Hafifçe titreyerek Xia Ruoyun gözlerini açtı. Bağırırken tüm nefreti önündeki adama yoğunlaşmıştı, “Xiaming, aşağılık herif--!”

"Aşağılık mı?" Xiaming, küçümseyerek güldü. "Bu mu? Bu, en güçlü olanın hayatta kalması! Anlıyor musun? Anneni öldüren şey, mutlak cehaletindir. Evet; Onu öldüren sensin!"

Onu öldüren sensin.

"HAHAHAHA!" Birdenbire manyakça bir kahkaha boğazından yırtarmışçasına çıktı. Havayı dövdü, tepeleri tehditkâr yankılarla çevreledi.

"Hey Xiaming, zavallı anneme bizzat özür dilemen için seni öldürmeme ne dersin piç kurusu? Aslında, seni yanımda götüreceğim... şimdi!"

Hemen ardından, kızın enerji alanı katlanarak yoğunlaştı. O kadar yoğundu ki gökten gelen ışıkları örtüyordu, solgun çevresi bir önsezim hissiyle kalınlaşmıştı.

"HAYIR!" Xiaming'in beti benzi attı, kendi kendine mırıldandı. "Kendini havaya uçuracak!"

Xia Ruoyun; Xia ailesinden gelen bir dahi, çok küçük yaşta Dövüşçü Saygın unvanını kazanmış bir dâhiydi. Önceki saldırıda kullandığı Yun Ailesi’nin "Yıkım"ı olmasaydı, Xiaming sürpriz saldırısıyla onu başarılı ve ağır bir şekilde yaralayamazdı. Yine de bir Dövüşçü Saygın’ı yaralamanın, Karşılıklı Mutlak Yıkım saldırısı yapacaksa hiçbir anlamı olmaz!

Pccchh!

Birden, tepelerin durgun havasını parçalayan bir insan göğsüne bir şeyin saplanma sesi duyuldu.

Xia Ruoyun'nn vücudu dondu, bakışlarını göğsüne saplanan kılıca çevirdi. Başını yavaşça keskin hatlı, yakışıklı bir yüze çevirdi. “Luchen… Sen...”

Luchen'in ortaya çıkacağını biliyordu. Ama Luchen olduğu için, gardını düşürmüştü.

Buna inanamadı. En çok güvendiği adam öldürülmesini istiyordu!

Enerji, kılıcı kıvılcımlara buharlaştırarak vücudundan patladı. Kan kaybederken elleriyle göğsünü tuttu, gözleri şaşkınlık ve derin bir üzüntüyle kanıyordu, "Neden?.."

Beni öldürdün?

Son iki kelime boğazındaki yumruda tıkılıp kaldı. Onları söyleyemedi.


Luchen'in gözleri hafif bir suçluluk ve üzüntü ifadesiyle titredi ancak hemen geçti.

"Sevgili Yun’um, özür dilerim... Ama ben hırslı bir adamım. Hayatımın aşkı olabilirsin, ama sadece Chuxue, Antik Kutsal Pagoda'nın gerçek sahibi, Antik Zümrüdüanka Zhixie'nin reenkarne avatarı! Gücüyle bu alemin en güçlüsü olacak. Onunla evlenen temelde dünyaya sahip olacaktı, işte bu yüzden yapmam gerekeni yaptım…"

Xia Ruoyun'nun yüzünden renk çekildi. Sevdiği ve kendisini sonsuza dek sevmeye ve korumaya yemin eden adam, şimdi aşağılıkça ona kılıç sallıyordu.

Aniden, bir şey hatırlamışçasına deli bir kadın gibi Luchen'i suçladı.

"Erkek kardeşim! Korumaya söz verdiğin kardeşim Yu! Ona ne yaptın, alçak herif?!" Vücuduna yoğun bir acı saplandı ama görmezden geldi, isteri nöbetleri geçirirken Luchen'in gömleğini kavrayıp tüm dikkatini ona yoğunlaştırdı.

Annesi ölmüştü. Dedesi ve ailesi de ölmüştü. Bebek kardeşinin sahip olduğu tek şey oydu! Luchen'e güveniyordu ve bebek kardeşinin bu meseleden uzak durmasını istemişti. Bu yüzden Yu konusunda bu piçe güvenmişti. Ama şimdi…

Xia Ruoyun'nun bedeni, içindeki şüphe artarken sallandı. Korku, solgun yüzünü kaplamaya başladı. Çok acınasıydı, Luchen bile göğsünde bir zonklama hissetti.

Kısa sürdü. Kalbi hemen sertleşti ve adamlarına "Bana Xia Linyu'yu getirin!" diye emrettiğinde sesi de sertti.

Yarı ölü bir çocuk önlerine doğru atıldığında bir pat sesi duyuldu. Zayıf vücudu bu uğuldayan sert rüzgârda sanki rüzgâr onu alıp götürebilirmiş gibi sallandı ve titredi.