Çeviri: Godctia Düzenleme: Kharsmi

"Şimdi durabilirsin." Buna devam ederse kontrolü kaybedeceğini bildiği için Lu Tingxiao ona durmasını söyledi.

"Ah." Ning Xi fazla düşünmedi. Silahı incelemeye devam etti, sonra Lu Tingxiao'nun olduğu yöne belirsiz bir şekilde bakıp şöyle sordu: “Bu silah… gerçekten bana mı veriyorsun?”

Lu Tingxiao: "Doğumgünü hediyesi olarak al."

Bu gerçekten özel bir doğum günü hediyesiydi…

Ning Xi silahın gövdesine hafifçe dokundu. "Teşekkür ederim, çok beğendim!"

Bu silahın güvenlik performansı kesinlikle daha iyiydi, ayrıca sade görünümü ile, kimse onu almadıkça ne tür bir silah olduğunu bilemezdi. Aynı zamanda kullanımı daha pratikti.

Bakmaya devam ederken, Ning Xi gözlerinin yaşarmasını durduramadı. "Lu Tingxiao, teşekkürler ... kimse bana bu kadar iyi davranmadı..."

Lu Tingxiao'nun kalbi harekete geçti ve konuşacak olduğu sırada, Ning Xi duygulu bir şekilde, “Bir babaya sahip olmak gibi hissettiriyor.” dedi.

K.N: Abi deseydin bari :(

Lu Tingxiao: "…"

Bu değerlendirme… çok yüksekti ama aynı zamanda hem gülmek hem de ağlamak için çok güçlü bir dürtü hissetti.

"Geç oldu, aç olmalısın sana gece atıştırması yapmama izin ver!"

Ning Xi hevesle odadan kaçtıktan sonra Lu Tingxiao sakince o silahı aldı.

Beklediği gibi, seri numarası silinmişti.

Fakat bununla birlikte, diğer tarafın kimliğine ilişkin olasılıklar büyük ölçüde daraltılmıştı.

On dakika sonra, Ning Xi buharda pişirilen bir kase yiyecek taşıyarak içeri girdi.

"Lu Tingxiao, meyveli börekler iyi mi? Buzdolabında son seferden kalanlar vardı biraz, bu yüzden senin için biraz pişirdim!"

"Oraya koy."

"Tamam!"

Ning Xi, Lu Tingxiao'nun uğruna bu kadar çaba sarfetmesinden dolayı biraz kötü hissediyordu, bu yüzden çanağı kaldırdı ve. "Sana yedireyim mi?" dedi.

Lu Tingxiao’nun kaşları hafifçe çatıldı. İlk başta reddedecekti, ama onu reddedemedi.

"Sana yedireceğim, ben yedireceğim! Yaptığın şeyi yapmaya devam et!" Ning Xi aceleyle bir börek aldı ve dikkatlice üfleyip Lu'nun ağzına götürdü.

Lu Tingxiao bilgisayar ekranına ciddi bir hava ile baktı ve duygusuz bir yüzle ağzını açtı ve o börekleri yedi.

Bunların bu kadar lezzetli olduklarını hatırlamıyordu.

Ning Xi, böreklerin hepsi bitene kadar birbiri ardına ona yedirmeye devam etti.

"Git ve dinlen, neredeyse işim bitti." Lu Tingxiao, Zhang Qiang’ın dizüstü bilgisayarını ona geri verdikten sonra kendi dizüstü bilgisayarına konsantre olmaya başladı.

"Tamam." Dizüstü bilgisayarı tutan Ning Xi köşedeki kanepeye oturdu.

Ning Xi sıkıntıdan içinde başka bir kanıt olup olmadığını görmek için Zhang Qiang’ın dizüstü bilgisayarını karıştırmaya başladı.

Sonunda, bir şeyler bulmuştu.

D sürücüsünde "Önemli Sırlar" başlıklı bir klasör buldu. Açtığında birçok video dosyası buldu.

Bu adam ondan kanıt mı saklamıştı?

Ning Xi, dosyalardan birini şüpheyle açtı.

Ning Xi, oynamaya başladığı anda bir şeylerin yanlış olduğunu hissetti, ama tepki verdiğinde artık çok geçti. Bir sonraki saniyede, laptoptan inlemeler ve hırıltılar çıkmaya başladı ve yüzü kıpkırmızı oldu. Sessiz odada çok daha net duyuluyordu sesler…

Ning Xi: "…"

Lu Tingxiao: "…"

Ning Xi, kendini gömmek için bir delik bulmak istiyordu ve kaç kez tıklasa da bir türlü kapatamamıştı.

Sonunda, Lu Tingxiao daha fazla izleyemedi ve kapatması için ona yardım etmeye gitti.

Ning Xi, dizüstü bilgisayarı bir kenara attı ve şikayetlendi, ""Önemli Sırlar" adlı bir klasör vardı, bu yüzden bunun bir çeşit kanıtı olacağını düşündüm ... lanet olsun! Bilmeliydim!"

Böyle bir adamın bilgisayarındaki şüpheli klasör, elbette bu tür bir şey olurdu!

Lu Tingxiao, kızın kederli ifadesine bakarken, kaşlarının arasını ovuşturdu ve son derece çaresiz bir iç çekişe büründü. "Bitti, gel bir bak."

Bencil olduğu için işin bitmesinin bir gece süreceğini söylemişti. - onunla daha fazla zaman geçirmek istiyordu.

Ama eğer ona böyle eziyet etmeye devam ederse, neler olabileceğini bilmiyordu…