Çeviri: Punchie  Düzenleme: LordVioleGrace

[Başkalarının ihanetinden ve şefkatsizliğinden ziyade, onurumuzu ve güzelliğimizi korumak daha iyidir. Bizi öldürmeyen şey, sonunda bizi güçlendirir!]

Weibo'da geç saatlerde uyumayan bir sürü kişi vardı, postun sayıları yükseldi ve beğeniler hızla tırmandı.

Postu gönderdikten beş dakika kadar sonra, Jiang Muye'de ona iyi niyetli bir destek mesajı gönderdi.

Sonralara doğru, hayranlar ağladıkları için çok heyecanlıydılar. Filmdeki çift gerçekte de aynı şirkete girmişti aslında öyleyse ikisinin arasında bir şeylerin olma ihtimali daha yüksek değil miydi?

Ning Xi'nin şaşkınlığına, Weibo'daki sıcak yorumların arasında, Jiang Muye'nin ona bakmasına ek ve desteklemesiyle ilgili yapılan dedikoduların içinde, listenin en başındaki popüler olan yorum beklenmedikti--

[Tanrıça, Tanrıça! Lu Tingxiao geçen sefer Weibo üzerinden seninle ilgili mesaj atmıştı! Glory World'de hiç Büyük Patron Lu'yu gördün mü? Onunla hiç konuştun mu? O yakışıklı mı, değil mi, yakışıklı mı, değil mi? Fotoğrafları için yalvarıyorum! Serveti için yalvarıyorum!]

Ning Xi'nin aklında karanlık düşünceler belirdi. "Hiç Büyük Patron Lu'yu gördüm mü? Tabii ki gördüm! Hatta şu an yanımda yatıyor, seni sersem insan! Fotoğrafını mı göndereyim? Boş versene! Bay Tanrı'yı kendime saklamak icap eder..."

Ning Xi çevrimiçi gezinirken kendi kendi mırıldanıyordu. Sonuç olarak, ne kadar baktıysa, o kadar uykusu kaçmıştı.

Of, uyuyamadığı için Weibo'da gezinmemeliydi.

Şu an ihtiyacı olan şey ileri seviye matematik kitabıydı!

Ardından bir çağrı geldi, arayanın adı Jiang Muye olduğunu gösteriyordu. Neyse ki, telefonunu sessize almıştı.

Ning Xi aramayı cevaplandırdı ve kısık sesle konuştu. "Alo. Ne istiyorsun?"

"Bende aynı soruyu sana soracaktım, gecenin bu geç saatinde, neden hala uyumadın?"

Ning Xi gözlerini devirdi. "Bende sana aynısını söyleyebilirim--"

"Sesin neden bu kadar kısık?" Jiang Muye şüpheyle sordu.

"Gecenin bu geç saatinde bağırmamı mı isterdin?"

"Bir şey eksik..." Jiang Muye, Sherlock Holmes gibi kararlı bir tonda konuştu. "Yanında birisi var!"

Bunu duyunca, Ning Xi kalbine lanet okudu, sonra inanarak konuştu, "Küçük Çörek'le uyuyorum. Bu kadar hayret etmen mi gerekiyor?"

"Sahi mi?"

Ning Xi aniden belindeki elin gerildiğini hissetti ve adeta konsantrasyonunu kaybetti. Alelacele cevapladı, "Değilse, ne o zaman? Yanımda Lu Tingxiao yatıyor olabilir mi? Çok paranoyaksın!"

Jiang Muye'nin dudakları kıvrıldı, ayrıca çok fazla kendini düşündüğünü çözdü. "Sadece soruyordum!"

"Bu arada..." Ning Xi aniden bir şeyi hatırladı ve suratı asıldı. "Ailenin durumu nasıl?"

Jiang Muye biraz sessiz kaldıktan sonra cevapladı: "Neredeyse halloldu. Dün gece seninle görüştükten sonra, bunca zamandır bırakmayı reddeden o ortak, aniden yumuşadı. Bu gerçekten rastlantı!"

Bu demekti ki, Lu Tingxiao bariz olarak bir şey sezmişti.

"O zaman güzel." Ning Xi rahatladı. "Öyleyse yarın müsait misin?"

Jiang Muye homurdandı. "Neden? Çok meşgulüm!"

"Ah, boş ver öyleyse." Bunu söyledikten sonra, Ning Xi telefonu kapatmak üzereydi.

"Bekle, yarın müsaitim. Ne istiyorsun?" Jiang Muye aceleyle sordu.

Ning Xi aheste aheste yanıtladı. "Yarın sonbahara giriyoruz. Hava güzel ve hoş, ayrıca çekimim de yok. Dışarı çıkıp, biraz eğlenmek istemez misin?"

"Ne?" Jiang Muye bir an yanlış duyduğunu zannetti. Sonuçta, yurtdışından döndüğünden beri onu uğursuz biri olarak görmüş ve ondan kaçınıyordu. "Ne... ne komplosu kuruyorsun?

"Neden bu kadar çok sorun var? Gitmek istemiyor musun, unutalım!"

"Geleceğim!"