Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Fakat Ning Xi her kızın kendine göre bir sevimli yanı olduğunu hissediyordu. Bu yan sadece birisi bunu keşfederse ya da o birine göstermek isterse ortaya çıkardı.

Onu övdüğü sırada Ning Xi'nin gülümsemesini görünce, Zhuang Keer'in kalbi hızlandı.

"G ... gerçekten mi?"

"Tabii ki! Bayan Zhuang, sen benim..."

"Senin neyin?" Zhuang Keer merakla başını eğdi.

"Yok bir şey." Ning Xi hızla başını salladı. Neredeyse "Sen benim tipimsin." diyecekti! Dışarıdan bakıldığında soğuk ve güçlü görünüyordu ama içi nazik ve şefkatliydi tam tipik gururlu ve utangaç tarzıydı!

En çok beğendiği kız tipiydi.

“Ah, yakın zamanda bir şeyler çekecek misin? İzlemek isterim!” Zhuang Keer bağırdı.

“Kısa süre önce '18 Yaşlarımız' adlı filmde birkaç dakikalık küçük bir rol oynamıştım şimdilik başka bir şey olmadı ama yeni filmime karar verildi ve eğer bir şeyler ters gitmezse yakında çekimler başlayacak!"

Biri kapıyı çalıncaya kadar uzun bir süre konuştular.

Zhuang Keer kapıyı açtı ve “Baba!” diye selamladı.

"Değiştirmen bitti mi?"

"Hmm,bitti."

“İzinsiz girdiğim için affedersiniz Bay Zhuang,” Ning Xi ona teşekkür etmek için ayağa kalktı.

Ning Xi gitmeye hazırlanırken Zhuang Liaoyuan birden onunla konuştu "Bu gece meşgul değilsen neden akşam yemeğinde bize katılmıyorsun?"

“Ah bu çok zahmetli olurdu!” Ning Xi reddetmeye çalıştı.

“Zahmetli değil! Sorun yok! Bize çok yardım ettin, sana iyi davranmalıyız, lütfen bize katıl! Seninle konuşacak çok şeyim var.” Zhuang Keer Ning Xi'ye gergince bakarken koluna sıkı sıkı sarılmıştı. 

Arkadaş edinmesi zordu ve bu kadar çabuk gitmesini istemiyordu.

"Pekala..."

"Kalmazsan gerçekten utanırız!"

Ning Xi bir kızın isteğini reddetmeyi kendine yakıştıramadı bu yüzden sonunda, "Tamam o zaman." diyerek kabul etti.

Aniden Ning Xi'nin telefonu çaldı. Arayan Lu Tingxiao'ydu.

"Üzgünüm, bunu açmalıyım."

Ning Xi, "Merhaba?"  cevaplamak için balkona çıkmıştı.

"İşin bitti mi? Birlikte akşam yemeği yemek ister misin?"

"Hmm, muhtemelen bu akşam olmaz."

Telefonda konuşurken alt kattan yüksek sesle bağırıyorlardı. "Kapıyı açın! Çıkmama izin verin! Ben suçlu değilim! Neden beni ev hapsine soktunuz !?"

"Neredesin?" Tabii ki, Lu Tingxiao da bağırışı duymuştu.

Zhuang Rongguang alt katta bağırmaya devam ederken Ning Xi içini çekti. Lu Tingxiao'ya, “Uzun hikaye. Sana bu sabah bir müşteriyle tanışacağımı söylemedim mi? Özetlemek gerekirse müşteri istasyondan çıkmıştı, ben de gittim , deniz kenarından geçerken kalp krizi geçiren yaşlı bir adam gördüm sonra... "

Ning Xi, Lu Tingxiao'ya ilacı almak için suya atladığını söylemedi bu yüzden yalan söylemişti "İlacını almasına yardım ettim sonra içtiğinden emin oldum. Daha sonra onu evine götürdüm. Şimdi bana teşekkür etmek için akşam yemeği hazırlıyorlar! "

“General olmanın nesi harika? General olmak, insanlara ateş açıp insanları ev hapsine sokabileceğiniz anlamına mı geliyor? Burası demokratik bir toplum! Özgürlük haklarımı istiyorum! Babam bile olsan buna hakkın yok... "Zhuang Rongguang bağırmaya devam ediyordu.