Bölüm 965: Bazı Eski Masallar

 Editör: Fullbringer

İki ses de Li Qiye'nin iddiasına cevap vermedi.

“Bu kez bu tahminle gelmiştim, ama şimdi doğrulandı.” Li Qiye konuştu: "Hazine için değil altın nilüferinizdeki kız için geldim. O benim eski bir arkadaşım. Sakıncası yoksa onu götüreceğim!"

"Hayır!" İki ses aynı anda yanıtladı.

Li Qiye bunu duyduktan sonra kaşlarını çattı ve yavaşça konuştu: "İkiniz de asla pes etmeyen biri olduğumu biliyor olmalısınız. Hayırsever doğama rağmen, yoluma çıkanları öldürürüm!"

"Haha, lanet karga, oldukça küstahsın. Her ne kadar burada kapana kısılmış olsak da o Tian Tu veledi bile öldüremedi, sen ne yapacağını düşünüyorsun ki?" İkinci ses tersledi.

Li Qiye ilgisizce konuştu: "Sizi öldürmek zorunda değilim, ebediyete kadar bastırsam yetmez mi? O zamanki Antik Ming bunu yaptı, ben de aynısını yapabilirim! O zaman birçok sırrı ortaya çıkardığımı biliyor olmalısınız!"

"Üstelik benim için imkânsız bir şey yok!" Li Qiye yavaşça iki şey çıkardı. Birisi Yeşil Lamba'yken diğeri Dao Kılıcı'ydı.

Lamba siyah aleve sahipken Dao Kılıcı basit ve sadeydi. İkisi de göz alıcı değildi.

"Tanrım!” İkinci ses bunları gördükten sonra haykırdı.

İlki de inançsızlık içinde seslendi: “İmkânsız! Çok sayıda kişi bunları elde etmeye çalıştı, bunlara ilahlar ve imparatorlar da dâhil! Birini bile elde edemediler ancak sen ikisini de mi elde ettin!"

"Bu yüzden anlamanız gerektiğini söyledim, eğer bir şeye karar verirsem başarılı olmak için her bedeli öderim!" Li Qiye sakince devam etti: "Burada birçok hazineniz olduğunu biliyor olmalısınız. Büyük bir bedel ödemek zorunda olsam bile buna değer olabilir!"

İki ses bu tehdit karşısında sessiz kaldı. Bir süre sonra, ilk ses yanıt verdi: “Bu kıza zarar vermek istemiyoruz. Daha doğrusu ona yüce bir yaratılış veriyoruz. Her ne kadar kökenini bilmesek de onun eski tanışığı olarak durumunun iyimser olmadığını biliyor olmalısın. Burayı terk etmek onun için iyi bir şey değil."

O anda Li Qiye gözlerini daralttı ve ciddi bir tonda konuştu: "Ona ne tür bir yaratılış veriyorsunuz?"

Uzun bir sessizlik ortaya çıktı. İkinci ses sonunda cevap verdi: "Hmph! O eşya ile ilgili... Lanet karga, geçmişte onu sen de istemiştin!"

"O eşya..." Li Qiye okyanusa bakarken ciddileşti: "Bu imkânsız. İkiniz nesillerdir o eşya için yarıştınız ancak başarısız oldunuz. Şimdi anladım, size iki büyük yaratılış veren o! Dünyaya dönme şansı elde ettiniz,  sizin kurtarıcınız olacak!"

"Hmph, bizi kurtarmak için başka birine ihtiyacımız var mı?” İkinci ses Li Qiye'nin iddiasını beğenmedi ve soğukça tersledi: "Rehberliğimiz olmadan, bu eşsiz fırsatı elde edemezdi.”

"Ama o olmadan siz de bu fırsatı elde edemezdiniz." Li Qiye gülümseyerek konuştu.

Li Qiye'nin haklı olduğunu bildiklerinden ikisi bir şey demedi.

Li Qiye de bir şey demedi ve altın nilüferdeki kıza baktı. Onun sırtına bakarken nazikçe iç çekti. Her ne kadar ona borçlu olmasa da onu o zalim savaşa getiren kendisi olduğu için huzursuz hissetti.

Bir süre sonra Li Qiye nazikçe sordu: "O iyi mi?"

Okyanustaki ilk ses cevap verdi: “Buraya ilk geldiğinde cansız bir zihinle tehlikeli bir durumdaydı. Şu an ruhu meditasyonda ve yavaşça hayatını kurtarıyor. Endişelerini yenip huzurunu yeniden kazabileceğine inanıyorum."

“Çok iyi, bu onun için iyi bir şey.” Li Qiye onayladı ve iç çekti: "Geçmiş unutması en zor şey. Unutabilmek de bir tür yeniden doğuş.”

“Bu gerçekten onun için bir nimet. Birçok kişi asla böyle bir şans elde edemez." İkinci ses vurguladı.

Li Qiye sakinleşti. Okyanusa baktı ve gülümsedi: "Görünüşe göre ikinizin dışarı çıkma şansı olacak."

