Çeviri: Minemosyne Düzenleme: Kharsmi

Bambu ormanına alacakaranlık çökmüştü.

İki kadın birbirine bakarak durdu; biri canlı kırmızı, diğeri de kusursuz beyaz giyinmişti.

Shangguan Yingrong ağırbaşlı bir ifadeyle, “Meng Changge, kardeşlerinin iyiliği için intikam peşinde olduğunu anlayabiliyorum. Ancak, zaten eş Xian'ı öldürdün, bu yeterli değil mi? Bana tüm krallığı yıkacağını söyleme?”

Meng Changge’in uzun, kırmızı kolları yanan bir alev gibi rüzgarda yuvarlandı. Bir karıncaya küstahça bakıyormuş gibi gözüküyordu, “Bu krallık Meng ailesinin çabaları ile kazanıldı. Peki ya şimdi onu yok edersem?”

Shangguan Yingrong öfkeyle, “Sen... sen çok akılsızsın! Bir zamanlar bu toprakları koruyan bir generaldin. Ne ara bu kadar alçaldın? Sakın bana yüzyıl sonra da savaşın hâlâ alevli olmasını ve insanların acı çekmesini istediğini söyleme?”

Meng Changge’in saçları rüzgarda çılgınca uçtu. Gözlerini dikti ve mükemmel, uzun tırnaklarını gösterdi. Çılgın bir ses tonuyla, “Öldükten sonra dünyanın çökmesi kimin umrunda?”

“Harika!” Guo Qisheng nasıl tarif edeceğini bilemiyordu.

Ye Linglong özel olarak sete gelmişti. Sahneyi izledikten sonra, uzun bir iç geçirdi. Rahatlamış bir ifade gösterdi, “Bu filmde, en çok endişelendiğim karakter Shangguan Yingrong değil Meng Changge’ti. Meng Changge’i ilk oluşturduğumda, onu amaca hizmet eden bir zalim olarak düşünmedim. Onun bir kahraman mı yoksa bir kötü adam mı olduğuna karar vermeyi izleyiciye bırakıyorum. İzleyicinin buna nasıl karar verebileceğine gelince, oyuncuların rolünü nasıl yorumladıklarına bağlı. Eğer oyuncu düzgün bir rol oynayacak kadar yetenekli değilse, Meng Changge filmin en büyük kötü adamı olarak görülecektir. Ancak oyuncu becerebilirse, Meng Changge’in derinliği mükemmel bir şekilde görülecektir.”

Ning Xi'nin ikinci olduğu açıktı.

Guo Qisheng’in ifadesi heyecan doluydu. Özgüvenli bir şekilde, “Ning Xi'nin rolü için bir ödül alacağına inanıyorum!”

Wang Taihe birkaç kez başını salladı, “O iyi bir tohum. Yıldızışığı’ı Jia Qingqing'i kaybetmesine rağmen, hâlâ yükselen bir yıldıza sahip. Ning Xi böyle giderse bu işten kazançlı bile çıkabilirler!”

“Kestik! İyi iş! Bir sonraki sahne için mola verelim!”

Bu sahneyi bir seferde hallettikleri için, Guo Qisheng’in Jiang Muye’nin ani iznini duyurduğundaki kasvetli hali aniden yok oldu.

Mola odasına döndüklerinde, Ning Xueluo oturduğu gibi asistanını çağırdı ve sorguladı, “Yönetmen neyin geri kalanından bahsediyordu?”

Küçük asistan konuşmak istiyordu ama nereden başlayacağını bilemiyordu.

“Ning Xi’yi mi övdüler?” diye alay etti.

Küçük asistan başını salladı, “Yönetmen Ning Xi’nin mükemmel oynadığını söyledi. Senarist Ye, Ning Xi'nin rolünün o kadar iyi olduğunu söyledi ki, Meng Changge’i baş kahramana dönüştürdü. Yapımcı Wang ayrıca Ning Xi'yi övdü ve muhtemelen Jia Qingiqing'den daha ileri gideceğini söyledi. Yönetmen Guo…”

“Başka ne söyledi?”

“Ning Xi’nin ödülü kazanacağını söyledi…” dedi küçük asistan.

Ning Xueluo elini kol dayama yerine vurdu, “Ne saçmalık! Günümüzde, ödüller arka plana dayanıyor, perde arkasından destek almadan ödüllerin verilebileceğini düşünüyor mu? Peki ya bir ödül alırsa? En fazla, En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu ödülünü alabilir. Sadece benim yancım olabilir!”

Küçük asistan hemen katıldı, “Kesinlikle dediğin gibi! Sadece baştan çıkarıcı gibi davranıyor, seninle nasıl karşılaştırabilir? İzleyici kör değil!”

Ning Xueluo’nun ifadesi biraz ısındı, ama gözlerindeki kara bulutlar tamamen dağılmamıştı. Sesini azalttı ve dedi ki, “Önceden hazırladığımız şekilde... hareket zamanı!”

Küçük asistan şaşkınlıkla elini ağzına götürdü, “Gerçekten yapıyor muyuz? Ama bu çok tehlikeli! Ya eğer…”

“Saçmalamayı kes! Sana ne emredersem yapacaksın!” Ning Xueluo sabırsızlanıyordu.

“Anladım, şimdi o kişiye söyleyeceğim… ”

Tam o anda, Su Yan’ın endişeli sesi arkadan geldi, “Xueluo neler oluyor? Rengin iyi görünmüyor.”