Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi, odasına girdikten sonra odada uyuması için Küçük Hazineyi getirdi, sonra buzdolabını açtı ve pişireceği çorba için malzemelere bakmaya başladı.

Küçük Hazine sayesinde çok fazla yiyecek biriktirmişti. Buzdolabında her türlü malzeme vardı. Aslında, her zaman bir şölen hazırlamak için bile yeterliydi.

Lu Tingxiao doğal olarak sebzeleri ondan aldı ve yıkamasına yardım etti. Ning Xi ona baktı ve onun kollarını sıyırmasına yardımcı oldu.

Lu Jingli o anda dünyanın en lüzumsuz kişisi olduğunu hissetti, bu yüzden oturma odasında kaldı ve tek başına televizyon izledi.

Tarif çok kısa sürede hazırlanmıştı, buharlı çorba tenceresi son derece cazip olan aromatik bir koku yayıyordu.

Lu Jingli daha fazla bekleyemedi, bu yüzden masaya koştu ve kabın iki bölüme ayrıldığını gördü biri sade bir çorba, diğeri ise baharatlı bir çorbaydı. Lu Jingli'nin kafası karışmıştı. "Xiao Xi Xi, neden iki tane çorba yaptın?"

Masaya otururken "Kardeşin baharatlı yiyecekler yemiyor" diye cevap verdi.

"Ah!" Lu Jingli yemek çubuklarını biraz ısırdı, sonra tekrar sordu, "Xiao Xi Xi! Kardeşimi seviyor musun?"

Ning Xi, su içerken az daha boğuluyordu, neredeyse kendi dilini ısıracaktı. Sonra endişeyle Lu Tingxiao'ya baktı. "Neden bahsediyorsun!"

Lu Jingli “Eh, kardeşime son derece iyi davrandın!” diye mırıldandı.

"Patronlarını memnun etmek istemeyen bir çalışan var mıdır? Çok fazla düşünme bu konu hakkında, tamam mı? Beni bir daha suçlarsan seni çok pis döverim!" Ning Xi,  kendini açıkladıktan sonra Lu Tingxiao'ya bir çift çubuk hazırladı, "Patron, onu dinleme! Her zaman sana sadığım ve senin hakkında hiçbir zaman garip düşüncelerim olmayacak."

Lu Tingxiao yemek çubuklarını ondan aldı ve ona baktı, "Benim için sakıncası yok."

Lu Jingli ve Ning Xi konuşamadılar.

Biraz yedikten sonra, Lu Jingli tekrar midesini tatmin içinde doldurdu, tekrar güvenini kazandıktan sonra dedikodu yapmaya başladı. "Xiao Xi Xi, sana bir soru sorabilir miyim?"

"Ne?"

"Su Yan hakkında ne hissediyorsun?"

Lu Tingxiao'nun eli, Ning Xi'ye sebze ikram ederken birazcık seğirdi.

"Nasıl mı hissediyorum?"

“Eh, ben hala onun üstesinden gelip gelemediğinizi soruyorum! Neden bunu bana açıkça söyletiyorsun?”

Ning Xi gözlerini devirdi. "Sence bu mümkün mü?"

Lu Jingli yemek çubuğunu tekrar ısırdı. "Neden olmasın? İlk aşk ... genellikle en unutulmaz olanı değil midir?"

Sonra kardeşine baktı. Ning Xi, abisinin ilk aşkıydı!

Neden herkes hala Su Yan'ı atlatamadığını düşünüyordu? İlk olarak Ning Tianxin ve şimdi de Lu Jingli olmuştu!

Ning Xi, kavrulmuş patatesi çiğnedi ve memnuniyetsizlik içinde şöyle dedi, "Dünya çok büyük ve içinde bir sürü seksi adam var. Ben o zamanlar ki utangaç küçük kız değilim. Ormanlar beni beklerken bir ağac üzerinde durmanın bir anlamı yok, tamam mı? Zaten aklımda birisi var!"

Lu Jingli ve Lu Tingxiao, ikisi de sırtlarını tam dikkatle düzelttiler.

Lu Jingli bu şansın asla geçmesine izin vermeyecekti, o yüzden çabucak onu takip etti. "Daha önce duydum bunu, o zaman kim o kişi? Nasıl bir tipi var? Benden daha mı yakışıklı? Ne tür bir adam, Kardeş Xi’nun kalbini çalabilir? Çabuk söyle bana!"

Ning Xi, Lu Jingli’nin heyecanından rahatsız oldu. “Düşünmeme izin ver…” 

"Çabuk!"

Lu Tingxiao sessizlik içinde oturdu, dinlemeye devam etmek istemedi, ancak cevabın ona zarar vereceğini bilmesine rağmen de oradan ayrılamadı.