Köpüklü toz, bir mantar bulutu gibi patlamış ve Lu Tingxiao'nun kafasını ve kıyafetlerini batırmıştı.

Patlayan şeylerin içerisinde bir sürü parlayan objeler vardı.....sanki.....elmastılar.....

Bir şeyler göndermenin bu tanıdık yolunu sormasına gerek yoktu, zaten gönderenin kim olduğunu biliyordu.

Sadece zevki daha da kötüleşmiş.

Birileri para ile insanları ezerken, bu kişi onları elmaslarla ezmişti!

Karat ebadı büyük olmasa da, onlardan bir sürü vardı, eğer her biri bir yüzük haline getirilmiş olsaydı bunlarla yüzlerce genç erkek sevgililerine evlenme teklifi edebilirlerdi!

Sadece Lu Tingxiao değil, Ning Xi ve  arka koltuktaki Küçük Hazine'de patlayan şeylerine dağınıklığına biraz yakalanmışlardı ve bedenleri parıl parıl parlıyordu.

Ning Xi: "…"

Lu Tingxiao: "…"

Küçük hazine: "…"

Ning Xi yüzünü sildi ve sonra Küçük Hazine'ye yardım etti. Ardından Lu Tingxiao'ya bulaşan pisliği temizlemek için hızla eğildi. "Özür dilerim, üzgünüm ... iyi misin? Gözünün içine girdi mi hiç?"

Lu Tingxiao, saçlarının arasına elini attı, küçük elmaslardan küçük bir duş aldı ve bir parça kağıt yere düştü.

Onu aldı ve üzerine yazılanları okudu: Sevgili, doğum günün kutlu olsun. Hala böyle şeyleri seviyorsun değil mi? - YS.

“Sen…” Lu Tingxiao ona biraz karmaşık bir ifadeyle baktı. "Bu stili sever misin?"

Kendisini başkalarıyla karşılaştırmaya başlamıştı; Diğer insanların kullandığı basit ve anlaşılır yöntemlerle karşılaştırıldığında, niyetlerini çok belirsiz ifade ettikleri yol bu muydu?

Ning Xi, suskundu. "Bu tür bir şeyi seven birine benziyor muyum? Hala buna sürpriz diyebilirsiniz, ama bu bir korku gerilim filmi, tamam mı? Lu Tingxiao, çok zengin olmanıza rağmen, hiç böyle bir kızı tavlamaya çalışmamalısınız! Birini tavlamak istiyorsanız, size daha sonra öğretirim! "

Lu Tingxiao bunu duyduğunda, ağzının köşeleri hafifçe yukarı doğru eğildi. Tam istediği de buydu: "Tamam."

Şu anda, gözünün köşesinde, dikiz aynasından onları  takip eden bir araba fark etti.

Ning Yaohua’nın arabasına benziyordu.

Lu Tingxiao’nun ifadesinde yanlış bir şey görüp, Ning Xi onun bakışlarını izledi ve arabayı o da gördü. "Si ***! Bu adam durmuyor!"

"Kurtulmak zorunda mıyız?" Lu Tingxiao sordu.

Ning Xi kasvetli bir şekilde düşündü, sonra kafasını salladı. "Unut gitsin, onu görmezden gel, peşimizden gelemezler zaten. Ve Küçük Hazine hala arabada, hızlı sürmek çok tehlikeli olur."

"Mm."

On dakika sonra, Platin Sarayı.

Lu Tingxiao'nun gelip giden lüks arabalarla tamamen eşleşmeyen küçük siyah arabası, yavaşça ön kapıya yaklaştı.

Birkaç metre uzakta olduğunda, gardiyan saygıyla selamladı ve sonra onlar için kapıyı açıldı ve gözden çıkana kadar arabayı izlemeye devam etti.

Ancak onları yakından takip eden Ning Yaohua derhal durduruldu.

"Merhaba, lütfen geçiş kartınızı gösterin." Gardiyanın yüzünde iş benzeri bir ifade vardı.

Ning Yaohua bir köşede kaybolan siyah arabada kaygılı bir şekilde baktı ve sabırsızca sordu, "Ne kartı?"

Gardiyan, "Geçiş kartınız yoksa, içeride kalmanıza izin vermek için içeride ikametgah eden birinin bizi aramasını söyleyebilirsiniz," dedi.

Ning Yaohua kaşlarını çattı. "O halde neden bu araba şimdi çok kolay girebildi?"

Gardiyan cevapladı "O bizim sakinimiz."

"Ne?" Ning Yaohua’nın yüzü anında değişti.

Bir hata mı vardı?

Platin Sarayıydı orası! Başkentte en zengin insanların toplanma yeri! Orada sadece herkes yaşayamaz!

Külüstür bir araba süren bir jigolo nasıl burada kalabilir?

Ya da… ya bir kahya, ya bir asistan, ya da birinin gayri meşru oğlu olabilir miydi?