao'yu gördüğü için fark edilir bir şekilde mutsuz olmuştu.

Lu Tingxiao'nun Xiao Xi'ye hiç uymadığını düşündü. Sürekli korkutucu ifadesiyle soğuk ve sert bir kaya gibiydi. Zavallı Xiao Xi!

Xiao Xi bir şeylere zorlanmış olabilir miydi?

Zhuang Keer düşündükçe daha çok endişelenmeye başlamıştı. Lu Tingxiao'dan uzaklaşıp ve Ning Xi'yi yanına çekti ve sesini alçaltarak, “Xiao Xi ondan korkma. Seni zorlarsa bana söylemelisin! Uzaklaşma ya da kendini zorlama! Ona ben karşı çıkamasam da babamın ve dedemin yardım etmesini sağlayabilirim!"

Ning Xi, Zhuang Keer'e minnetle baktı, sonra fısıldaşmalarına sert ve korkutucu bir ifadeyle bakan şeytana bakmak için döndü.

Pof! Bu ifadeyle Zhuang Keer'in onun bir şeylere zorlandığından şüphelenmesi şaşırtıcı değildi...

Gerçi onu her zaman şımartıyor ve üstüne titriyordu.

"Keer teşekkür ederim ama endişelenme. Beni zorlamıyor. Aslında onu çok seviyorum ne mağdur ediliyorum ne de zorlanıyorum. Bütün kalbimle onunla birlikte olmak istiyorum."

Lu Tingxiao bu sözleri duyduğunda karısını yakalanmasından dolayı olan mutsuzluğu hemen ürkmüş bir ifadeye dönüşmüştü.

Bu ilk defa olmuştu... İlk kez Ning Xi'den böyle sözler duymuştu...

Onu sevdiğini söylemişti.

Bu mutluluk gerçekten beklenmedik olmuştu...

Zhuang Keer ilk başta anlamakta zorlanmıştı. Lu Tingxiao ve Ning Xi'nin hiç uymadığını hissetmişti. Fakat o anda Ning Xi'nin son derece ciddi ifadesini ve Lu Tingxiao'ya bakarken gözlerinden yayılan sıcaklığı gördüğünde ikisinin de birbirini gerçekten sevdiğine inanmıştı.

Ning Xi Zhuang Keer'e veda etti. “Şimdi gidiyorum tekrar dışarı çıkalım. Dikkatli sür.”

Zhuang Keer isteksizce başını salladı. "Mmm, tamam ... Ah..."

Konuştukları gibi Zhuang Keer'de duran eşya dolu çanta yırtıldı ve oyuncaklar dökülmeye başladı.

Lu Tingxiao eğildi ve bir tavşan aldı. "Bunlar nedir?"

Zhuang Keer tüm oyuncakları kucakladı ve gururla, “Peluşş oyuncaklar Xiao Xi yakalamada bana yardım etti! Xiao Xi harika, 12 tanesini de aynı anda yakaladı!” dedi.

"Bunu alamazsın." dedi Lu Tingxiao tavşanı geri verme niyeti olmadığından.

Zhuang Keer öfkeyle ayağını yere vurdu. "Hey o benim!"

Lu Tingxiao tavşanı ifadesiz bir suratla tutmaya devam etti. "Hayır o benim."

Ning Xi yüzünü çaresizce eline gömdü. Şeytan hala olgunlaşmamış olabilir misin?