Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Gong Shangze, onun bir şeyleri içinden geçirip geçirmediğini bilmiyordu, ama önündeki adamın ona karşı güçlü bir nefret hissi olduğunu hissetti.

Aslında, o ortaya çıktığı andan beri, artan gerginliği hissetmişti...

Ning Xi onu Lu Tingxiao'ya tanıtmaya devam etti, "Büyük Patron, izin verin, bu Gong Shangze. O benim ..."

Tam o anda, Ning Xi sonunda Lu Tingxiao'nun yüzündee sert bir ifade olduğunu fark etti, ama neyin yanlış olduğunu da bilmiyordu. Devam ettiği sürece biraz tereddüt etti, "Los Angeles'ta tanıştığım bir arkadaşım. O çok yetenekli bir moda tasarımcısı ..."

Ne oluyordu? Lu Tingxiao her zamanki gibi değil, aynı zamanda Cheng Feng bile garip davranıyordu??

Onun söylediği bir şey mi yanlıştı?

Ning Xi hemen konuyu değiştirdi, "Büyük Patron, sen zaten oldukça geç olmasına rağmen beni almaya geldin. Sorunu çözdüğün için teşekkür ederim!"

"Sorun değil, yol üstüydü."

"Uhh ... yol üstünde mi?" Havaalanı nasıl yol üstünde olabilir?

Lu Tingxiao'nun omuzlarının üzerine baktığını fark edince ... ... şimdi ne oldu?

Lu Tingxiao dışarı çıktı ve doğal olarak paltosunu çıkardı. Sonra, kendi paltosunu çıkardı ve omuzlarını tekrar kapattı. "Bu daha kalın."

"Ah, teşekkürler ..." Ning Xi başını salladı, hayrete düşürdü.

Lu Tingxiao ona baktı ve daha fazla soru sormadan kızgınlığını sürdürmeyi başardı. Onun için arabanın kapısını açtı ve "Arabaya bin, dışarısı soğuk" dedi.

Cheng Feng ön yolcu kapısını açtı. "Bay Gong, buraya otursanız nasıl olur? Arka koltukta bazı şeyler var, bu yüzden muhtemelen size yer yok."

"Tamam." Gong Shangze naifdi ve bu konuda pek de düşünmemişti, hemen koltuğa oturdu.

Araba yavaşça hareket etmeye başladı ve garip bir sessizlik vardı.

Lu Tingxiao, ön yolcu koltuğundaki gence bakıyordu. Temiz ve yakışıklı görünüyordu, muhtemelen Ning Xi'nin yaşına yakındı. İkisini birlikte yan yana görünce, yakışıyor gibilerdi, her ne kadar kabul etmek istemese de...

İlişkilerini teyit etmek için sadece bir cümle yeterliydi ama ne olursa olsun, kendisi soramadı. O kimse değildi; Özel konuları hakkında soru sormaya ne hakkı vardı?

Ning Xi , Lu Tingxiao'nun o gece iyi bir havada olmadığını fark edebilirdi, bu yüzden tekrar konuşmaya başlamaya cesaret edemedi.

Böylece araba, ürkütücü bir sessizlikle doluydu ve bu herkesi rahatsız ediyordu.

O an, arabanın bir köşesinden Cheng Feng iç çekti , "İkinci Usta, eve çabuk gel, bunu kendi başıma halledemem ..."

"Hapşuu!" Muhtemelen az önceki soğuk rüzgar nedeniyle, Ning Xi hapşırdı.

Lu Tingxiao kaşlarını çattı, sonra sonunda sessizliği kırdı, "Cheng Feng, lütfen sıcaklığı biraz daha yükseğe ayarlayın."

Bundan sonra, bir battaniyeyi getirip Ning Xi'ye geçirdi, böylece elbise giydiği için bacaklarını örtebildi. Daha sonra, daha önce hazırlatmış olduğu akşam yemeğini ona verdi.

Ning Xi'yu, Lu Tingxiao'nun hareketleri şok etti, "Uhh, Büyük Patron, iyi hazırlanmışsın! Bir köylü olarak, düşkünlüğüne şaşıp kaldım!"

"Şok olmayın, çok çalışkan bir köylüsünüz ve bu sefer çok iyi iş yaptınız."

Ning Xi yemek kutusunu aldı, sonra Lu Tingxiao'nun inandırıcı olmayan poker yüzüne gizlice baktı ve sordu, "Gerçekten? Ama ... neden  çok mutlu olmadığını hissediyorum?"

Onu gördüğünden beri, bir şeyin yolunda olmadığını hissetmişti.

Lu Tingxiao derin bir nefes aldı ve duygularını kontrol etmeye çalıştı, kendisini küçük düşmekten kurtararak, "Ben mutsuz değilim."

"Yalancı ... belli ki mutlu değilsin ..." Ning Xi, çubuklarının ucunu ısırdı ve yumuşakça mırıldandı.

Gözleri ön koltukta oturan Gong Shangze'ye baktı ...

Ah, Gong Shangze ...

Aniden hiç düşünmediği bir ihtimal geldi aklına!

Büyük Patron, o ... kıskanmış olabilir mi ?!