Çeviri: Punchie  Düzenleme: LordVioleGrace

Gece geç saatlerde.

Kız düzenli nefes alıp vermeye başladıktan sonra, sonunda adam berrak ve derin bir havuzun soğukluğundaki gözlerini açtı.

Ayışığı altında, huzurla uyuyan kızın yüzünü dikkatle izledi ve nazikçe dudaklarını öptü.

Onu ilk gördüğü andan itibaren, onu eve kilitlemek ve yatağa hapsetmek istemişti, böylece hiçbir yere gidemeyecek ve kimse onu göremeyecekti; sadece o kadını görebilecek, kadın ise sadece onu…

Kendisi bile şimdiye kadar nasıl dayandığına hayret etti.

Hafif bir öpücükten sonra, kızın dudaklarını aralamaya ve nefessizlikten kaşlarını çatıp, neredeyse uyanmak üzere olana kadar coşkuyla dilini gezdirdi...

Bir süre sonra, sonunda çekildi. Kızın yanağına dokundu ve belli belirsiz bir şekilde iç çekti. "Ning Xi, dayanıklılığımı test etme. Daha ne kadar dayanabilirim söz veremem... Ayrıca ne yapacağımı da... garanti veremem..."

Ertesi sabah.

Ning Xi ne zaman uykuya daldığını bilmiyordu. Her neyse, uyandığında, tahmin ettiği gibi Lu Tingxiao artık yatakta değildi.

Geç saatte uyuduktan sonra, uyandığında saat hemen hemen dokuzdu.

Jiang Muye'den yığınla cevapsız arama vardı, We Chat'den onu azarlayan mesajlar da göndermişti. Yine kız onu ekerse diye meraklanmıştı.

Ning Xi saçlarını kaşıdı ve ona gelmesini söyleyen bir mesaj yolladı. Duş almaya gitti, sonrasında ise alt kata inmişti.

Lu Tingxiao işe gitmişti ve Küçük Hazine, o uyurken rahatsız olmasın diye, sessizce koltukta kitabını okuyordu.

"Sevgilim, buraya gel!" Ning Xi, Küçük Hazine'ye el salladı.

Küçük hazine çarçabuk kitabını bıraktı ve tıpış tıpış ona koştu.

Ning Xi, küçük çocuğu kaldırdı ve, "Teyzecik, bugün oyun oynamak için seni dışarı çıkaracak, tamam mı?" dedi.

Bunu duyunca, Küçük Hazine'nin yüzü hayret doluydu ve başını heyecanlı bir şekilde salladı.

O anda, kapının sesi duyuldu.

Ning Xi, Küçük Hazine'nin elini tutarak dışarı ilerledi.

Jiang Muye, Ning Xi'yi görünce nutku tutuldu. Bugün, saçını at kuyruğu yapmıştı ve karikatür figürü olan çiçekli beyaz tişörtle, çift tulumlarından giymişti. Omzuna astığı çantasıyla, tıpkı öğrenci gibi görünüyordu.

"Gidelim." Ning Xi, Küçük Hazine'yi arabaya bindirdi.

Jiang Muye, yanındaki Küçük Hazine'ye gözleri fal taşı gibi açılmış bakıyordu. "Randevumuza bu küçük çocukla gitmek istediğini söyleme bana?"

Ning Xi ona göz ucuyla baktı. "Kim seninle randevuya çıkacakmış! Küçük Hazine'yi sonbahar gezintisine ve pikniğe götürüyorum, tamam mı?"

Jiang Muye'nin gözleri pörtledi. "O zaman niye bana gelmemi söyledin?"

"Elbette, arabayı sürmen için! Biraz düşündüm, ama bugün müsait olan tek işsiz sensin!"

Lu Şirketi büyük bir girişim için görüşmelerdelerdi, bu sebeple Lu Tingxiao ve Lu Jingli bugünlerde oldukça meşgullerdi.

"...." Jiang Muye şaşkınlıkla, tıkandı kaldı.

"Geliyor musun, gelmiyor musun! Şimdi gitmezsek, güneş yakında batacak!" Ning Xi onu uyardı.

Talimatından sonra, Jiang Muye arabaya bindi. "Birinin bizi tanıyacağından korkmuyor musun?"

"Bu ufak kılık değiştirmeyle sorun olmaz!"

Jiang Muye şaşkına döndü ve endişeli bir şekilde konuştu, "Ne kılığını değiştiriyoruz? Üç kişilik aile pozu mu?"

"Sen öyle san! Ben Küçük Hazine'nin ablasıyım ve o da kardeşim, sana gelince..."

"Ben kimim? Babası mı?"

"Yuh! Sen şoförsün!"

Jiang Muye: "....."

"Önce süpermarkete uğramayı unutma! Mangal, artı et ve içecek almalıyız!"

"Anlaşıldı." Jiang Muye'nin başını kara bulutlar sarmıştı. Bu dallama gerçekten onu nasıl tuzağa düşüreceğini biliyordu!

Süper markette alışverişten sonra, Ning Xi etrafta kimsenin olmadığı, iyi bir manzaraya sahip küçük bir nehrin kenarında bir yer buldu.

Keyifle şarkı mırıldanarak, Küçük Hazine'ye şişe nasıl et geçirileceğini öğretti.

Jiang Muye oltasını alarak, şarkı söylemeye başladı: "Güneşli bir gün, ama sen küçük kardeşinle geliverdin. Yüzüne bakınca, ruh halim duman altı, yarama tuz basılmış gibi..."

Ning Xi elleri belinde, ayağı kalktı. "Yeter! Küçük Efendi için neşeli bir şarkı söyle!"

"Bugün hava güzel, manzara güzel, güzel de güzel..."