Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Millet bakışlarını indirip belli belirsiz öksürdüler.

Ne kadar nadir an! Lu Tingxiao'nun soğukluğu ve kalpsizliği herkes tarafından biliniyordu ancak bu daha önce karşısına onun kalbini ısıtacak birisi çıkmadığı içindi!

Merakları artıyordu iyice. Bu küçük tavşanın hangi gücü Lu Tingxiao'nun bu kadar etkilenmesine sebep olmuştu.

Ning Xi herkesin onu dikizlediğini farketti. Ayrıca üzerinde belirli soğuk bir bakışta hissetti. 

Ning Xi Guan Ziyao'ya baktı, ardından işaret parmağını yanağına dayayarak Lu Tingxiao'ya "Guan Ziyao ile olan ilişkin nedir?" diye sordu.

"Küçükken ailelerimiz yakındı. Bir nevi birlikte büyüdük." diye bir şey saklamadan dürüstlükle cevap verdi Lu Tingxiao.

Ning Xi bilerek bir noktayı öne çıkardı, "Oh... o zaman çocukluk arkadaşınız?"

Lu Tingxiao kafasını salladı. "Evet."

Ning Xi öfke içinde suratını astı. "Hey, Lu Tingxiao! Kıskanıyorum, görmüyor musun? Neden başka bir şey söylemiyorsun!?"

Lu Tingxiao şaşırmıştı. "Kıskanıyor... musun?"

"Tabii ki de! Arkadaşların ve küçük kuzenin, hepsi Guan Ziyao'nun senin için daha iyi olduğunu düşünüyorlar. Sanki sen egzotik bir çiçeksin de onu pisleten bir şeymişim diye düşünüyorlar." diye homurdandı Ning Xi.

İlk başta unutmuştu ancak sonradan Guan Ziyao'nun kim olduğunu tam olarak hatırlıyordu. 

Guanlar ve Lular İmparatorluk'taki prestijli aileler olarak görülüyorlardı, ancak bazı iş durumlarından dolayı Guanlar yurtdışı pazarlara odaklanmak zorunda kalmışlardı. Yine de, gelişimleri sabit bir şekilde büyüyordu.

Guan Ziyao hakkındaki her dedikodu onun güzelliği ve yetenekleri hakkındaydı; hakkındaki tüm düşünceler olumluydu. Lu Tingxiao ile tam bir uyumu vardı.

Lu Tingxiao Ning Xi'nin kıskançlığından daralmıştı ve eğlenceli bir ifadeyle gözlerine bakıp "Nasıl böyle dersin? Benim için, sen denizsin, ormansın."

Ning Xi karışıklık içinde kafasını yana eğdi. "Neden?"

Lu Tingxiao kıza göklerdeki yıldızmışcasına bakıp sessizce, "Seni seviyorum, balığın denizi, kuşun ormanı sevdiği gibi. Kaçmak beyhude, bu kaçınılmaz."

O anda, Ning Xi'nin aklında havai fişekleri patlamaya başlamıştı.

Flörtöz sözleri... kalbinin pır pır atmasına sebep oluyordu!

Aniden, Guan Ziyao'nun yere düşen çay bardağından yüksek bir ses peydah oldu.

Lu Xinyan hızla, "İyi misin Kardeş Ziyao?" diye sordu.

Guan Ziyao'nun beti benzi atmıştı, kafasını sallayarak, "Bir şey yok." dedi.

Diğerleri Lu Tingxiao'nun Ning Xi'ye ne dediğini duyamamışlardı ancak onlara bakarken dudaklarını okuyabilmişti Ziyao.

Balığın denizi, kuşun ormanı sevdiği gibi. Lu Tingxiao gerçekten bu sözleri bir kadına söylemişti...

Mo Lingtian ne olduğunu anlayamadı, bu yüzden Lu Tingxiao ve Ning Xi'nin yanına gitti biraz dinlendikten sonra. "Hey, Lu Tingxiao, poligona gideceğiz. Gelecek misiniz?"

Poligon! Silahlar! Silahlarrr!!!

Ning Xi'nin gözleri 500 watt bir ampul gibi parlamıştı. Bacağı sakat olduğu için ata binememişti! Ancak atış için, tek ihtiyacı olan şey elleriydi!

"Tamam, biliyorum. Sana sormamalıydım!" Mo Lingtian sormak için Ning Xi'ye döndü, "Küçük tavşan, gelmek ister misin?"

Ning Xi kafasını ağaçta delik açmaya çalışan bir ağaçkakan gibi salladı ve Lu Tingxiao'nun kollarına yapıştı. "Sevgili Usta, lütfen gidebilir miyiiiiiim?"

"Evet."