Çeviri: Godctia Düzenleme: Kharsmi

Uşak Qin Mufeng'i aradığında, o bardaydı. Lu Jingli onu dedikodu yapmak için bir konuşmaya çekti.

Ning Xi'nin aniden bayıldığını duyduklarında, çift hastaneye koştu.

Başkentteki Birinci Halk Cumhuriyet Hastanesinde, üst kattaki VIP koğuşunda.

Qin Mufeng ve Lu Jingli geldiklerinde, hasta yatağında kolu IV'e bağlanmış soluk yüzlü Ning Xi'yi gördüler. Yanında sandalyede oturan Lu Tingxiao'ydu, yüzü kasvetliydi.

Lu Jingli ve Qin Mufeng birbirlerine baktılar ve ikisi de Lu Tingxiao'nun ifadesinden korktuklarını fark ettiler.

O anda, ilaç taşıyan bir hemşire geldi ve Lu Jingli aceleyle, "Hastanın durumu nasıl? Onun nesi var? Ciddi mi?"  diye sormak için onu bir kenara çekti.

"Hasta 39.6 derece ateşi var," diye cevap verdi hemşire.

"Ah, ateş... ne? Ateşi mi var?" Lu Jingli'nin kafası karışmış görünüyordu. "Ateşi olduğuna emin misin, sadece ateş mi?"

"Evet, tam vücut kontrolünü yaptık. Başka bir sorun yok, herkes rahatlayabilir. Şimdiye kadar, hastanın odasındaki beyefendi çoktan yüz kez sordu," dedi hemşire, rahatsız olmuş gibi görünmüyordu çünkü … İçerideki kişi de kapının önünde duran iki kişi de, hepsi çok yakışıklıydı! Ona yüz kere sorsalar bile, her zaman cevap vermeye istekli olurdu!

Lu Jingli, destek için kapı çerçevesini zayıf bir şekilde tuttu, göğsünde ağır bir şekilde atan kalbini hissediyordu. "Sevgili kardeşim, beni korkudan öldürmeye mi çalışıyorsun? Onun sadece ateşi var, o zaman neden çaresiz hastalıkmış gibi davranıyorsun?" Onun yanında duran Qin Mufeng de çaresiz görünüyordu. "Buraya gelmem için beni bile aradın. Ben bir doktor olsam da bu farklı. Ben bir psikiyatristim!"

 Lu Tingxiao bakışlarını odakladı ve Qin Mufeng'e soğuk bir şekilde baktı. "Şu anda, Ning Xi zaten seni değiştirdi, belki de bazı masraflardan tasarruf etmeliyim."

Başka bir deyişle, kovulmuştu. Qin Mufeng'e harcadığı toplam para az miktarda değildi.

"Lütfen yapma! Aslında başka birçok yardımım var! Bu hastanede son derece ünlü bir beslenme uzmanı tanıyorum. Gidip hemşireden Ning Xi'nin sağlığına yardım etmesini isteyeceğim!"

Qin Mufeng'in gerçekten suçlu bir vicdanı vardı. Ning Xi ortaya çıktığından beri, çok daha rahatlamıştı. Ne Küçük Hazine ne de Lu Tingxiao, ikisi de artık yardımına çok fazla ihtiyaç duymuyorlardı. Haftalık terapi seansları bile durmuştu.

Qin Mufeng'in gitmesinden sonra, Lu Jingli, Lu Tingxiao'nun başını indirdiğini ve cep telefonuna baktığını gördü. Dayanamayıp, "Kardeş, neye bakıyorsun?" Diye sordu.

Ne zamandan beri kardeşi internete takıntılı bir genç olmuştu? Bakmak için yaklaştığında şok oldu. Kardeşi, görüntüleri telefonuna aktarmıştı.

Ama şimdi, kardeşi aslında yüzünde bir "Ah, karım çok tatlı" ifadesiyle dikkatle izliyordu… Adamım, artık onun için bir umut yok… “Ama siz ikiniz artık ayrı olamazsınız, hatta düşünce tarzınız da aynı! Eşit derecede basit ve şiddetlisiniz! *Öksürük öksürük* gerçekten bir aileyiz!” Lu Jingli ağlıyordu.

Lu Tingxiao yataktaki kızın yüzüne hafifçe dokundu, ifadesi aşırı gurur doluydu. Bu güzellikten kör olmamak için, Lu Jingli çaresizce başını çevirdi. "Çoktan diğer tarafın kimliğini keşfettin mi? Xiao Xi’nin ismini temizlemek için halka açık duyuruyu takip edecek miyiz? Çalışmaya başlamalı mıyım?"