Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Yaohua'nın iki kızı vardı: Bir gerçek çocuk ve bir sahte kadın.

Ning Xueluo şanslıydı ve Su ailesiyle evlenmişti, bu yüzden artık kimse bundan faydalanmaya cesaret edemiyordu. Ning Xi daha düşük bir statüye sahip olmasına rağmen, o hala evlatlık etiketini taşıyordu. Onunla evlenen herhangi bir adam bir şekilde sendikadan yararlanırdı.

Herkes akrabanın sorgusunu izleyerek Ning Xi'ye sormaya başladı.

"Bir yerlerde bazı küçük roller oynadığını duydum."

"Ne? Sadece bazı küçük roller mi? Daha uygun işleri reddedip böyle bir şey mi yapıyor?"

“Muhtemelen Xueluo'nun ne kadar başarılı olduğunu gördükten sonra şansını denemek istedi!”

"Bu ... kendini abartmıyor mu? Herkesin yıldız olabileceğini mi düşünüyor? Bu konuda bir şey yapmıyor musun, Lingyu?"

Zhuang Lingyu’nun mutlu ifadesi, tüm bu yorumları dinlerken çok geçmeden solmuştu.

Ning Xueluo, Zhuang Lingyu'nun ellerini tuttu ve nazikçe dedi ki, "Babam ve annem her zaman şirkette çalışmasını istediler ve gerekli düzenlemeleri bile yaptılar ama...  Kardeşim istemiyor, amca ve teyze. Hepinizin bildiği gibi o bir evlatlıktı fakat kendi kararlarına saygı duymalıyız! "

Bazı seyirciler başını salladı. “Ah, suç Lingyu'ya nasıl yüklenebilir? Lingyu ona baktı ve hatta eğitimi için denizaşırı ülkelere gönderdi, bu zaten fazlasıyla yeterli!”

“Ne diyebilirim? Bu küçük kasabadan gelen bu kız minnettar olmayı bilmiyor, ona öğretmenin bir yolu yok! Onu Xueluo ile nasıl karşılaştırabilirsin?”

"Haklısın! Lingyu ve Yaohua çoktan ellerinden geleni yaptı!"

Zhuang Lingyu rahat bir nefes aldırdı, hiç kimsenin utanç verici kızın kendi biyolojik kızı olduğunu bilmemesine sevindi.

Kızı, neşenin gururu sadece Xueluo'ydu!

Evlat edinilen anne babaların çok fazla şey yapamamaları mazeretiyle, Ning Xi nasıl bir utanç verici olaya karışmış olursa olsun, onunla ilişkili olmayacak, Zhuang Lingyu!

...

Ning malikanesi kapısı dışında.

Ning Xi uzaktan baktı. Ana kapıdan girecek olsaydı, davetiye kartına ihtiyacı olurdu. Ancak, hiç kimse kutlamaların bahsini bile etmemişti, bahsetmeye gerek bile yok, çünkü zaten onun için hiçbir davetiye yoktu.

Biraz düşündükten sonra, kuzeni kız kardeşi Ning Tianxin'i aradı.

"Xin kardeşim!"

Telefonun diğer tarafındaki ses heyecan duydu. "Xiao Xi, neredesin? Ben de tam seni aramak üzereydim. Bugün büyükbabanın doğum günü, buraya geliyor musun?"

"Ben zaten girişteyim, hediyemi alıp büyükbabama götürsen sorun olur mu?" diye sordu Ning Xi.

"Burada mısın?, başka birini görmek istemiyor olsan bile, sen zaten buradasın, o zaman neden büyükbabanın yanına çıkmıyorsun? Büyükbabam dün gece senin hakkında konuştu ve ne zaman geri döneceğini sordu.Bugün burada olacağını söyleyerek onu rahatlattım ama..."Ning Tianxin'in sesi giderek azaldı.

Ning Xi, kuzeninin sözleri yüzünden rahatsızlık duyuyordu.

Sonunda, Ning Tianxin, "Neden şöyle yapmıyoruz? Arka kapıya gelirsin, oraya büyükbabamı getirmeye çalışırım. Bizzat kendin görüşürsün, hem de hediyeni verirsin!"

"Sen çok iyisin, teşekkür ederim, Xin kardeşim!" Ning Xi minnettarlığını gösterdi.

Oldu! Ning Xi, rahat bir nefes aldı ve son kez satın aldığı yeşim boncuklu bileklikle arka kapıya doğru yürüdü.

Gözleri, ak saçlı yaşlı adamın ona yaklaşmasına yardım eden Ning Tianxin'i görünce kızardı.