Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

İzin aldıktan sonra odadaki herkes etrafa bakmaya başladı. Bir süreden sonra, onu hala bulamadılar.

Guan Ziyao tekrar düşündü. “Çocuğun gitmeyi sevdiği yerler var mı?”

Hizmetçi’nin üniforması ter içinde kalmıştı, cevap verdi. "Olabileceği her yere baktım!"

"Şimdi ne yapıcaz, Tingxiao? Bir şey söyle!" Yan Ruyi, en büyük oğluna çaresizlik içinde baktı.

Lu Tingxiao telefonuna baktı. " Çıkışlara baktım, hala çevrede bir yerde."

Yan Ruyi kendini suçlamaya başladı. “Hepsi benim suçum, yaklaştığını fark etmedim… ve onu üzen bir şey söylediğimi” 

Lu Chongshan pes etmedi. “Bu, hala buralarda bir yerlerde demek mi? Yine de… hala onu aramalıyız! Onu yalnız bırakamayız, değil mi?”

“Sakinleşmesine izin ver,” dedi Lu Tingxiao, ifadesizce.

Lu Chongshan sinirlendi. “Ciddi misin şu anda? O adece beş yaşında! Sakinleşmesini mi istiyorsun !? Küçük Hazine zaten değişken ve sadece yakın zamanda iyileşti, daha önce bulunduğu duruma geri dönmesini mi istiyor musun?”

Lu Tingxiao'nun hiçbir şey yapmadığını görünce, Lu Chongshan öfkesini bastırdı. "Tamam, bana söylemene gerek yok. O kadını ara!"

O kadın?

Anahtar sözcüğü duyar duymaz, Guan Ziyao kırmızı alarmdaydı.

Lu Tingxiao, babasına soğuk bir şekilde baktı. "Kimden bahsediyorsun?"

"Şu kadın" Lu Chongshan oğluna baktı. "Ning Xi!"

“Size ne anlam ifade ediyor, onu çağırdığım an buraya gelmesi mi gerekiyor?” Lu Tingxiao yavaşça söyledi.

Lu Jingli karısını koruyan “şeytan”ın daha yeni harekete geçtiğini bilerek başını salladı!

"Siz şimdi sevgili değil misiniz?" Lu Chongshan sinirlendi.

“Babamın bunu bildiğini görüyorum.” Lu Tingxiao'nun sözleri kasıtlıydı.

Zaten bir sevgilisi olduğunu biliyorlardı, ancak yine de onu başka kadınlarla eşlemeye çalışıyorlardı. Ona "o kadın" dediler, ancak bir kriz olduğunda, onun Lu Tingxiao'nun kız arkadaşı olarak hatırlarlardı.

Lu Chongshan, bir yabancı önünde kendi oğlu tarafından tarafından azarlandığı için utandı. "Seni piç kurusu, babanla böyle mi konuşuyorsun?"

“Neden ikiniz de tartışıyorsunuz ?! Bunu yapmak için doğru zaman mı?” Yan Ruyi, Lu Chongshan'ı uzaklaştırdı ve Küçük Hazine aşkına sakinleşmesini istedi.

Yan Ruyi daha sonra Lu Tingxiao'ya baktı. “Tingxiao, baban biraz üzgün, onu umursama. Şimdi önceliğimiz Küçük Hazine!”

"Kardeşim, her neyse, acil bir durumdayız Ning Xi’yi arayalım." Lu Jingli babalarının doğum günü olduğu için atmosferi yumuşatmaya çalıştı.

Yan Ruyi başını salladı.

Lu Tingxiao, "Onu arayabilir ve müsait olup olmadığına bakabilirim." Diye konuştu.

Müsait olup olmadığı derken ne demek istedi? Meşgul olsa bile derhal buraya gelmeli! Küçük Hazine'den daha önemli olan neydi? Lu Chongshan, Lu Tingxiao'nun tutumundan mutsuzdu, ancak bu konuda hiçbir şey söyleyemedi.

Yan Ruyi "Tamam, çabuk ara onu!" dedi.