Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Peruğunu çıkardığı anda Ning Xi'nin simsiyah saçları bir şelale gibi aşağıya doğru salındı, solgun küçük yüzü ile uyumluydu, insanların kalbine ve ruhuna dokunabilecek türden bir güzelliği olduğu açıktı.

"Biz mi?" Ning Xi bunu duyduğunda gözleri panikle kaplandı. Tuzağa düşmüş gibi hissediyordu. Sesi yükseldi, “Bunun benimle ne ilgisi var?! Gelmiyorum! Size bittiğimizi açıklamak için geldim. Ben tek başıma köprüde yürürken siz güneşli yolunuza devam edebilirsiniz. Kişisel meselelerime karışmayı bırakın! "

Adam gülmek istiyor gibiydi. “Bitti mi? Canım, sen benimsin. Nasıl bitebilir ki bu?”

Ning Xi, adrenalinle birlikte öfkesinin de arttığını hissedebiliyordu. “Senin mi !”

“Ah? Eğer benim değilsen, o zaman kiminsin? Lu Tingxiao'nun mu?” Bir anda etraftaki tehditkar bir şekilde yoğunlaştı.

"Ben kimsenin değilim! Kendim bir birey olamaz mıyım?"

Adam belli ki bu sözlerle ikna olmamıştı. Bunun yerine saçlarını kıvırdı ve tehlikeli bir tonda “Canım, oynamana izin verebilirim ama bu  özgürlük beni kandırabileceğini göstermiyor o yüzden şimdi özgürlüğünü geri alıyorum.” dedi.

“Kandırmak mı? Biz sevgili değiliz. Aşık olmanın nasıl bir şey olduğunu biliyor musun ki sen?”

“Aslına bakarsan bilmiyorum. Bana öğretir misin?”

“Kız kardeşine öğretirim!”

"Kız kardeşim yok."

Ning Xi cevap veremedi. Bunun yerine susup enerjisini korumaya karar verdi. Arabanın camına yaslandı ve  geceye baktı, gözleri umutsuzluk doluydu. Şu an onunla giderse, bir daha asla geri dönemeyebilirdi...

…

Washington’da otelde.

Dün gece, drama ekibi gece boyunca partideydi. Hepsi öğlene kadar uyudu.

Birlikte öğle yemeği yerken, birisinin kayıp olduğunu anladılar.

“Eh? Ning Xi neden gelmedi? O yemiş mi?”

“Bilmiyorum. Arayıp sorsana!”

Jiang Muye, Ning Xi’yi aramak için telefonunu çıkardı ama başaramadı. Kaşlarını çattı. "Telefonu kapalı."

Senarist Ye Linglong yüksek sesle, “Bizle dün gece bara gelmedi, değil mi? Şimdiye kadar uyanmaması mümkün değil.” dedi.

Jiang Muye ayağa kalktı ve “Ben bir bakmak için yukarı çıkacağım.” dedi.

Jiang Muye Ning Xi'nin odasına geldiğinde kapı zilini uzun süre çaldı, ancak kimse açmadı.

“Bu neyin peşinde? Bizimle dışarı çıkmadı. Kendi başına partiye gidebilir miydi? Bağlılık nerede?!”

Jiang Muye üzüldü boşverip omuz silkti ve yemeğe devam etmek için aşağı indi.

Öğle yemeğinden sonra, dönüş uçuşları yaklaştıkça ve Ning Xi'nin hala ortalıkta olmadığını görünce, başlangıçta üzülen Jiang Muye, bir şeylerin ters gittiğini hissetmeye başladı.

Ning Xi konu parti olduğunda oldukça deli olabilse de, kesinlikle konu resmi meseleler olduğunda buna dikkat ederdi ve özellikle de iş konusunda.

Partide nasıl bu kadar delirmiş olabilirdi de hala geri dönmemişti?

“Sorun nedir? Hala Ning Xi'ye ulaşamıyor musun?” Guo Qisheng sormak için yanına geldi.

“Hayır hala ulaşılamıyor.” Jiang Muye telefonuna baktı.

Guo Qisheng saatine baktı ve "Havaalanına gitmezsek uçağı kaçıracağız." dedi.

Jiang Muye taşınmayı planlamıyordu. "Siz önden gidin, onu burada bekleyeceğim." dedi.

Guo Qisheng kaşlarını çattı. "Ben de bekleyeceğim! Diğerleri gitsin."

Ne de olsa, bu kez takıma lider olan oydu ve grubun tüm üyelerinden sorumlu olmak zorundaydı.

Diğer drama ekibi üyeleri evlerine geri dönerken, Guo Qisheng ve Jiang Muye, Ning Xi'yi beklemeye devam etti.