Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Barın dışında gingko ağaçları ile çevrili bir yol vardı.

Gece soğuktu, bir çift yol boyunca sessizce  yavaşça dolaşıyordu.

"İyi misin?" Lu Tingxiao endişeyle sordu.

Ning Xi kafasını salladı. Daha önceki sahneden tamamen sakinleşmemişti, "Aniden orada nasıl ortaya çıktın?"

Lu Tingxiao, "Üst katta bazı konuları tartışıyordum ve işim bitmişti. Seni gördüğümde terk etmek üzereydim."

"Ah ..." Ning Xi ne söyleyeceğini bilemedi ve cevap verdi, "Beni bu durumdan kurtardığın için teşekkür ederim."

Lu Tingxiao ateşsizce silkindi, "Bana teşekkür etmene gerek yok. Biliyorum ki, ben gelmesem bile, kendin çözebilirdin. Sadece ellerini kirletmeni istemedim.."

Ning Xi'nin kalbi, kulağının duyabileceği kadar hızlı atıyordu. Boğazını temizledi ve konuyu değiştirmeye çalıştı, “Doğru, onlara neden senin patronun olduğumu söyledin? Açıkçası benim patronum olan sensin ... sen berbat etmiş gibisin ...”

"Sence patronun rolü nedir?" Lu Tingxiao ona cevap vermedi, onun yerine başka bir soru yöneltti.

"Bir patronun rolü?" Ning Xi bunun hakkında düşündü, sonra cevapladı, "Muhtemelen tüm emirlerine uyduğum ve onun gelir kazanmasına yardımcı olduğum için bana aylık bir maaş veren biri, "

"Mmm," Lu Tingxiao başını salladı.

Ning Xi, suskun ve şaşkındı. Bu reaksiyon ne anlama geliyordu?

Sonraki saniyede aniden anladı ...

Açıklamasına dayanarak, patronun tanımı bir eşinkine benzer değil miydi? Sigh, hayatında geçirdiği en uzun yoldu.

Şeytan tuzağına giden yol ...

"Şimdiyse, oldukça geç oldu, önce bir hamle yapacağım. Bu gece için teşekkür ederim!" Ning Xi, ayrılışını açıkladı.

Lu Tingxiao park yerine gidiyordu ve yolcu kapısını açtı ve "Seni eve göndereceğim" dedi.

Ning Xi başını kaşıdı ve şöyle dedi, "Bunun için bir ihtiyaç olduğunu düşünmüyorum, sadece kendim için bir taksi tutabilirim."

Lu Tingxiao daha sonra yanıtladı, "Bu gece çok güzelsin. Bu güvenli değil."

Ning Xi'nin dili tutulmuştu yine. Bundan sonra, flörtlerinden emin olmak için susması gerektiğine karar verdi.

Sonunda, Lu Tingxiao onu dairesine yolladı. Ning Xi sonunda eve olduğu için rahat bir nefes aldı. Bir yay aldı ve "Teşekkürler patron, şimdi yukarı çıkacağım!" Dedi.

"Ning Xi," Lu Tingxiao aniden onun durmasını söyledi.

"Evet?"

"Bir süreliğine sana sarılabilir miyim?" Lu Tingxiao yumuşak sesle, sanki onun dışındaki herkesin duymasından korkuyormuş gibi söylemişti.

Ning Xi şok oldu.

Yıldızlar parıldıyordu ve rüzgar yumuşak bir şekilde esiyordu. Ay ışığının aydınlattığı gökyüzünün altında, Lu Tingxiao'nun gözleri göz kamaştırıcıydı ...

Lanet olsun!

Baştan çıkarma yetenekleri çok pürüzsüzdü ve direniş kapıları onu daha uzun süre tutamazdı.

Onu baştan çıkarmaya çalıştığını biliyordu ve yaptığı her adımın sebebi olan bir plan olduğunu biliyordu. Yine de kendini tutamadı ...

Kim sevdiği birinden gelen flörtleri görmezden gelebilir? Her zaman ona direnebileceği gerçeğini hak eden bir ödülü hak etti.

Ne yapmalı, ne yapmalı, ne yapmalı ... kabul etmeli mi etmemeli mi?

Atmosfer gittikçe gergin bir şekilde gerginleştiğinde, Ning Xi'nin telefonu aniden çaldı ve aniden sessiz gece yarısı bölündü.

Ning Xi, telefonuna gönülsüzce baktığında nasıl tepki vereceğini bilmiyordu.. Telefonu gördüğünde, kanı dondu!

Telefon ekranının karşısında bir cümle vardı: [Sevgiliim, kabul et ve ne olduğunu gör. Sana meydan okuyorum. ^ _ ^ —YS]

Lanet olsun!