"Hahaha, sana söylemeyeceğiz, lanet olası karga. Sadece bizi kandırmak istiyorsun.” İkinci ses dudak büktü.

“Bunu nasıl söylersin? Bu güzel bir gün. Biz eski dostlar karşılaşmakla kalmayıp siz uzlaşmaz kavganızı da bitirmişsiniz." Li Qiye gülümsedi. "Böyle güzel bir gün olduğu için bazı hediyeleri değiştirmeye ne dersiniz?"

"Hadi ama!" İlk ses cevap verdi: "Lanet Karga, her ne kadar Tian Tu veledi kadar iğrenç olmasan da iyi bir insan da sayılmazsın, numaralarını bilmiyor değilim."

Hiç şüphesiz okyanustaki iki varlık Li Qiye'ye karşı oldukça temkinlilerdi ve kesinlikle iyi olmadığını biliyorlardı.

Li Qiye gülümsedi ve yavaşça konuştu: "İkinizin yarıştığı eşya hakkında bir düşüncem yok. Olsa bile bana karşı çıkarsınız, haksız mıyım?"

"Hmph, bizden ne istiyorsun?” İkinci ses soğuk bir şekilde dile getirdi.

"Açıkçası ikiniz de beni çok hafife alıyorsunuz. Bu Kara Karga asla hazine konusunda eksiklik yaşamadı. Her ne kadar hazinelerinizde oldukça iyi şeyler olsa da salyamı akıtacak boyutta değiller. Bu dünyada birçok yerde daha iyileri var." Li Qiye ilgilenmiyormuş gibi davrandı.

"Doğru, hazine konusunda eksikliğin yok, ancak daha önce bir hazineye hayır dediğini de duymadım." İkinci ses yanıt verdi: "Eğer hazine istiyorsan sana biraz verebiliriz, ancak abartma!"

"Hayır, Hayır, Hayır..." Li Qiye başını salladı: "Neden bu kadar küçümseyici davranıyorsunuz. Buraya hazineler için gelmedim. Aksine size büyük bir hediye sunabilirim."

İki varlık sessizleşti. Daha öne onları kandıran birine nasıl güvenebilirlerdi! Özellikle de karşılarındaki kişi erdemli biri değilken!

"Eğer ikiniz ilgilenmiyorsanız, o zaman boşverin. Bu konuda iyi bir atasözü var: İş, dostluğu geçersiz kılmaz. Belki tekrar karşılaşırız.” Li Qiye gülümsedi ve yavaşça konuştu.

İlk ses sonunda konuştu: "Dinliyoruz.”

Li Qiye sakince söyledi: "Öncelikle ikinizin bir soruya cevap vermesini istiyorum. Eğer reddederseniz hediyemi ortaya çıkarmam. Sorum şu, eğer fırsatınız olursa ne zaman ortaya çıkacaksınız?"

"Ona söyleme.” İkinci ses açıkça Li Qiye'ye güvenmiyordu.

Li Qiye elini salladı: “Bana söylemek istemiyorsan bu konuda hiçbir şey yapamam. Tek diyebileceğim şey en iyi fırsatı kaçıracağınız."

İlk ses cevap vermeden önce sessizleşti: "Bu nesilde, kesinlikle bu nesilde çıkacağız!"

"Güzel!" Li Qiye çenesine dokundu ve konuştu: "Çıktıktan sonra planınız ne? Özgürce seyahat etmek mi yoksa dünyaya hâkim olmak mı? Ya da belki bir şey aramaya gitmek?”

İki varlık cevap vermedi. Onlar çok uzun zamandır bu yerdeydi ve dışarı çıktıktan sonra ne yapacaklarını hiç düşünmemişlerdi.

"Siz ikiniz dönmeyi düşündünüz mü?” Li Qiye bu konuyu ortaya attı.

"Hah." ikinci Ses homurdandı: "Lanet karga, bizi kandırmaya mı çalışıyorsun? Dönmek mi? Bu konuda senden daha fazla şey biliyoruz.”

Li Qiye sadece kıkırdadı: "Benden daha fazlasını biliyor musunuz? Ne kadardır buradasınız? Söyleyin."

Devam etmeden önce duraksadı: "Oraya kaç kez gittiğimi nasıl bilebilirsiniz? Ya da orada ne kadar zaman harcadığımı? Veya orada neler başardığımı?"

"Haha, iyi bir şey olamaz, bu kesin. Kesin olan tek şey o piçler tarafından kovalanmış olmalısın ve tüm bu zaman boyunca saklanmak zorunda kalmış olmalısın." İkinci ses Li Qiye'nin zavallı durumunu hayal ettikten sonra güldü.

Li Qiye hala her zamanki gibi kaygısızdı. "Bunu inkâr etmeyeceğim. Ben her zaman iyi şeyler yapan biri değilim. Nereye gidersem ölüm riski de beni takip eder. Bu oldukça normal. Belki de karganın uğursuzluk işareti demeleri garip değildir."