Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Ancak, Küçük Hazine için bir öğretmen işe almak ufak bir mevzu değildi. Karar vermeden önce bu konu üzerinde daha fazla düşünmek istemişti Ning Xi.

İkinci Elit Kardeş şuanda İmparatorlukta olduğundan, sohbet etmek için onu çağırabilirdi. Küçük Hazine'nin meselesi dışında ona soracak bir ton sorusu vardı.

Apartmanın girişinde.

Arabadan indiklerinde, Ning Xi apartmana doğru yürüyen tanıdık bir yüz gördü ve "Hey! Lu Jingli!" diye bağırdı.

Lu Jingli kendi kendine mırıldanıyordu ve apartmana girmek üzereydi. Adının söylendiğini duyunca durdu ve arkasını döndü.

Lu Jingli'nin elindeki anahtarlar yere düştü ve hızla gözlerini kapadı. "Aman Tanrım! Neler görüyor gözlerim?! Kör olacağım!"

Yanında iki tane kurtla tatlı Kırmızı Başlıklı bir Kız ona el sallıyordu.

Daha yakın bir incelemeyle, Kırmızı Başlıklı Kız'ın Xiao Xi Xi, küçük kurdun Küçük Hazine ve büyük kurdun...kardeşi... olduğunu gördü!

Arkalarındaki arabanın tepesine bağlı kocaman bir ayıcık da vardı.

Gördüğü şeyler tarif edilemezdi!

"Siz delirdiniz mi?" Lu Jingli hala gözlerine inanamıyordu  özellikle de kardeşini pofuduk saçlar, uzun kulaklar ve uzun bir kuyrukla gördüğünde.

Ning Xi kırmızı başlığını çıkardı ve gözlerini devirdi. "Aşırı tepki vermeyi bırak. Küçük Hazine'nin okulunda maskeli balo vardı, anladın mı?"

"Huh? Parti mi? Kardeşimin bahsettiği veli-çocuk etkinliği o mu? Maskeli balo olsa bile biraz abartmamış mısınız? Yüzünüze biraz sakal çizseniz olmaz mıydı?"

Ning Xi ona tiksintiyle dolu bir bakış attı. "Sen nerden bileceksin?! Bu Küçük Hazine'nin ilk veli-çocuk etkinliğiydi. Nasıl olur da tüm çabamı harcamam?"

Lu Jingli kuşku dolu bir ifadeyle kardeşine baktı. "Etkilendim. Bunu giymeyi kabul mu ettin? Ya kafayı yiyip sana bir temizlikçi kadın kostümü giydirseydi?"

Ning Xi bunu düşününce gözleri parlamıştı. Hmm... temizlikçi kadın kıyafetli şeytan? İlgiiinç!

"Bu kocaman ayıcık nerden çıktı?"

Ning Xi Lu Jingli'nin kafasını okşadı. "En popüler ödülünü kazandık. Ödül de bu! Harika, değil mi?"

Lu Jingli deliriyordu, "Gözümün önünde çifte kumrular gibi davranmayın... çok acımasızsınız! Lütfen, yapmayın artık!"

"Sen geldin buraya! Sahi neden buradasın?" diye sordu Ning Xi.

Lu Jingli Lu Tingxiao'ya bir kaç belge verdi ve açıklamaya başladı, "Kardeşim için geldim. Acilen imzalaması gereken belgeler var. Burada olacağını biliyordum, tüm gün boyunca aradım ama ulaşamadığım için buraya geldim."

Telefonuna ulaşamadın mı?

Öğretmenler deliler gibi Lu Tingxiao'yu aradığı için olmalı....

Lu Tingxiao pençelerini açtı ve Lu Jingli'ye imzalaması için bir kalem vermesini işaret etti.

Lu Jingli pofuduk pençelere baktı sonra da kardeşinin tatlı kulaklarına ve kuyruğuna. Hiç bir şey söylemeden aniden kardeşine sarıldı. "Oh! Çok tatlısın! Kardeşimin bu kadar tatlı olmasının imkanı yok! Bu bir rüya gibi!"

Lu Tingxiao'nun ifadesi kararmıştı. Eve gider gitmez üstünü değiştirmeyi düşünüyordu ancak Lu Jingli'nin burada olacağını kim bilebilirdi ki?