Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

"Tang Xi, senden nefret ediyorum!" Xiang Xiang koşarken ağlıyordu.

Ning Xi, Ah Ka'nın omzunu sıvazladı ve konuştu, "Neden hala burada öylece dikiliyorsun? Peşinden gidip yakalasana!"

Ah Ka, Ning Xi’ye bakıp Xiang Xiang’ın peşinden koşmadan önce bir saniyeliğine olduğu yere çakıldı.

Herkesle konuştuktan sonra Ning Xi tekrar Küçük Hazine’ye kaskını taktı ve konuştu, “Değerli dostlarım, bugün oğlumu getirdim ve saat geç olduğundan ben önden gideyim. Bir dahakine ızgara et ve biralar benden!”

"Xi, söz verdin bak!"

"Kesinlikle! Bizi ekemezsin! Ah doğru, güzel karını da bizimle tanıştırmaya getir!”

"Haha, evet. Onu da getir!"

Ning Xi heriflere bakıp cevap verdi, “Lütfen ama! Güzel olduğunu söyledim zaten, sizce onu bu aç kurtların önüne getirir miyim?”

"Tanrım...” Kalabalık homurdandı.

Gökyüzü aydınlanmaya başlarken gece hafifçe uzaklaşıyordu.

Ning Xi yol boyunca sürdü ve sessiz bir sokağa ulaştı.

Uzaktan, yiyeceklerin cazip kokusunu herkes alabilirdi.

Küçük Hazine’yi indirip sordu, “Açsın, değil mi? Teyzen sana güzel yemekler alacak.”

Ning Xi, Küçük Hazine’nin elini tuttu ve eski bir kahvaltı dükkanına girdi. Bambu buharında pişmiş iki çörek ve iki kâse mantı sipariş verdi.

Haşlanmış çörek inceydi ve lezzetli etle doluydu, mantılar ise kalındı. Özel susam yağı damlatıp Frenk soğanı serpti ve Ning Xi birkaç saniye içinde hepsini bitirip ikinciyi istedi.

O sırada küçük çöreğin de tabağını bitirip daha fazla istediğini belirtmek için dudağını yaladığını gördü.

Ning Xi güldü, "Senin küçük miden çok büyük sadece. Güzel olsa bile bir oturuşta çok fazla yiyemezsin o yüzden bir tabak yeter! Bu küçük haşlanmış çörekten ye bakalım, o da çok güzel!”

Bir çörek alıp sirkeye batırdı ve tabağına koydu.

Bu sefer küçük çörek, çöreğin bitmesini istemiyormuş gibi yavaşça yedi.

Ning Xi başını avcunun içine yasladı ve küçük çöreğe baktı. Ne kadar çok baktıkça, o kadar çok kalbi acıyordu. Gözlerini ondan çekmeden önce iç çekti.

Küçük Hazine çöreğini bitirdiğinde bir şeyini kaybetmiş gibi görünüyordu.

"Bir dahakine..." Ning Xi konuşmak üzereydi, "Bir dahakine, seni yine buraya getireceğim.” Fakat kendini durdurdu.

Kahvaltılarını bitirdiklerinde Ning Xi telefonundan saate baktı. Saat 6’ya geliyordu.

Küçük Hazine’yi eve bırakıp da işe başlaması için daha iki saati vardı…

Regal Riveria Otel çok uzak değildi bu yüzden Ning Xi, Küçük Hazine’yi ilk oraya götürüp Baba ve Anne Lu’nun bir şey anlamaması için onu temizledi.

İkisi Küçük Hazine için aşırı dikkatli olduklarından, dün tüm gece Ning Xi’nin Küçük Hazine’yle birlikte olduğunu kabul edemezlerdi…

Yüzünün normale döndüğünü görünce Küçük Hazine aniden ayılmıştı.

Ning Xi makyaj masasından pembe bir fırça alıp ona pembe burun ve sakal çizerek onu küçük bir yavru kediye dönüştürdü.

Sonra aynısını kendi yüzüne de çizdi ve sordu, “Miyav! Şirin, değil mi?”

Küçük Hazine yanaklarındaki kedi bıyıklarına dokundu ve tekrar neşelendi.

Ning Xi mutlu küçük çöreği kucağına oturttu ve sordu, “Bebeğim, uykun mu geldi? Biraz uyumak ister misin?”

Küçük Hazine hemen başını salladı ve gözlerini büyüttü.

“Mmm, o zaman ne yapsak? Bir düşüneyim...”

Ning Xi sadece bir saati kaldığını hatırladı. Küçük çörekle başka ne yapabilirdi ya da onu daha mutlu etmek için ne yapabilirlerdi?

Düşünürken nedenini bilmeden birden morali değişti ve çökecekmiş gibi hissetti. Uzun zamandır bastırdığı gözyaşlarını daha fazla tutamadı...