Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

‘Anne eve gitmek istiyorum’

Yan Ruyi, Küçük Hazine'nin ne yazdığını gördüğünde şaşırdı. Daha sonra Guan Ziyao ile konuşmalarının Küçük Hazine'ye ne kadar zarar verdiğini fark etti.

Bu kadar üzülmeseydi böyle çaresiz kelimeler yazmazdı Küçük Hazine. Onu en çok seven insanlar olduklarını iddia ediyorlardı, ama onu evde hissettirecek bir yer bile sağlayamamışlardı. Küçük Hazine, hiçbir zaman buraya ait olma duygusunu hissetmemişti.

Evdeydi, ama eve gitmek istediğini söyüyordu.

Guan Ziyao'nun dikkati "Anne" kelimesindeydi. Bu kadının muhtemelen Küçük Hazine'yle arkadaş olduğunu düşünüyordu, ama onu annesi olarak görüyordu! Süreci hızlandırmıştı!

Ning Xi şu anda bu durumla yüzleşmek istemiyordu ve küçük tavşanı rahatlattıktan sonra ayrılmaya hazırdı, ancak fikrini değiştirdi. O gün olanlardan dolayı, kimsenin küçük tavşanı bir daha hor görmemesinden emin olmak istedi. Lu Tingxiao ile olan yolculuğu çok zor olsa da, onsuz bile küçük tavşanın iyi olmasını umuyordu.

Ning Xi, duygularını bastırdı ve küçük tavşanla sakince konuştu, "Sevgili bebeğim, burası da eviniz ve bugün Büyükbabanın doğum günü. Büyükbaba için bir hediye hazırladığımızı hatırlamıyor musunuz?"

Küçük tavşan yanıt vermedi, Ning Xi'yi daha da sıkı tuttu.

"Hediyeyi Büyükbabaya vermek için sana eşlik edeceğim, tamam mı?" Ning Xi devam etti.

Küçük Hazine nihayet başını salladı.

Eve gitmek istedi ve ev annesinin olduğu her yerdi.

Küçük tavşanı rahatlattıktan sonra, Ning Xi, iki büyüğüne baktı. Endişeli bir tonda konuştu: "Küçük Hazine şimdi çok soğuk, muhtemelen dışarıda rüzgarda kaldığı için üşütmüş olabilir. Şu anda sıcak bir duş alabilirse harika olur"

Yan Ruyi aceleyle davet etti, "İçeri gel! Bahçede durma!"

Lu Chongshan, Küçük Hazine'nin Ning Xi ile ayrılmasına zihinsel olarak hazırladı kendini, ancak Küçük Hazine şimdi kalacağı için, hemen içeri girmelerini söyledi. Küçük Hazine burada kaldığı sürece, o kadının burada yüzünü göstermesine izin verecekti.

Konuklar zaten ziyafet salonunda fısıldayarak konuşuyorlardı, bu yüzden Lu Chongshan Küçük Hazine’nin durumunun iyi olduğundan emin olduktan sonra salona girdi.

"Beklettiğim için üzgünüm! Herkese bugün doğum günüm için geldiği için teşekkür ederim."

"Önemli değil, Yaşlı Lu!"

"Davet edilmekten onur duyduk!"

Konuklar, yüzlerinde tuhaf bir ifade olmadan onu sıcak bir şekilde karşıladılar, ama hepsi bir şeyler olduğundan şüpheleniyordu.

"Bu gece ne oldu sence?"

"Madam Lu'nun değerli kolyesinin kaybolduğunu söylediler ... ama sadece bir kolye olsaydı, tüm ev hizmetlilerinin bu kadar uzun süre ortadan kaybolması mı gerekirdi?"

“Muhtemelen yine küçük adamdır.”

“Ben de öyle tahmin ettim. Lu ailesi kesinlikle çok şanssız, sadece bu torunları var ve o da geri zekalı!”

"Hah, Lu ailesi muhtemelen daha önce çok fazla pis anlaşma yaptı, bu yüzden karma torunlarına indi."