Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

"Nasıl aniden kayboldu?" Ning Xi kaşlarını çatmıştı.

Birinci Elit Kardeşin kavgaya aç olduğunda şüphe yoktu, eğitimi eksik ve onu yenmekte zorlanmayacak olsa da.

"Ama İkinci Elit Kardeşi tanıyorsam, birkaç günlüğüne kaybolması normal değil mi? Birkaç hafta ortaya çıkmaması alışılmadık değil." dedi Ning Xi Tang Ye’ye.

Organizasyonda İkinci Elit Kardeşe en yakın kişi Ning Xi’ydi. Extreme sporlar gibi çılgın şeylere götürürdü onu sürekli.

Vahşice davranmaması garip olurdu!

Bu noktada, ustasının aslında çok bilge olduğunu fark etti. İkinci Elit Kardeşi aldığı zaman, Tang Lang ismiyle vaftiz etmişti onu.

Tang Ye "Yarım sene" dedi.

"Ne?! Yarım sene mi? O kadar uzun mu?" Ning Xi irkilmişti. "Hmm, biraz uzun gibi geldi.... son aylarda hiç haber gelmedi mi?"

"Hayır."

Tang Ye Ning Xi’ye Tang Lang ile görüşüp görüşmediğini soracaktı ama tepkisine bakılırsa görüşmediği belliydi.

"Başına bir şey gelmiş olabilir mi?" diye mırıldandı Ning Xi.

Tang Lang kibirli birisiydi ve her yerde sorun çıkarmaya bayılıyordu. Düşman eksiği yoktu ve çöpünü çıkarmak için bile dışarı çıksa karşısına bir düşmanı çıkardı büyük ihtimalle. Sokaktan geçen sıradan bir köpeğin bile daha önceden yolu onunla kesişmiş olabilirdi.

Tang Ye soğuk bir şekilde, "Ölmüş olsa iyi eder." dedi.

Ning Xi Tang Ye’ye baktı, bir saniyeliğine dediğine inanmayarak, "Onu en çok özleyecek olan sensin"

Kısa bir süre önce, yerdeki siyah arabanın içinde.

Lu Tingxiao’nun suratı değişmeden kalmıştı, tüm duyguları içine gizlemişti.

"Abi...iyi misin?" diye sordu Lu Jingli gerginlikle.

Bu romantik rakipleri uzatmak tutmak için kardeşine yardım edecek birisini bulmayı düşünmüştü ciddi ciddi.

Lu Tingxiao parlak ekrana bakıyordu ve "Jingli, lütfen dışarıda bekle." dedi.

"Neden? İstemiyorum! Benden bir şey saklıyorsun sen!" kaşlarını çattı Lu Jingli, çocuk gibi mızıldanıyordu.

Lu Tingxiao sert biçimde kardeşine baktı. "Uslu dur."

Lu Jingli’nin gözü korkmuştu kardeşinin basit sözlerinden ve arabadan indi ancak arabadan iner inmez kardeşine baktı tedirginlik içinde.

Lu Jingli indikten sonra Lu Tingxiao bir telefon görüşmesi yaptı.

Tembel bir ses "Merhaba.." dedi.

"Şimdi yap!"

Bir süre ses gelmedi ardından biz mızıltı duyuldu. "Patron, önceden belirlediğimiz saatte bile yapsak çok acele olacakken şimdi mi yapmamı istiyorsun? Çok zor benim için. Son zamanlarda bana eziyet ediyorsun"

Lu Tingxiao "Tang Ye orada değil." dedi.

Cevap vermeden önce başka bir sessizlik oldu, bu sefer kararlı bir ses tonuyla, "Tang Ye’nin gitmesi imkansız" dedi karşı taraf.

Lu Tingxiao görüntülü arama yaptı ve karşı tarafa ekranı gösterrdi.

Ekranda, Tang Ye Ning Xi’nin önünde elinde gül buketiyle diz çökmüştü.