Çeviri: Minemosyne Düzenleme: Kharsmi

“Endişelenme, hangi sahnenin iyi olabileceğine bir bakalım!” Guo Qisheng heyecanla senaryoya geri döndü.

Ning Xi kalbinden geçen düşünceyle birlikte endişeli bir şekilde bağırdı: “Yönetmen, yönetmen sadece 46.sahneyi seçelim! Eğer şimdi o sahneyi canlandırmama izin verirseniz, kesinlikle işimi çok iyi yapacağım!”

Bu sahnede Sun Huanqing’in kadını ordu kampındayken kurtarıyordu ve bu kadın tarafından baştan çıkarılıyordu. Meng Changge öfke patlaması yaşıyordu ve aldatıldığını öğrendikten sonra ona saldırdı…

Sanki onun düşüncelerini okumuş gibi,Jiang Muye hafifçe ona doğru eğildi ve kulağına fısıldadı,

“ Canım, beni dövdüğün sahneyi mi canlandırmak istiyorsun?”

Ning Xi elektrik çarpmış gibi ondan uzaklaştı, “Piç, benden uzak dur!”

Nefreti ve öfkesi o kadar büyüktü ki 10 boğa bile ona yetişemezdi.

Zaten Jia Qingqing ve Ning Xueluo, özellikle Jia Qinging tarafından yapılacak hileler ve oyunları hayal edebiliyordu.

Günü geçirmek onun için yeterince zorken üstüne bir de kar fırtınasındaki tüm karlar onun üzerine yağıyordu.

Ning Xi hayal kırıklığına uğramıştı. Yönetmen daha ilk günden Jiang Muye’yi yumruklanmasına izin veremezdi, bu yüzden biraz düşündükten sonra konuştu, “Hadi 37.sahneyle başlayalım!”

Ning Xi biraz düşününce 37.sahnede neler olduğunu hatırladı ve gözleri karardı.

Yatak veya öpüşme sahnesi değildi ama daha kötüydü.

Bu sahne Meng Changge’nin Sun Huanqing ile şakalaştığı sahneydi…

“Meng ailesi her zaman general olarak hizmet etmişti ve savaş alanında çok etkileyici sonuçlar elde etmişlerdi. Ancak giderek yükselen nüfuzları, yöneticilerinin kendilerinden korkmasına ve hane halkının tehlikeye girmesine sebep oldu. İmparator söylentiler ve iftiralar yüzünden serseme döndü, savaş sonucunda Meng Changge’nin babası öldü. Neyse ki Meng Changge’nin abisi, Meng Changfeng küçük Changge’nin endişesiz bir hayat yaşaması için babasının yerini almaya hazırdı. Şehirde bütün gün alem yapılırdı ve küçük bir haydut vardı Chang An…”

Yönetmen ‘küçük haydut’ dediği zaman Jiang Muye’ın dudakları kıvrıldı ve Ning Xi’ye bir bakış attı. Ağzından kelimeler döküldü: “Tıpkı senin gibi.”

Ning Xi ona aldırmadı ve ciddiyetle yönetmeni dinlemeye devam etti.

“Bu küçük haydut bütün gün erkek kıyafetleri giyinirdi ve genç bir bayandan tamamen farklı görünüyordu. Sun Huanqing ile tanıştığında sadece 16 yaşındaydı, ona ilk görüşte aşık olmuştu ve her gün onu rahatsız etmeye başlamıştı…”

Jiang Muye konuşmak için elini havaya kaldırdı, “Bu masum bir çiçeği çalan zalimin kadın versiyonu değil mi?”

Ning Xi: “…, Zalim sensin!”

Guo Qisheng hafifçe öksürdü ve överek, “Muye, çok iyi anlamışsın, ona oldukça benziyor. Söylemeye çalıştığım ana nokta senin aldığın roller her zaman daha aktif ve daha güçlü olma eğilimindeydi. Ancak şimdi bunun tam tersi, bu yüzden değişimlere çok dikkat etmen gerekecek…”

Bütün bunları dinlerken Ning Xi biraz endişelenmeye başlamıştı. Bu genç her zaman zalim CEO, en kıdemli zalim, zalim Prens ve benzeri gibi rollerde oynamıştı. Meng Changge’in entelektüel ve hassas doktorunu canlandırabilecek miydi?

Jiang Muye bu rolü çok ciddiye alıyormuş gibi davrandı ve anlıyormuş gibi başını salladı, “Anladım yönetmen. Ben zayıf ve güçsüz olanı canlandırmakta bir numarayım.”

Gou Qisheng ikisine de endişeyle baktı. Aslında, Ning Xi için Jiang Muye’dan daha çok endişeleniyordu. Endişesinin sebebi Ning Xi’nin Meng Changge’nin dışarıdaki haydut rolünü canlandırabilmek için fazla kadınsı olmasıydı.

“Bu sahneyi ikiniz arasındaki kimyayı test edebilmek için seçtim. Çoğu zaman, biriniz farkında olmadan uygunsuz davranınca diğeriniz onu nazikçe alttan alacak. Eğer bu sahneyi güzel oynayabilirseniz, geri kalan sahneler için hiçbir problem yaşamayacağınızı düşünüyorum. Evet şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Bunları canlandırdığınızda neler olacağını göreceğiz. İkinizde makyöze uğrayın ve kostümlerinizi giyinin!”