Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Küçük Hazine'yi seviyordu çünkü o Küçük Hazine'ydi. Kimin çocuğu olduğuyla hiçbir ilgisi yoktu. Neden böyle olduğunu bilmiyordu ama sadece ona karşı güçlü bir yakınlık hissediyordu. Onunla ilk tanıştığı zamandan beri onu her gördüğünde çok mutlu oluyordu.

Ning Xi'nin cevabı Lu Tingxiao'yu gülümsetmişti.

Güzel, sormamaktan daha iyiydi.

“Pekala, Lu Tingxiao ... ailen seninle daha demin ne hakkında konuştu?” Ning Xi onun hakkında konuştuklarından neredeyse emindi, bu yüzden merak ediyordu.

Lu Tingxiao ona baktı ve “Kızımız hakkında konuştuk.” dedi.

“Ne? Ne zamandan beri bir kızımız var? Onlara hamile olduğum konusunda yalan mı söyledin? O zamana kadar onlar için nasıl bir çocuk bulucam?” Ning Xi birdenbire gerilmişti.

"Söylemedim." diye cevapladı Lu Tingxiao.

Ning Xi daha sonra sessizce devam etmesini bekledi.

“Beni sertleştiren tek kızın sen olduğunu söyledim, bu yüzden Küçük Hazine'nin bir kız kardeşine sahip olmasını istiyorlarsa, sana güvenmeleri gerekir ve bu yüzden de sana daha iyi davranmaları gerekir.”

Ning Xi hayrete düşmüştü. “Ne… Bu yalan söylemekten daha da kötü!”

Hamile kaldığı hakkında yalan söylemesi çok daha iyiydi!

Lu Tingxiao gözlerinin içine baktı. "Yalan söylemedim."

Ning Xi gözlerini kısarak. “Gerçekten mi? Bunu daha önce diğer kadınlarla denedin mi?”

"Zorunda değildim." diye cevapladı Lu Tingxiao.

"Öyleyse bunu nasıl öğrendin ... sen sadece ... benim için ... Ayrıca, başka bir kadınla sertleşemiyorsan, Küçük Hazine nasıl ortaya çıktı?" Ning Xi, bu kilit soruyu düşündü.

Lu Tingxiao'nun ifadesi karardıkça sırrı açığa çıkıyordu.

Ning Xi, bu konuda oldukça hassas olduğunu biliyordu, bu yüzden daha önce bunu ona sormamıştı ancak bugün yanlışlıkla sormuştu.

Ning Xi hızlı bir şekilde “Şey… Sadece soruyorum, istemiyorsan bana cevap vermek zorunda değilsin.” diye ekledi.

Herkesin konuşmak istemediği bir şeyi vardır. Ayrıca, Lu Tingxiao'nun geçmişini gerçekten umursamıyordu.

Lu Tingxiao kaşları arasındaki boşluğu sıktı ve bir süre sessiz kaldı. Bir süre sonra, ona baktı ve içini çekti, "Daha önce hiçbir kadına dokunmadım. Ailem endişeleniyor ve hatta eşcinsel olduğumu düşünüyordu ama onlara erkeklerden hoşlanmadığımı kanıtladıktan sonra daha da endişelendiler. .. Beş yıl önce Jingli ile işbirliği yaptılar ve beni uyuşturdular, sonra beni bir kadınla birleştirdiler. Olanları hatırlamıyorum ama bunu sadece bir kez yaptım yani Küçük Hazine bu olanların bir sonucu olmalı."

Ning Xi'nin gözleri neredeyse yuvalarından fırlayacaktı. Lu Tingxiao'nun  bu kadar sefil olmasını beklemiyordu.

“Bu kadarı da fazla!”

Hiç şüphe yok ki Lu Tingxiao bunun hakkında konuşmak istemiyordu. Bir erkek için kesinlikle zor bir konuydu.

Ve Lu Tingxiao'nun ses tonundan anlaşıldığı üzere ağır bir şekilde uyuşturulmuştu.

Yani... tecavüze uğramış olabilirdi.

Hayır... kötü düşünceler onu kontrole altına mı almıştı? Bunun hakkında artık düşünmek yoktu. 

Lu Tingxiao, "Ondan sonra, artık ilaçlar etki etmiyor bile." dedi.

Ning Xi ne söyleyeceğini bilmiyordu.

Çektiği psikolojik travma çok zordu.

Ne kadar berbattı.

Lu Tingxiao, “Aslında seninle tanışmadan önce hep aseksüel olduğumu düşünmüştüm.” dedi.

Ning Xi kaşlarını kaldırdı. "Aseksüel?"

Lu Tingxiao başını salladı ve ona sarıldı. “Yani hiç şüphesiz, sen benim bir tanemsin.”