Bölüm 10: Hap Arıtma Sanatı (1)

Hafif bir meltem esti ve yapraklar çınar ağaçlarından yavaşça yere düştü.

Gu Ruoyun dağdan yeni inmişti ki tahminen on altı yaşında, genç ve pervasız bir hanım görüş alanına girdi. Süslü elbisesi mükemmel vücudunu sergiliyordu. Ama yüzünü görünce büyük hayal kırıklığına uğradı.

Hanımın güzel cildini kaplayan çiller beyaz bir duvağın üzerine dökülmüş boya lekeleri gibi duruyorlardı ve güzelliğini engelliyordu.

Gu Ruoyun kaşlarını çattı. Belleğini deşti ve önünde duran hanımı hatırladı.

Gerçi o ağzını açamadan Luo Yin burnunun dibine geldi ve tepeden tırnağa onu tanımıyormuş gibi inceledi.

“Gu Ruoyun, Ling ailesinin şerefsiz tavşanı ile düello yapacağını duydum.” Gu Ruoyun yumruklarını salladı ve  pervasızca gülümsedi.

“Haber çabuk yayılır. Ne? Sen de benim yenileceğimi mi düşünüyorsun?”

“Ha ha!”

Luo Yin yüksek sesle gülerken Gu Ruoyun’un omuzlarını okşuyordu. “Ne biçim bir insansın Gu Ruoyun? Babanın Mavi Ejderha Ülkesi’nin birinci dahisi olduğunu daha önce söylemiştim. Ancak tanrıların sevdikleri çok erken yaşta ölürler. Baban da o kadar genç yaşta öldü ki... Ama ağabeyin, o şimdi birinci dahi! Gu Tian’ın kızı olarak, Gu Shengxiao’nun küçük kardeşi olarak nasıl bir işe yaramaz olursun? Gu Ruoyun, bu kadar yıllık arkadaşlığımıza rağmen bu sırrı nasıl benden sakladın?”

Gu Ruoyun ürkek ve korkakmış gibi davranarak bunca yıl kendini unutturmuştu. Gu Ruoyun’un en yakın arkadaşı olmasına rağmen o bile bu kadar yıl fark etmemişti.

Bunu düşününce Luo Yin’in biraz canı sıkıldı.

“Luo Yin...” Gu Ruoyun eski arkadaşına baktı ve tereddüt ederek, “Senden bir şey isteyeceğim.” dedi.

“Ne?”

“Bana bir miktar altın para verebilir misin?” Gu Ruoyun biraz sıkılarak konuştu. Önceki yaşamında Xia ailesinin genç hanımı olduğundan dünyanın bu tür maddi konularıyla hiç ilgilenmemişti. Şimdi Gu Ruoyun işe yaramaz olduğundan aylığı sadece üç bakır sikkeydi. Gerekli bitkileri bu parayla alamazdı.

“Peki, kaç para istiyorsun?” diye sordu Luo Yin, duraksamadan.

Gu Ruoyun kısa bir süre derin bir düşünceye daldı. Sonra başını kaldırdı ve çilli yüzlü Luo Yin’e baktı. “Yüz altın sikkeye ihtiyacım var! Sonrasında sana yüz altından daha değerli bir hediye vereceğim!”

Gu Ruoyun birilerine borçlu olmayı hiç sevmezdi.

Bu yüzden borç almadan önce Qi toplayıcı haplarla geri ödemeyi yapmaya karar vermişti. Bu Qi toplayıcı haplarının fiyatı yüz altın sikkenin değerinden çok daha yüksekti!

“Yüz altın sikke?”

Luo Yin ilk başta Gu Ruoyun’un bir kaç altın para isteyeceğini düşünmüştü. Bu kadar çok isteyeceğini beklemiyordu. Yüz altın onun bir yıllık birikimiydi.

Fakat Luo Yin anlamıştı. Gu Ruoyun’un kendine olan güvenini ve saygısını bildiğinden eğer çaresiz kalmasaydı ağzını açıp borç istemeyeceğini anlamıştı.

“Peki, sana borç vereceğim. Burada beni bekle, gidip getireceğim. Mükafata gelince, geri ödeme yapacak paran yoksa bana geri ödeme yapmana gerek yok.”

Gu Ruoyun’un bahsettiği ödülün ne olduğunu bilmiyordu. Gördüğü anda arkadaşının böbürlenmeyeceğini biliyordu.

Bir tane Qi toplayıcı hapın değeri, yüz altın sikkeden daha fazlaydı!