Bölüm 12: Hap Arıtma (3)

Yaşlı Yu dükkan sahibine cevap vermedi. Onun yerine zeka fışkıran gözlerini Ling Yu‘ya dikti.  “Hanımefendi, Yüz Bitki Salonu’nda senin sıradan  veya üst düzey bir kişi olman farketmez, burada istisnalar yoktur! Eğer siz kendi yüksek seviyenizi bizimle kıyaslamada ısrarcı olursanız, Yüz Bitki Salonu sizi bundan sonra kabul etmeyecektir!”

“Siz…”

Ling Yu o kadar hiddetlendi ki suratı beyazlaştı. O günlerde Ling ailesi şaşaalı günlerini yaşadığından sıradan bir aktarın böyle konuşmaya cesaret etmesini beklemiyordu. O çok ileri gidiyordu!

“İyi. Beyler, bunu hatırlarsanız iyi olur. Ben, Ling Yu, eğer intikamımı almazsam tekrar dünyaya insan olarak gelmemeye yemin ediyorum! Zamanı gelince sizi uyarmadığımı sakın söylemeyin!”

Gerçi, kadın bunu söyleyince Yaşlı Yu gözlerini bir kez daha kapadı. Hatta Ling Yu hiddetle tepinirken bile dönüp ona bakmadı.

Ling Yu dükkanı terk ettikten sonra dükkan sahibi sıkılarak “Hanımefendi, sizi bu kadar beklettiğim için gerçekten özür dilerim. Şimdi gidip bitkileri getireceğim.” dedi.

“Bu adam Yüz Bitki Salonu'nun pratisyen hekimi mi?”

Gu Ruoyun bakışlarını dükkanda gezdirdi ve sonunda Yaşlı Yu’nun üstünde odakladı. Sorusunu sorarken belli belirsiz gülümsediği, dudak uçlarında beliren kıvrımlardan anlaşılıyordu.

“ Bu…” Dükkan sahibi Zhao hafif bir şaşkınlık geçirdi, ruhunu dinlendirmek için gözlerini kapalı tutan yaşlı adama kaçamak bir bakış fırlattı. Yaşlı adamın herhangi bir tepki göstermediğini gördü ve devam etti: “Hanımefendi, bu bizim büyüğümüz Yaşlı Yu. O aynı zamanda… Doktorumuz. “

Gu Ruoyun “Hımm…” dedi çenesini sıvazlayarak. “Görüyorum ki pek marifetli değil. Aksi halde basit bir yarayı nasıl olur da tedavi edemez?”

“Sen ne dedin?”

Yaşlı Yu öfkeyle gözlerini açtı ve haykırdı: “Basit bir yara mı? O kadar basitleştiriyorsun ki! Eğer iş sadece bir yara izini yok etmek olsaydı o iş kolay olurdu. Fakat aynı gün tedavi etmek mümkün değil. Yara veya hastalık, hepsinin iyileşmesi için zamana ihtiyaç vardır.”

“Marifetin yoksa, yoktur. Neden itiraf etmiyorsun?”

“Hanımefendi !”

Yaşlı Yu’nun yüzünün gittikçe daha da karardığını görünce dükkan sahibi Zhao, Gu Ruoyun’unun sözünü kesti. “Hanımefendi, lütfen daha fazla konuşmayın. Yaşlı Yu’nun becerileri en iyisidir, saray doktorları bile onun seviyesine ulaşamaz.”

“Öyle mi?” Gu Ruoyun sordu. Gözlerinden parlak bir ışık geçti. “Eğer yaşlı Yu’nun tıbbi becerileri bu kadar büyükse, bu küçük kızla bir yarışa girmek ister mi?”

“Peki !”

Yaşlı Yu masaya vurarak ayağa fırladı. Gu Ruoyun’a soğuk bir bakış attı. “Kafanda nasıl bir yarış var?”

“Kolay! Eğer ben kaybedersem özür dilemeyeceğim, ancak senin tıbbi becerilerini gökyüzünün altındaki en mükemmel beceri olarak kabul edeceğim. Eğer sen kaybedersen… Yüz Bitki Salonu’nun benim olmasını isteyeceğim.”

Gu Ruoyun elini salladı ve oturdu. Narin ve güzel yüzüne özgüvenli bir gülümseme geldi.

Yaşlı Yu bir süre şaşkınlıktan hareketsiz kaldı. Yüksek sesle güldü. “Kız, senin büyük bir ağzın var. Bir ısırışla Yüz Bitki Salonunu yutmak istiyorsun! Oysa, Yüz Bitki Salonunu elde etmek için gerekli olan sende hala yok!”

“Ne?” Gu Ruoyu saçlarıyla oynadı. “Büyük Yüz Bitki Salonu benim gibi küçük bir kızla yarışacak kadar cesur değil mi? Yoksa kaybetmekten mi korkuyorsun Yaşlı Yu?”

“Kaybetmek? Ben, Yaşlı Yu kaybetmenin ne anlama geldiğini hiç bilmedi! Yalnız bu Yüz Bitki Salonu benim değil, herhangi bir karar veremem. Eğer sen benimle yarış yapmak istersen, Küçük Lord ile konuştuktan sonra karar vereyim.”

Dükkan sahibinin Yaşlı Yu ile ilgili tutumuna dayanarak, Gu Ruoyun yaşlı adamın sıradan bir hekim olmadığını tahmin edebiliyordu. Yüz Bitki Salonu’nunda onun ne kadar kuvvetli olduğu bir yana, o en fazla bir gözetmen veya büyük biri  olabilirdi. Kızın amacı, Yüz Bitki Salonu‘nu destekleyen halkı kazanmaktı.

Kız burada yeni olduğuna göre onun bir güce ihtiyacı vardı!

Yüz Bitki Salonu şüphesiz en iyi seçimdi!

Yüz Bitki Salonu’ nu zapt ettikten sonra, tıbbi bitkiler hakkında düşünmek zorunda kalmayacak olması en önemli noktaydı.